ÖĞRETİM İLKE VE YÖNTEMLERİ - Deneme Sınavı - 18

Kolb’un öğrenme stillerinde bireylerin algılamada tercih ettikleri yol ve bilgi işleme süreci tanımlanmaktadır. Kolb’a göre öğrenme stilleri, “bilgiyi algılama ve işlemede kişisel olarak tercih edilen bir yöntemdir”. Bu anlamda öğrenme stilleri bir yönüyle duyuşsal; diğer yönüyle de zihinseldir (Kılıç, 2002, s.3). Kolb’un öğrenme stilleri çalışması yine kendisi tarafından geliştirilmiş olan “Deneyimsel Öğrenme Kuramı”nın bir uzantısıdır. Öğrenmeyi yaşantı, biliş, algı ve davranışın bileşimi olarak tanımlayan Kolb, deneyimsel öğrenme kuramında düşüncelerin yaşantı yoluyla tekrar tekrar oluşabildiği ve sürekli bir değişim gösterdiğini belirtmektedir. Kolb’un modelinde bireylerin öğrenme stilleri bir çember üzerinde açıklanmakta ve geliştirilen Öğrenme Stilleri Envanteri ile bireylerin öğrenme çemberinin neresinde yer aldığı belirlenmeye çalışılmaktadır.

Mumford’a göre, öğrencilerin kendi öğrenme stillerini anlamalarına yardımcı olmak, onların nasıl daha etkili şekilde öğreneceklerine yardımcı olmak demektir. Honey ve Mumford (1995) deneyimsel öğrenme içinde yer verdikleri öğrenme stillerinde, bireylerin bu stiller içinde bir ya da ikisini tercih etme eğilimli olduklarını belirtmekte ve bu tercihlerinde önceki deneyimlerin etkili olduğunu vurgulamaktadırlar. Honey ve Mumford Modeli, bu yönüyle, Kolb’un öğrenme stilleri yaklaşımı ile paralellik göstermektedir.

Gregorc’a (1985) göre öğrenme stili, “ruhun ve bazı zihinsel niteliklerin göstergesi olan davranış, özellikler ve hâl”dir. Gregorc, insanların gerçek stillerinin saptanabilmesi için onların kendileri gibi davranmaları gerektiği görüşündedir. Bu amaçla geliştirdiği Gregorc Stil Saptayıcısı adlı modelinde, bireylerin algılama ve düzenleme yeteneklerini ölçmeye çalışmıştır. Gregorc’un öğrenme stilleri modeli; bilgiyi alma, işleme, depolama, kodlama ve kodları çözme biçimi üzerinde yoğunlaşan bilişsel boyut içinde kabul edilen bir modeldir. Her insanın zekâsının farklı olduğunu ve bu durumun kişisel niteliklerin belirlenmesinde en önemli etmen olduğunu vurgulayan Gregorc’a göre, bu niteliklerin özellikleri zekâ kanallarının gücü, kapasitesi, yetenekleri kişinin öğrenmesinde aracılık eden bir yapıya sahiptir

Öğretim etkinliklerinde öğrenme stillerinin dikkate alınması;

 

Honey ve Mumford’un tanımladığı öğrenme stilleri ve bu stillerin özellikleri şu şekilde özetlenebilir:

Eylemci öğrenme stiline sahip bireyler;

 

Düşünenler;

Kuramcılar;

Yararcılar;

Kolb’un tanımladığı bu öğrenme stilleri şunlardır:

Kolb’un öğrenme çemberindeki öğrenme biçimleri şunlardır

Öğrenme stillerinin, diğer bir özelliği bilişsel, duyuşsal ve çevresel boyutlarının olmasıdır. Bu boyutlar;

Bilişsel boyut; Bireyin bilgiyi algılama, işleme, kodlama ve hatırlama gibi özelliklerini içerir.

Duyuşsal boyut; Kişilikle ilgili özellikleri içeren bu boyutta, güdü, ilgi, risk alabilme, sorumluluk ve sosyallik gibi özellikler yer alır.

Çevresel boyut; Biyolojik temellidir. Fizyolojik olarak adlandırılan bu boyut, duyusal algı (görsel, işitsel vb.) ve çevresel nitelikleri içerir.

Öğrencilerin belli davranışları kazanabilmesi için düzenlenen planlı etkinlikler sürecidir.

Öğretmek sadece bilme ve bildiğini anlatabilme değildir. Bu nedenle öğretim konusunun araştırılmasında bildiğini öğretmek ikinci plandadır.

