MEDYADA DİL KULLANIMI

Yalnış değil YANLIŞ; yanlız değil YALNIZ; şöför değil ŞOFÖR; ahçı değil AŞÇI doğru yazımlardır. tek doğru yazılan kelime EŞOFMAN'dır.

Izdırap değil ISTIRAP; herkez değil HERKES; iddaa değil İDDİA; orjinal değil ORİJİNAL doğru yazımlardır. Tek doğru yazılan kelime İNKILAP'tır.

Diller sürekli bir değişim içinde olduğu, dolayısıyla söyleyiş de sürekli olarak değiştiği için, söylenişe bağlı alfabeleri kullanan dillerin kurallarında zamanla gelenekleşmeler başlamaktadır. Ayrı yazılması gereken ki bağlacının söyleyişte kalıplaşmış olduğu için bitişik yazıldığı kelimeler: belki, çünkü, hâlbuki, mademki, meğerki, oysaki, sanki. Öyle ki kelimesindeki ki ayrı yazılır.

Sıfat veya zarf görevindeki pekiştirmeli sözler bitişik yazılır: apaçık, büsbütün, çepeçevre, çırılçıplak, dümdüz, gömgök, güpegündüz, kapkara, masmavi, paramparça, sapasağlam, sırılsıklam, sipsivri, yemyeşil vb. Pırıl pırıl ise ayrı yazılır.

İlk cümle bir soru ifadesi içerdiği için soru işareti ile bitmelidir. İkinci cümle bir yargı bildirir ve diğer cümle büyük harf ile başlar, doğal olarak bu cümle nokta ile biter. Sıradaki noktalama işareti birbirine paralel ifadeleri birleştirdiği için virgüldür. Son  noktalama işareti de cümle içindeki ifadenin farklı bir boyutuna değinildiği için noktalı virgül olmalıdır.

Saussure dil ile söz arasında ayrımı yapan ilk düşünürdür. Ona göre dil toplumun tüm bireylerini kuşatan soyut bir sistemdir; toplumsal ve kültürel olarak yapılandırılan bir sistemdir; söz ise gündelik konuşma ile ilişkilendirilebilir ve dilin bireyler tarafından kullanımını anlatır.

Yazılışları bir, anlamları ve söylenişleri ayrı olan kelimeleri ayırt etmek için okunuşları uzun olan ünlülerin üzerine konan işaret düzeltme İşaretidir (^).

Sayılarda kesirler virgülle ayrılır: 15,2 (15 tam, onda 2), 5,26 (5 tam, yüzde 26) vb. Yani doğru cevap 16,4.

Sayılar harflerle de yazılabilir: bin yıldan beri, on dört gün, haanın beşinci günü, üç ayda bir, yüz soru, iki hafta sonra, üçüncü sınıf vb. Birden fazla kelimeden oluşan sayılar ayrı yazılır: iki yüz, üç yüz altmış beş, bin iki yüz elli bir vb.Para ile ilgili işlemlerle senet, çek gibi ticari belgelerde geçen sayılar bitişik yazılır: 650,35 (altıyüzelliTL,otuzbeşkr.) Yüzde ve binde işaretleri yazılırken sayılarla işaret arasında boşluk bırakılmaz: %25, ‰50 vb. Bir zorunluluk olmadıkça cümle rakamla başlamaz.

Aşağıdaki örnekte ise dil konusundaki ihmallerin artık mantık hatalarına, düşünce boşluklarına neden olduğu görülmektedir:

Yanlış: Kene sokması sonucu yedi aylık hamile olan 27 yaşındaki A.K. hayatını kaybetti. Yazım yanlışı kadının kene sokması sonucu hamile kaldığı gibi bir anlamın doğmasına sebep olamaktadır.

Doğru yazım 'Yedi aylık hamile olan 27 yaşındaki A.K. kene sokması sonucu hayatını kaybetti.' şeklinde olmalıdır. Diğer seçeneklerdeki yazım yanlışları mantık yanlışlarına sebep olmamaktadır.

