MÜZECİLİK VE SERGİLEME - Deneme Sınavı - 1

Müzelerin toplumla ilişkilerini kuvvetlendirmek için yaptıkları yazılı tanıtım ve basın ilişkisi teknolojinin gelişimiyle farklı ve çok popüler bir yönteme dönüşmüştür.

kişilerin yaşamlarındaki eksiklikleri hissederek farklı nedenlerle müzelere yönelmeleri konusu araştırılmış ve müze ziyaretlerinin başlıca nedenleri:
• İnsanlarla birlikte olmak,
• Değerli birşey yapmak/zamanı değerlendirmek,
• Yeni deneyimler elde etmek,
• Aktif olmak,
• Öğrenmek istemek,
• Müze ortamlarında rahat hissetmek
olarak belirlenmiştir.

E şıkkındaki açıklama Etkili bir eğitim programı planlama, uygulama ve değerlendirme süreçlerinden olan planlamanın içerik açıklamasına aittir.

Müzeler giderlerini giriş ücretleri, etkinlikler, hizmetler, üyelik aidatları, mekân kiralama, lokanta ve mağaza satışları gibi müze gelirleri olarak tanımlanan kendi bünyesinden gelirlerle sağlamaktadır. Ayrıca müzelerin farklı izleyici kesimlerinin ilgisini çekecek eğitim programları, gezici sergiler gibi etkinlikleri yapabilmesi için kurum dışından kişi ve şirketler ile sponsorluk denilen iş birliği sağlamaları gerekebilir.

Eğitim Misyonu; Müzenin eğitim ve öğrenmeye bakışını ortaya koyar. Sunulacak eğitimle hedef kitle açısından neye ulaşılmaya çalışılıyor? sorusunu cevaplayan kısa, bir-iki cümlelik net bir ifadedir. Eğitim misyonu, müzenin genel politikası ile bağlantılı ve izleyicilerin öğrenmelerini destekleme ve arttırmadaki rolü ile ilgili olmalıdır. En etkili misyon ifadesi, müzenin ne yapacağına değil, hedef kitlenin beklentilerine ve sağlayacağı faydaya odaklanmalıdır. Eğitim misyonu ifadesi çok önemlidir
çünkü strateji ve değerlendirme bu misyona göre biçimlendirilir.

D şıkkındaki açıklama Sergilemede Nesneler ile Çalışmak konusuna aittir.

Bazı müzelerde ise ek bina yapımında eski mimari yorumlanarak tasarım gerçekleştirilmiştir. Örneğin, postmodern anlayışın en başarılı örneklerden biri, İngiliz mimar James Stirling’in Almanya Stuttgart’da yaptığı Neue Staatsgalerie’dir. Eski binanın kubbeleri yeni binada negatif mekânlar olarak yorumlanmış, eski ve yeni bölümler birbirini tamamlamıştır. 1977-1984 tarihleri arasında yapılmış ek kısmın camlı girişi eski binanın dışa kapalı duran giriş mekânına ters düşse de aslında bu durum son yıllarda saydam girişlerin kamu binalarında yaygınlaşması ile ilişkidir.