MİKRO İKTİSAT - Deneme Sınavı - 26

x eksenindeki malın fiyatı y eksenindeki malın fiyatından daha fazla artarsa bütçe doğrusu dikleşir

Toplam faydanın maksimum olduğu yerde marjinal fayda sıfır değeri alır.

Burada doğru cevap, A şıkkıdır. Bütçe doğrusunun eğimi, malların fiyatlarının oranının negatifidir.

Burada doğru cevap, B şıkkıdır. Çünkü, iki mal tüketen bir tüketicinin, geliri sabitken, tükettiği iki malında fiyatı aynı oranda artarsa bütçe doğrusunun eğimi değişmeden sola doğru (orijine doğru) kayar. Sanki geliri azalmış gibi bir etki yapar.

Burada doğru cevap, E şıkkıdır. Fayda kavramı 18. yüzyılın sonlarında ve 19. yüzyılın başlarında yaşamış filozof-ekonomist Jeremy Bentham’ın kullandığı ileri sürülmektedir.

Burada doğru cevap, C şıkkıdır. Fayda fonksiyonu, tüketicinin tükettiği malların bir fonksiyonudur. Eğer tüketilen mallar yerine reel gelirinin bir fonksiyonu olarak ifade edilirse buna dolaylı fayda fonksiyonu denir.

Burada doğru cevap, D şıkkıdır. Eğer mallar arasında azalan marjinal ikame varsa, bu mallar arasında kısmi ikame bulunduğunu gösterir ve dolayısıyla farksızlık eğrisinin her noktasında eğim sabit olamaz. Farksızlık eğrisi üzerinde sol yukarıdan sağ aşağıya indikçe eğim azalacaktır, çünkü bir birim daha fazla x malı karşılığında vazgeçilmek istenen y malı miktarı azalmaktadır. Bu nedenle de farksızlık eğrileri orijine dışbükey olurlar. Buna karşılık mallar arasında tam ikamenın olması durumunda ise mallardan birinin diğeri ile sabit bir oranda değiştirilmesi söz konusu olacağından, farksızlık eğarisinin eğimi de sabit ve -1'e eşit olacaktır.

Burada doğru cevap, A şıkkıdır. Farksızlık eğrisinin herhangi bir noktasına çizilen teğetin eğiminin negatif işaretlisi marjinal ikame oran (MRS) olarak tanımlanır. MRS tüketicinin mallar arasındaki değişim isteğini ifade eder.

Burada doğru cevap, C şıkkıdır. a ve b gibi iki mal tüketen bir tüketici, mevcut geliri ile optimum tüketim bileşimini seçtiği nokta farksızlık eğrisinin bütçe doğrusuna teğet olduğu noktadır. Bu noktada farksızlık eğrisinin eğiminin tersi (negatif işaretlisi) olan marjinal fayda oranları, bütçe doğrusunun eğimin tersi (negatif işaretlisi) olan fiyat oranına eşit olmuş olur.

Burada doğru cevap, D şıkkıdır. Farklı gelir düzeyleri için bir mala olan talep miktarını gösteren eğriye Engel Eğrisi denir.

Burada doğru cevap, B şıkkıdır. Engel eğrisinin eğimin negatif olması demek, tüketicinin bu gelir düzeyinde, geliri arttığında bu mal talebini azalttığını göstermektedir. Bir malın talep miktarı gelir arttığında azalıyorsa bu mal o tüketici için düşük maldır.

Tüketicinin tüketmekte olduğu bir malın fiyatı arttığında ortaya çıkan gelir etkisi ikame etkisinden büyükse geleneksel talep eğrisi pozitif eğimli olur. Bu tür mallara Giffen mal denir.

Tüketici tüm gelirini bu iki mal için harcadığında denklemimiz; Pxx + Pyy = I şekline dönüşür. Eğer tüketici tüm gelirini y malı için harcıyorsa I/Py kadarlık bu maldan satın alacak, x malı hiç kullanmayacaktır. Aynı şekilde tüm gelir x için harcanıyorsa yatay eksen üzerinde I/Px kadarlık x malı tüketebilecektir. Bu denkleme göre bütçe doğrusu dikey ekseni I/Py noktasında kesmekte ve eğimi ise -Px/Py olmaktadır. Doğru cevap C seçeneğidir.

I.Her iki fiyat aynı oranda artar veya azalırsa bütçe doğrusu paralel olarak sola veya sağa doğru hareket eder.

III. İki mal fiyatı birbirine ters yönde değişirse bütçe doğrusunun eğimi değişir, ilk bütçe doğrusu ile kesişir.

Doğru cevap A seçneğidir.

Bu yaklaşımda faydanın nesnel olarak ölçülebileceği ileri sürülmekte ve Kardinal fayda indeksi oluşturularak fayda tüketiciler arasında karşılaştırılabilmektedir. Çünkü indeksi oluşturan maddeler nesnel olarak ölçülebilmektedir. Doğru cevap B seçeneğidir.

Kardinalist yaklaşımın talep teorisini, birden fazla mal durumu içinde genelleştirebiliriz. Örneğin n mal için her malın marjinal faydasının fiyatına oranı tüm mallar için eşit olunca denge koşulu sağlanmaktadır. Formül ile açıklarsak:  MUx/Px = MUy/Py olmalıdır. Ancak bu tür bir eşitliğin sağlanması durumunda, tüketici toplam faydasını maksimize edebilecek, satın alacağı mallar arasında başka bir dağılım fayda maksimizasyonunu sağlamayacaktır.

Ordinalist yaklaşımda ilk olarak İngiliz Ekonomist Francis Y. Edgeworth (1845 - 1926) tarafından ortaya atılan farksızlık eğrileri analizi kullanılmıştır. Ekonomik teoride daha sonra farksızlık eğrileri analizi Hicks ve Allen tarafından geliştirilmiştir. Yine Paul Samuelson açıklanmış tercihler teorisini geliştirerek tüketici davranışları teorisini ordinalist yaklaşım çerçevesinde analiz etmiştir