Günümüzde bilgi aktarmaya dayalı klasik öğretim anlayışı işlevini yitirmiştir. Bu eğitim anlayışı yerini, bilgiye ulaşma ve bilgiyi etme yolları, eleştirel düşünme ve bilgisayar yeterliği gibi temel becerilerin kazandırılmasına bırakmıştır. Bu bağlamda öğretmenlerin öğretim amaçlı etkinlikler sırasında kuramsal temellerin aktarılmasına dayalı eğitim yerine, pratik becerilerin kazandırılmasına yönelik etkinliklere yer vermeleri gerekmektedir.

Etkili öğretim; amaçların net ve açık bir şekilde belirlenmesi, içeriğin amaçlara göre düzenlenmesi, öğretime ayrılan sürenin yeterli ve süreklilik göstermesi,  öğrenci performansının izlenmesi, öğrencilere zamanında geribildirimin verilmesi ve bu geribildirimin öğrenciyi başarıya yönlendirmesi şeklindeki öğretme davranışlarının tümüdür.

Binbaşıoğlu etkili bir öğretimin ölçütlerini; öğretimde kesin ve açık bir amaç seçme, öğretimi planlı ve yöntemli olarak gerçekleştirme, öğrencilerde ilgi uyandırma, öğrencilerin duyu organlarından yararlanma, öğrencileri çeşitli çalışmalara yöneltme, öğretimde çeşitli yöntemler kullanma, öğretim sırasından öğrencilerin bireysel özelliklerini göz önünde bulundurma, çekici ve güvenilir bir öğrenme ortamı hazırlama, öğretimde öğrenci, ev, okul ve toplumla ilgili sorunlara yer verme, gerçek yaşamla ilgili tecrübeler kazandırma ve öğretim ile programı sürekli değerlendirme olarak sıralamıştır. Öğrencilerin ders içi ve ders dışı ödevlerle sürekli çalışmalarını sağlama etkili bir öğretimin ölçütlerinden değildir.

Demirel öğretmenlik mesleği ile ilgili yeterlikler konusunda çağdaş, etkili bir öğretmenin niteliklerini kişisel ve mesleki olarak ikiye ayırmıştır. Kişisel nitelikler içinde; güdüleyicilik, başarıya odaklanmışlık, profesyonellik bulunmaktadır. 

 

Sınıf yönetimi etkinlikleri ; sınıf ortamının fiziksel düzenine, plan-programa, sınıf içi ilişkilerin düzenlenmesine, zaman yönetimine ve davranış düzenlemelerine ilişkin etkinliklerdir. Öğrencilerin başarısını ölçme ve değerlendirme sınıf yönetimiyle ilgili değildir.

İpuçları ögesine örnek oluşturur.

İpuçları, öğrenme sürecinde öğrenciye neyi öğreneceğini, bunları öğrenirken ne yapacağını anlatmak için kullanılan mesajların tümü olarak tanımlanmaktadır. İpuçları, istenilen davranışı ortaya çıkarmak amacıyla öğrenciyi isteklendirici ve ona kimi şeyleri hatırlatıcı ön uyaranlardır.

Yöntem ve teknikler öğretim hizmetinin ögelerinden biri değildir.

Öğrencinin öğrenmeyi öğrenmesi için dikkatini öğrenilecek şey üzerinde yo-
ğunlaştırması, bunun üzerinde düşünmesi ve sorgulaması, anlaşılmayan noktaları
sorması ve araştırması oldukça önemlidir. Tüm bunlar, öğrencinin kendi öğrenmesinin sorumluluğunu almasını gerektirir. Günümüzde yaygın olarak kabul gören
görüşe göre geleceğin cahili, okuyamayan kişi değil; nasıl öğreneceğini bilmeyen
kişi olacaktır. Doğru cevap D seçeneğidir.

Öğrenme stilleriyle ilgili yapılan tanımlamalardan bazıları
şunlardır:
• Öğrenme stili, bireyin öğrenmeye yönelik özellikleridir. Bu yönüyle, her birey ile ilgili ipucu veren ve ayırt edilebilir davranışları içerir (Güven, 2004,
ss.21-22).
• Yaratılış ve doğuştan gelen özelliklerdir. (Kaplan ve Kies, 1995, s.3).
• Bireyin, öğrenme çevresini psikolojik olarak nasıl algıladığını, çevresiyle nasıl etkileşimde bulunduğunu ve nasıl tepki verdiğini ortaya koyan bireysel
özellikler ve tercihler grubudur (Şimşek, 2004, s.95).
• Bireyin öğrenmeye ilişkin eğilimlerini ve tercihlerini gösteren özelliklerdir.

Öğrenme stilinde çevresel faktörlerin daha önemli olduğu bilgisi bu tanımların içinde yer almadığı için cevap A seçeneğidir.