MUHASEBE VE HUKUK

Subjektif sistemde, ticaret hukuku kurallarının belirlenmesinde merkez kavram olarak tacir alınmaktadır.

Türk hukuku açısından olayı ele aldığımızda, ticari işletme ağırlıklı karma sistemin benimsenmiş olduğunu söyleyebiliriz.

Ticaret hukukunun temel kaynağını oluşturan 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu 6 Kitaptan oluşmaktadır. Başlangıç ve son hükümler dışında kanundaki altı kitap şunlardır: Ticari işletme, ticaret şirketleri, kıymetli evrak, taşıma işleri, deniz ticareti ve sigorta hukuku.

Ticari işletmenin tanımını göz önüne alırsak bir ticari işletmenin unsurlarını şu şekilde sıralayabiliriz: Esnaf işletmesi için öngörülen sınırı aşmak, gelir sağlamayı amaçlamak, devamlılık, bağımsız olmak.

TTK’nun 11/2 maddesine göre  ticari işletme ile esnaf işletmesi arasındaki sınır, Cumhurbaşkanı kararıyla belirlenir.

İcra İflâs Kanunu uyarınca ticareti terk eden tacir, on beş gün içinde durumu kayıtlı bulunduğu ticaret siciline bildirmek ve mal beyanında bulunmak zorundadır (İİK m. 44/1).

Kollektif ortaklığın ortakları, ortaklığın üçüncü kişilere karşı üstlenmiş olduğu borç ve yükümlerden, neden olduğu haksız eylemlerden, belirli koşullarla, ortaklığın tüm ortakları tüm malvarlıkları ile sınırsız ve zincirleme olarak sorumludurlar.

Anonim ortaklıklarda ortakların sorumu, yükümlü oldukları pay bedellerinin ödenmeyen kısmı ile ortaklığa karşı sorumludurlar.Limited ortaklıklarda da ortakların sorumu, yükümlü oldukları sermaye payı ile sınırlıdır.

Anonim ve limited ortaklık kurulabilmesi için pay sahibi olan bir veya daha fazla kurucunun varlığı gerekir. Yani her iki ortaklık da tek ortakla kurulabilmektedir.

Kanun bazı senetlerin hamiline düzenlenebileceğini açıkça öngörmüştür:
Çek, tahvil, intifa senetleri, ipotekli borç ve irat senedi rehinli tahvilat gibi.

Gemiye ait seferlerin idare olunduğu limana "bağlama limanı" denir.