1. Latin harflerini kullanan dillerdeki özel adlar özgün biçimleriyle yazılır: Beethoven, Byron, Cervantes, Chopin, Eminescu, Grimm, Horatius, Molière, Puccini, Rousseau, Shakespeare, Bologna, Buenos Aires, Iorga, Ile-de-France, Karlovy Vary, Latium, Loire, Mann, New York, Nice, Rio de Janeiro vb.

2.Yabancı özel adlardan türetilmiş akım adları Türkçe söylenişlerine göre yazılır: Dekartçılık, Epikürcülük, Kalvenci, Kalvencilik, Kalvenizm, Kartezyenizm, Lüterci, Lütercilik, Marksçılık, Marksist, Marksizm vb.

3.Kökeni "Arapça ve Farsça" olan kişi ve yer adları Türkçenin ses ve yapı özelliklerine göre yazılır: Ahmet, Bedrettin, Fuat, Mehmet, Necmettin, Nizamettin, Ömer, Rıza, Saadettin, Cezayir, Fas, Filistin, Mısır, Suudi Arabistan, Bağdat, Cidde, Erdebil, Halep, İsfahan, İskenderiye, Medine, Mekke, Şam, Şiraz, Tahran, Tebriz, Trablusgarp vb.

4.Yunanca adlar yazılırken Yunan harerinin ses değerlerini karşılayan Türk harfleri kullanılır: Homeros, Herodotos, Euripides, Pindaros, Solon, Sokrates, Aristoteles, Platon, Venizelos, Karamanlis, Papandreu, Onasis vb.

5.Çincede soyadları adlardan önce gelir.

Günümüzde dil düzeyleri ve kullanım biçimlerini öncelikle medya belirlemekte; nasıl konuşulması, hangi kelimelerin seçilmesi gerektiğini medya öğretmekte ve edilgin bir okuyucu/izleyici de “medyatik dil”in egemenliğine kolaylıkla hapsoluvermektedir. Medya dilin öğrenilmesi ve kullanılmasında aile veya eğitim kurumları gibi pek çok yapının ötesinde insanların dil kullanım becerileri üzerinde çok daha etkili olabilmektedir. Medya çalışanlarının, doğru ve düzeyli bir Türkçe kullanımına her kurum ve kişiden daha çok sahip çıkması, ortak bir dil politikası geliştirmesi gerekmektedir. Dildeki en basit bir kuralı uygulamamaktan kaynaklanan ihmaller daha büyük dilsel yıkımların da oluşmasına neden olmaktadır.

Yer adlarında ilk isimden sonra gelen ve deniz, nehir, göl, dağ, boğaz gibi tür bildiren ikinci isimler büyük harf ile başlar: Murat Dağı, Aral Gölü, Asya Yakası, Çanakkale Boğazı, vb. Bu yüzden 'dağ' kelimesinin ilk harfi de büyük yazılmalıdır.

Bağlaç olan 'de' 'dahi, diğerlerine ek olarak' anlamı kattığında ayrı yazılır. C seçeneğinde 'de' bağlaç olarak kullanıldığı için ayrı yazılmalıdır.

ahçı sözcüğünün doğru yazılışı aşçı'dır

Yazım yanlışlarının nedenlerinden biri olarak bildirilen konuşma bozuklukları

fizyolojik nedenler grubundadır.

durum, olgu veya olay bildiren birleşik kelimelerden olmayan sözcük "yarı küre'dir"

“-r / -ar / -er, -maz / -mez ve -an / -en sıfat-fiil ekleriyle kurulan sıfat tamlaması yapısındaki birleşik kelimeler ayrı yazılır” kuralına "yazar kasa" örneği uymaktadır.

"yeyecek" sözcüğü ünlü daralması ile birlikte "yiyecek" olmalıydı.