MİTOLOJİ VE DİN

Tevrat

Protagoras

İnanç, İbadet, Duygu, Bilgi, Etki Boyutu.

Aristo

Dinlerin yerine pozitif bilimsel veriler egemen olmalıdır görüşü yaygınlaştı.

İnsan ırklarının nasıl ayrıldığını

Hayatın belirsizliklerini artırmayı ve bunlara ilişkin sorular sormamızı sağlar.

Bilim, doğruluğu araştırılabilen hipotezlerle uğraşır, reddi mümkün olmayan inançlarla uğraşmaz.

Mitoloji, mitler bilimi ve mitlerin sistemli bir şekilde toplanması demektir. Doğru Cevap A'dır.

Mit, çok tanrılı bir dinin tanrıları, doğal ve insani olaylar üzerine anlatılan öykü/efsane, mitoloji de bu efsanelerin bir araya getirilmesidir. Doğru Cevap C'dir.

Homeros günümüzde de mitolojik araştırmalar için önemli bir başvuru kaynağı olan İlyada'nın yazarıdır. Doğru Cevap A'dır.

Protagoras, devlet bilgisinin tanrı soylu belirli bir sınıfa ait değil, tüm vatandaşlarda bulunması gerektiğini belirterek, demokratik bir politika anlayışını dile getirmekte ve yeni dönemin siyasal, toplumsal anlayışını yansıtmaktadır. Görüldüğü gibi, bugünün demokratik toplum ideali bile kaynağını antik Yunan kültürüne kadar dayanmaktadır. Doğru Cevap C'dir.

Din etimolojik olarak, Arapça ‘usul, adet, tutulan yol, ve huy’ anlamına gelirken, eski Yunanca’da ‘korku ile karışık sevgi ve saygı’ anlamına gelmektedir. Doğru Cevap A'dır.

Mitolojiye göre insanlara ateşi veren ve insanların doğada varolmasını sağlayan kahraman Prometheus'dur. Doğru Cevap E'dir.

Homeros’un İlyada destanında aristokratik bir siyasal-toplumsal düşünüş savunulur. Doğru Cevap A'dır.

Mitsel inançlar, toplumlara aksiyoner ruh üfleyen bir simgeler organizasyonudur. Örneğin Türk tarihindeki “Ergenokon’dan Çıkış” efsanesi, kökenci bir var oluşun mitolojik ilham kaynağıdır. Doğru Cevap E'dir.

Doğa, insan ve toplumun denetlenemeyeceği ve değiştirilemeyeceği görüşü, bir boyutuyla mitolojik düşünme biçimine temel olur. Bu bağlamda, örneğin insanın, doğanın ve toplumun değiştirilemeyeceği düşüncesine karşı, Orpheus’un, kurucusu olduğu söylenen mitik, mistik din anlayışı, reel dünyanın dışında var olduğu düşünülen farklı bir aleme vurgu yaparak, değişim arayışını temsil eder. Nitekim etkisini yüzyıllar boyu devam ettirir. Doğru Cevap D'dir.

Göğü ve yüceliği temsil eden tanrı (Zeus) bile gökyüzünde değil, Uludağ anlamına gelen Olympos dağına yerleştirilir. Doğru cevap C'dir.

Bugünkü tarih anlayışına göre, mitlerin kökeni MÖ 9. ve 8. yüzyıllara antik Yunan kültürüne dayandırılmaktadır. Homeros’un İlyada ve Odysseia destanlarında yansısını bulan kahramanlık çağı öykülerinden oluşan mitlerin, çağlar boyu toplumsal yapı ve çevre ile etkileşim içinde değişerek, dönüşerek dilsel, kavramsal ve düşünsel dünyada pek çok alanda etkilerine rastlanılmaktadır.

İlahi dinler, evreni ve içindeki varlıkları eşi ve benzeri olmayan tek bir Tanrı’nın yarattığını savunur. Tanrı, insanlığa doğru yolu gösteren mesajlarını melekleri aracılığıyla insanlar arasından seçilen peygamberlere vahiyle, peygamberler de kutsal kitaplar halinde onu insanlığa bildirmiştir. Bu kitaplar, bazı izah ve yorum farklılıklarıyla birlikte, Tanrı’nın ezeli ve ebediliğini, Tanrı’nın dışındaki varlıklar âleminin, ilk insan ve ilk peygamber Hz. Âdem’in cennetteki yaratılışı ve insanların yeryüzündeki diğer varlıklarla ilişkilerini vs. konu edinmektedir.

Antik Yunancada söz, öykü anlamına gelen mit (mythos), ilk veya ilkel insan topluluklarının, evreni, yeryüzünü ve tabiat olaylarını kişileştirerek yorumlama veya henüz sırrını çözemedikleri hayat ile ilgili her türlü sorunu kendileri için anlamlı olacak biçimde açıklama gereksiniminden doğmuş öykülerdir.

Eski Yunan dünyasında ustalık ya da kabiliyet, arete (erdem) kelimesiyle ifade edilmekteydi. Eski Yunan dünyasında vahy bilgisi yoktur. Bol miktarda mantike (esinlenme) vardır. Bunu daha sonraları en çok Sokrates’te görmekteyiz. Hesiodos’un kozmoloji ve doğa anlayışında temel kavram, khaostur. Bundan diğer maddeler zaman içinde çıkarak düzenli ve güzel evren, kosmos meydana gelmiştir. Theoria, yani tefekkürün ikinci anlamı, bununla ilişkili olarak, gezmektir. Bilgelik, geniş bir hayat tecrübesi içinde gezmeyi gerektirir. Eski Yunan dünyasında bu işin piri, Ksenophanes’ti.