OKULÖNCESİNDE ÖĞRETİM TEKNOLOJİLERİ VE MATERYAL TASARIMI

İletişim: Davranış değişikliği meydana getirmek üzere haber, bilgi, düşünce, duygu, tutum ve becerilerin paylaşılması sürecidir.

Davranış: Organizmanın doğrudan ya da dolaylı olarak gözlenebilen tüm etkinliklerdir. İletişim kavramının daha iyi anlaşılabilmesi için hemen bu aşamada davranış kavramı üzerinde kısaca durmakta yarar görülmektedir. Davranış, genel bir tanımla, organizmanın doğrudan ya da dolaylı olarak gözlenebilen tüm etkinlikleridir.

Öğrenme, günümüzde yaşantı ürünü ve nispeten kalıcı izli davranış değişmesi olarak tanımlanmaktadır. İletişimde bulunan kaynağın amacı da genellikle alıcının davranışını değiştirmektir. İletişimde amacı mesajın içeriği olarak değil, kaynağın ya da alıcının vermek istedikleri olarak görmek daha yararlıdır. İşte bu amaç, iletişime yön verir ve iletişim olgusunun etki ve başarısı amacın gerçekleşme oranı ile ölçülür.

Kaynak: İletişim sürecinde kaynak, hedeflediği kişi ya da grupta (alıcıda) davranış değişikliği oluşturmak üzere iletişim sürecini başlatan kişidir. Sınıfta bu görevi üstlenen kişi öğretmendir. Çoğu zaman öğretme-öğrenme sisteminde, bir öğretim donanımı olarak çalışan, bir bilgi kaynağı olarak görev yapan öğretmen bu sistemin bir bileşeni olup sistemin öteki bileşenlerini de denetleme ve yönetme yetkisine sahiptir.

Kanal: İletişim sürecinde kaynağın amaçları doğrultusunda alıcıya gönderdiği mesajları taşıyan ortam, yöntem ve tekniklerdir. Yöntem: Öğrencilerin istenilen davranışları geliştirmeleri için seçilen işlemler bütünüdür.

Araç: Araç, eğitim ortamları bütünü içinde “öğrencinin öğrenmesi, öğretmenin etkili bir eğitim çevresi düzenleyebilmesi için özel olarak hazırlanmış öğretme-öğrenme yardımcısı” biçiminde, gereç ise daha çok “basılı, yazılı öğretme-öğrenme ortamı” olarak tanımlanmaktadır.

Mesaj: Bir ya da birden fazla kişinin bilişsel, duyuşsal ya da psikomotor davranışlarında değişiklik yapmak amacıyla düzenlenen işaretler örüntüsüdür.

Kanal: İletişim sürecinde kaynağın amaçları doğrultusunda alıcıya gönderdiği mesajları taşıyan ortam, yöntem ve tekniklerdir.

Alıcı: Bir iletişim sürecinde alıcı, kaynağın gönderdiği mesajlara hedef olan kişi ya da kişilerdir. İnsanların iletişimi bir mesajın birisi ya da birileri tarafından alınmasını kapsamaktadır. Birisinin yazdığını bir başkası okumalı, birisinin yaptığı resmi bir başkası seyretmeli, birisinin söylediklerini bir başkası dinlemeli ki insanlar arası iletişimden söz edilebilsin. İletişimde amaç istenen bir tepkinin yaratılması olduğuna göre bu tepkinin “kimden” alınacağı sorusu büyük önem kazanmaktadır. İletişim sürecinde istenen tepkiyi vermesi beklenenler, süreçte “alıcı” rolünü üstlenenlerdir.

Dönüt: İletişim sürecinde kaynak, alıcısına gönderdiği mesajların alınıp alınmadığını, alındıysa anlaşılıp anlaşılmadığını ya da ne denli anlaşıldığını alıcıdan kendisine yönelecek tepkilerden anlayacaktır. İşte alıcıdan kaynağa yönelen bu tepkilere dönüt denilmektedir. Mesajın gönderilmesi, alıcının mutlaka bu mesajı doğru olarak alacağı ya da istenilen tepkiyi göstereceği anlamına gelmez. Kaynak, mesajını gönderdikten sonra alıcıdan beklediği dönütü alabiliyorsa sorun görülmemektedir.

Eğtim Teknolojisi:Öğrenme ile ilgili sorunlar›n analizi ve çözümünde insanları, yöntemleri, düşünceleri, araç-gereçleri ve organizasyonu içeren karmaşık ve tümleşik bir süreçtir.

Öğretim Teknolojisi:Özel amaçların gerçekleştirilmesinde etkili öğrenme sağlamak için iletişim ve öğrenmeyle ilgili araştırmalardan hareketle, insan gücü ve insan gücü dışı kaynaklar kullanılarak öğretme-öğrenme sürecinin tasarımlanması, yürütülmesi ve değerlendirilmesinde sistematik bir yaklaşımdır.

İletişim:Davranış değişikliği meydana getirmek üzere haber, bilgi, düşünce, duygu, tutum ve becerilerin paylaşılma sürecidir.

Bilişsel alandaki davranışlar, bilgi ve bilgiden do¤an zihinsel yeteneklerle becerileri içerir. Duyuşsal alanda ilgi, tutum ve değer vermeyle ilgili davranışlar yer alır. Psikomotor alan ise koşma, yazma, konuşma, bir müzik aleti çalma gibi vücut organlarından birisi tarafından yapılan ya da yapılması birden çok organın koordinasyonunu gerektiren hareketlerle becerileri kapsar.

Öğretmen → kaynak

Öğrenci → alıcı

Paylaşılan düşünce, duygu, beceri → mesaj

Araç-gereç yöntemler → kanal

Öğrenci tepkileri → dönüt

• Kendisi, alıcısı ve ileteceği konu hakkındaki bilgi ve becerileri

• Kendisine, alıcısınana ve iletece¤i konuya karşı tutumu

• Yetişmiş olduğu ve halen içinde bulunduğu toplumsal ve kültürel ortamın etkileri

• Dile dayalı iletişim becerileri

• Güvenilirliği ve çekiciliği

Dile Dayalı İletişim Becerileri;

Kodlama becerileri --> konuşma ve yazma

Kod çözme becerileri --> dinleme ve okuma

Düşünme

“Olumsuz Bilişsel Değerlendirme Modeli” iletişim endişesi ile ilgili yaygın kabul gören bir açıklamadır. Bu model, suskun çocuğun erken yaşlardaki konuşmalarında eleştirildiği varsayımına dayanır. Bunun sonucu olarak çocuk olumsuz tepkilerden kaçınmayı öğrenmektedir.

Dönütlerinizi verirken özellikle dikkat edilmesi gereken durumlar:

• Yapıcı olmaya özen gösteriniz. Dönüt öğrenciyi daha iyiye, daha doğruya ulaştırdığı zaman yararlı ve yapıcıdır. Alay etmenin, küçük görmenin, kızgınlığının yapıcı dönütte yeri yoktur.

• Öğrencinin kişiliğine saygı gösteriniz. Öğrencinin güvenlik, takdir edilme ve sevgi gibi ihtiyaçlarını dikkate aınız.

Kanal: İletişim sürecinde kaynağın amaçları doğrultusunda alıcıya gönderdiği mesajları taşıyan ortam, yöntem ve tekniklerdir.