VERİ TABANLARI

Veri tabanı, birbiriyle ilişkisi olan verilerin tutulduğu, kullanım amacına uygun olarak örgütlenmiş veriler topluluğunun mantıksal ve fiziksel olarak tanımlarının olduğu bilgi depolarıdır.

Akış şeması, veri tabanında kullanılacak bilgi tanımlarının nasıl modelleneceğini gösterir. 

Uygulamaların daha kolay, daha ucuz ve daha esnek yapılmasını sağlamaktır. 

1. Veri tekrarı engellenir.
2. Veriye tutarlılık kazandırılır.
3. Kullanımı ve veri paylaşımı kolaydır.
4. Verilere kullanıcı bazında ulaşım sınırlandırılabilir.
5. Veriye ulaşımda bağımsızlık  sağlanır.
6. İstenilen güvenlik ve gizlilik hedeflerine ulaşmayı sağlar.
7. Veri paylaşımına hız ve hareketlilik kazandırır.
8. Veri bütünlüğünü kazandıracak mekanizmalar oluşturmak mümkündür.

1. Veri tabanı yöneticileri
2. Son kullanıcılar
3. Paydaşlar

1. Hiyerarşik veri modeli 
2. Ağ veri modeli
3. ilişkisel veri modeli
4. Nesneye dayalı veri modeli 

İlişkisel veri modeli 

1. Verinin organizasyon içerisindeki bir kişi için önemli bir varlık olduğu unutulmamalı,
2. Veri çoğalması ile veri artması arasındaki fark anlaşılmalı,
3. Büyük hacimli veri yığınları yönetilebilmeli,
4. Kurum büyüklüğünde bir veri yönetim programı kurulmalı,
5. Uzun vadede programların yönetici desteği ile yürütülmesi sağlanmalıdır.

Yaklaşımın temelinde, dosya anlayışı yatmaktadır. Buna göre her bir uygulama için ayrı ayrı veri dosyaları yaratılır ve saklanır. Geleneksel yaklaşım, içerisinde veriyi işaretleme, değiştirme ve tekrar veriye ulaşmak için hiçbir mekanizma barındırmamaktadır. Bu yaklaş›m, daha çok bir veri toplama aracı olarak görülmektedir.

Her uygulamada, birleştirilmiş veri dosyalarını kullanıldığı bu yaklaşımda, veri dosyaları bütünleştirir ve verilerin birden fazla programca kullanıllmasına izin verir. Veri tabanında veri bir hiyerarşiye bağlı olarak depolanır. Böylece, veri birçok farklı şekilde sorgulanabilmekte, istenğinde değiştirilebilmekte ve farklı açılardan değişik analiz yöntemleri kullanılarak incelenebilmektedir.

1. Verileri tanımlamak
2. Veriler arasındaki ilişkileri tanımlamak
3. Fiziksel medyada verilerin korunması için işletim sistemiyle ara yüzleme 
4. Her bir kullanıcının veri görünümünü haritalama 

Veri oluşturma, veriye giriş yapma ve veriyi yönetme işlevlerini basitleştirmek için tasarlanmış entegre programlar bütünüdür.

1. Donanım
2. Yazılım
3. Prosedürler
4. İnsanlar

1. veri toplama dili
2. veri yönetimi dili
3. veri sorgulama dili
4. veri sözlüğü

1. veri tabanının amacını saptama
2. gerekli bilgileri bulma ve düzenleme
3. bilgileri tablolara bölme 
4. bilgi ögelerini sütunlara dönüştürme
5. birincil anahtarları belirtme
6. tablo ilişkilerimi oluşturma 
7. tasarımı aydınlatma 
8. normalleştirme kurallarını uygulama 

İlişkisel veri tabanı, günümüzde en yaygın kullanılan veri tabanı sistemlerinden biridir. İlişkisel veri tabanları satır ve sütunların meydana getirdiği tablolardan (listelerden) oluşur. Bu tablolar, birbirleri ile ilişkileri olan tablolardır.

1. Karmaşık bilgi ilişkilerinin açık ve kolay bir şekilde temsil edilmesini sağlar.
2. Güçlü bilgi becerilerinin ve soru dillerinin üzerlerine işlem yapmalarını sağlar.
3. İş odaklı kullanıcılar için veri tabanı, verinin doğal bir temsili olarak bir tablo şeklinde sağlanmaktadır.
4. Soru dilleri söz konusu tablo şeklinde işletimi için geliştirilebilir.
5. Bilgiye değer ve koşullar vasıtasıyla ulaşılabilir ve veri tabanına herhangi bir noktadan erişilebilir.
6. Erişim yolları veri tabanı kullanıcıları tarafından görülmez. 

İlişkisel model, ağ ve hiyerarşik modellere nispeten çok çarpıcı bir gelişme olmasına rağmen, iki dezavantajı var. İlk olarak bir ilişkisel VTYS, eski modellere nazaran çok daha fazla bilgisayar hafızası ve işlem süresi ister. Bilgisayar işlemcilerinin maliyetlerindeki artış ile donanım maliyetlerindeki düzenli azalış, bu dezavantajı etkisini azaltmaktadır. İkinci dezavantaj ise ilişkisel modelin, ilk çıktığında algılandığı gibi, sadece metin ve nümerik bilgilerin veri tabanında saklanmasına imkân vermesidir.

Ağ (şebeke) veri tabanı modeli; hiyerarşik bilgi modelinin bir çeşididir. Veri tabanları hiyerarşikten ağa çevrilebilir ve işlemlerin hızı ve uygunluğu açısından tam tersi de mümkün olabilir. Ağ veri modeli, hiyerarşik modellerden daha az veri yaratır fakat tasarımı ve yürütülmesi çok karmaşıktır. Mimarisinin karmaşık olması veri tabanında arama yaparken kendisini göstermektedir. Bu modele örnek olarak, öğrenci- ders ilişkisi verilebilir. Bir okulda çok sayıda öğrenci ve ders vardır. Bir öğrenci birden fazla ders alabilir. Bir dersi de birden fazla öğrenci alabilir.

Veri ve prosedürleri otomatik olarak getirebilen ve paylaşılabilen bir nesne olarak saklayabilmektedir. Nesneye dayalı veri tabanı modelinde çeşitli ortam bileşenlerini veya çeşitli kaynaklardan alınan parça parça verileri benzer biçimde birleştiren Web uygulamalarında kullanılan Java uygulamalarını yönetmek için kullanılabilmektedir.