ÖĞRETİM İLKE VE YÖNTEMLERİ - Deneme Sınavı - 1

Bireye görelik ilkesi, çağdaş eğitimde, tüm öğretim etkinliklerinin merkezinde öğrenen birey yer almaktadır. Eğitim-öğretim etkinliklerinin tümü öğrenci içindir; yani, öğrenci eğitimde odak noktasını oluşturur. yukarıda verilen kavramlar öğrencinin merkeze alınmasını açıkladığı için bireye görelik ilkesine vurgu yapılmaktadır.

Yaparak yaşayarak öğrenme ilkesi, beden ve zihnin birlikte çalışarak bir ürün ortaya koyması olarak düşünülmelidir. Yaparak-yaşayarak öğrenme ilkesinin gereği olarak, öğretim etkinliklerinin planlanmasına, gerçekleştirilmesine ve değerlendirilmesine katılan öğrenciler, daha kolay ve kalıcı olarak öğrenirler. Verilen örneklerde öğrencilerin kendilerinin etkin olarak sürece katılması öngörüldüğü için bu ilke ile açıklamak mümkündür.

Önceden edinilmiş bilgi, beceri, tutum ve değerler öğrencinin sonraki öğrenmelerini büyük ölçüde etkiler. Bilinenden bilinmeyene ilkesine göre öğretmenler, yeni konuya başlamadan önce bir önceki derste öğrenilenleri tekrar etmeli; geçmişteki öğrenilenleri tekrar ederek kalıcılığı sağlamalıdır. Bu nedenle, verilen örnek bilinenden bilinmeyene ilkesini yansıtmaktadır.

Bir dersin içeriğinin öğrencilere sunulmasında kullanılacak yöntem, teknik ve araç - gereçlerin belirlenebilmesi için öncelikle hangi stratejiden yararlanılacağının açığa çıkartılması gereklidir. Öğretme stratejisi, ders süresince öğrenci ile öğretim kaynakları arasındaki etkileşimin yönlendirilmesinde uygulanan sistemi içeren kavram olarak tanımlanmaktadır

Sunuş yoluyla öğretim stratejisi adım adım ilerleyen bir stratejidir. Dersin başlangıcı, gelişmesi ve değerlendirilmesinde sözü edilen adımlardan yararlanılır.

Bruner tarafından ortaya atılan buluş yoluyla öğretme stratejisinde öğrencinin etkin olmasına öncelik verilmektedir.

Araştırma-inceleme yoluyla öğretme stratejisinde problem çözme yönteminin aşamaları uygulanır. Soruda verilen aşamalar bu öğretim stratejisinde kullanılmaktadır.

Bu yaklaşım, öğrencilerin bilişsel ve duyuşsal öğrenmelerine destek vermektedir. İşbirliğine dayalı öğretimin uygulandığı gruplarda öğrenciler birçok konuda başarı sağlayabilir. Örneğin, birbirleri ile ilişki kurmaları, birbirlerine saygı duymaları, sorumluluk almaları, kendilerine özgüven duymaları ve öğrenmeye karşı güdülenme düzeylerinin artması bunlardan yalnızca birkaçıdır. Ayrıca, öğrencilerin öğrenme becerilerinin gelişmesi ve onlar için öğrenme sürecinin zevkli duruma gelmesi sağlanır.

İpuçları, öğrenciye öğretme -öğrenme sürecinde neyi, niçin, nasıl ve ne kadar öğreneceğini gösteren tüm yazılı ve sözlü işaretleri kapsamaktadır. Örneğin, öğretmenin bir önceki derste geçen bilgileri hatırlatması verilebilecek ipuçları arasında yer almaktadır.

Duyuşsal stratejiler öğrenme konusunda ele alınmaktadır. Diğer stratejiler ise öğretme stratejileridir.

Anlamlandırma stratejileri öğrencilerin, öğrenmeyi amaçladıkları yeni bilgiyi, daha önce öğrendikleri ve uzun süreli belleğe yerleştirdikleri bilgiler ile birleştirerek, bu yeni bilgiye anlam yüklemek amacıyla kullandıkları stratejilerdir. Bu nedenle, dil öğrenimi bu konuda kullanılabilecek bir stratejidir.

Anlamayı kolaylaştırmak amacıyla kullanılan örgütleme stratejileri, belli bir metinde verilen değişik örnekler arasında ortak özellikleri bir araya getirerek gruplamak, verilen sözcükleri anlamlarına göre belli bir sıraya koymak ve karmaşık bir şeyi yeniden düzenlemek amacıyla işe koşulmaktadır. Bilgi şeması bu amaçla kullanılan yollardan biridir.

Anlamayı izleme stratejileri öğrencilerin kendi öğrenme özelliklerini ortaya çıkarıp, bu özellikleri düzenlemesine, uygulamasına ve değerlendirmesine yardım eder. O nedenle kendi öğrenmesini denetlediği bir strateji olarak tanımlanmaktadır. Doğru cevap D'dir.

Öğrenme stillerinin bilişsel boyutu bireyin bilgiyi algılama, kodlama ve hatırlama gibi özellikleri içermektedir.

Öğrenme stilleri genellikle, bireylerin doğuştan getirdiği özellikleridir. Bu nedenle çevresinden öğrendiği özellikler olarak ele alınmaz.

Dunn ve Dunn’ın Öğrenme Stilleri Modeli'nin sosyal tercihler alt boyutunda öğrencinin nasıl bir sosyal ortamda öğrendiği ön plana çıkmaktadır.

Kolb’un öğrenme stilleri çalışması yine kendisi tarafından geliştirilmiş olan “Deneyimsel Öğrenme Kuramı’nın bir uzantısıdır. Bireylerin öğrenme stilleri bir çember üzerinde açıklanmakta ve geliştirilen Öğrenme Stilleri Envanteri ile bireylerin öğrenme çemberinin neresinde yer aldığı belirlenmeye çalışılmaktadır.

Eylemci öğrenme stiline sahip bireyler somut deneyim içinde yer alırlar. Açık fikirli olan eylemciler, yaşantılar içinde baskın olmaktan mutlu olurlar. Onlara bir görev verildiğinde, kendilerini her şeyleriyle bu göreve adarlar; ancak işin planıyla ilgilenmezler. Bir şeyi ilk kez yapan kişi olmaya çalışırlar. İlgi çekmekten ve meydan okumaktan hoşlanırlar.

Verilen özellikler soyut rastlantısal öğrenen bireylere ait özelliklerdir.