MEDYA SOSYOLOJİSİ

Mısırlılar MÖ. 2500 sıralarında ana yazı aracı olarak taş ve ağaç yerine papirüs ve fırça kullanmaya başladılar. Böylece yazıyla iletişim aracında uzay içinde “taşınabilirlilik” kolaylığı sağlandı. Papirüs kütüphaneleri kuruldu. Yazı sanatının bu gelişimiyle katiplik mesleği gelişti. Mısır yazısı MÖ. iki binlerin ikinci yarısında 24 sessiz harfli alfabeden oluşan Fenike yazısının gelişmesine model oldu. Bu alfabeden Sami oradan da Latin alfabesi oluştu. Çinliler MÖ. 1400’lerde kemik üzerine yazmaya başladı. Yunanlılar MÖ.1775’te fonetik alfabeyi aldılar ve MÖ. 200 yılında hayvan derisinden parşömeni geliştirdiler. 150’de ilk kez, parşömen, yuvarlak rulo yapma yerine, kitap yapmak için sayfalar içine katlandı. Çin’de, yazılı iletişim aracının geliştirilmesine tekstilden yapılan kâğıt eklendi. Tekstil, parşömenden daha ucuz bir hammaddeydi ve bu da kâğıt üretimi fiyatlarını düşürdü. Çinliler Avrupalılardan bin yıl kadar öncesinden kağıt kullanmaya başlamışlardır. 

Doğru Yanıt D) seçeneği olan Çinliler MS. 105’de kağıt ve mürekkep yapmaya başladılardır.

Doğru yanıt E) dir .

Doğru Yanıt A) Biliş yönetimi işe başlar. Mekan konuşmaz insanlar tarafından örgütlenir.

Doğru yanıt B) seçeneğidir.

Doğru yanıt D) dir.

Doğru yanıt B) dir.

Doğru Yanıt A) seçeneğidir.

İletişimde önce karşımıza üç tür yapı çıkar: 

• İletişimin biyolojik örgütlenmesi: Bu, insanın bütünleşik fiziksel yapısıdır. Bu bütünleşik yapıda, öncelikle sinir sistemi, salgı sistemi ve beyinden oluşan bu örgütlenme doğaldır. 

• İletişimin sosyo-psikolojik örgütlenmesi: Bu örgütlenme, insanın psikolojik yapısıdır ve insanın yaşadığı toplumsal ortamın her tür belirleyici ve yönlendirici izlerini taşır. Dolayısıyla bu yapı aynı zamanda, toplumsallaşmış bireyi ve toplumsal olan her şeyin bireydeki uzantısını anlatır. 

• İletişimin toplumsal örgütlenmesi: Bu örgütlenme sosyal, siyasal, kültürel ve ekonomik bağlamlarda iletişimin örgütlenmesi demektir. Bu örgütlenme aile gibi en küçük birimlerden başlayarak okul, kurumlar, şirketler, uluslar arası yapılara kadar çeşitlenen, birbiriyle işlevsel olarak bağıntılı üretim yapılarını, bu yapıların kendi içinde ve dışıyla ilişkilerini, her tür iletişimle ilgili yasal biçimlendirmeleri ve kültürel gelenekleri içerir.

İletişim insanlar arası ilişkileri içerir dolayısıyla insanlar arası iletişimde birden fazla kişi olduğu için birden fazla amaçlar olacaktır. Bu amaçlar birbiriyle tümüyle örtüşebilir veya kısmen örtüşebilir ya da hiç örtüşmeyebilir. Bir ilişkide amaç örtüşmesi durumunda, taraflar arasında paylaşma vardır. Örtüşmeme durumunda ya egemenlik ve boyunsunu ya da çatışma vardır.

İletişimin olmasının zorunlu koşullarından biri de araç olmasıdır: İletişim araçları olmaksızın, iletişim olamaz. Belli amaçlar için düşünülen ve yapılanlar, iletişim araçları kullanılarak gerçekleştirilir. İletişimin olabilmesi için iletiyi taşıyan bir (veya birden fazla) araç olması gerekir. Kulak olmazsa duymayı gerektiren iletişim olamaz. Göz olmazsa görmeye bağlı iletişim yapılamaz

Kolay taşınabilirlik: Bu gelişme kil tabletlerden başlayarak kâğıda ve dijital kayıt yapılan USB’ye doğru olmuştur. Taşıyıcı hem boyutça küçülmüş hem de ağırlığı azalmıştır. Cepte taşınabilir olmuştur.

İletişimin amaçlı bir girişim olması, kesinlikle tarafların olası alternatiflerden ve etkinliklerden en uygun olanı seçeceği veya seçebileceği demek değildir. Olası alternatifler ve etkinlikler bireyin kendi tercihi ve gücü dışında olabilir. Ona sadece tek seçenek verilmiş olabilir. Güç ilişkileri veya duygusal bağ nedeniyle uygun olanı seçemeyebilir. Yanlış bilinç ve yanlış bilgilendirme nedeniyle seçtiği aslında kendisi için uygun olan olmayabilir.

Mısırlılar MÖ. 2500 sıralarında ana yazı aracı olarak taş ve ağaç yerine papirüs ve fırça kullanmaya başladılar. Böylece yazıyla iletişim aracında uzay içinde “taşınabilirlilik” kolaylığı sağlandı. Papirüs kütüphaneleri kuruldu. Yazı sanatının bu gelişimiyle katiplik mesleği gelişti. Mısır yazısı MÖ. iki binlerin ikinci yarısında 24 sessiz harfli alfabeden oluşan Fenike yazısının gelişmesine model oldu. Bu alfabeden Sami oradan da Latin alfabesi oluştu.

Doğru yanıt 13. Yüzyıl'dır.

Yazara göre kapitalist dünyanın en gözde, en etken, en değerli iletişim aracı paradır. Para, ekonomik değer ölçüsü olarak, kapitalist pazar ilişkilerini düzenler; ürünlerin ve yaratılan zenginliklerin dağılımında hiyerarşiyi kurar; yatırım faaliyetleriyle büyür. Bu sadece ekonomik alanda olmaz, aynı zamanda, ideolojik ve kültürel alanda, para arzular, umutlar ve düşler dünyasında da egemenlik kurar. Popüler kültürle kapitalistin gasp ve sömürü serüvenleri, zenginleşme, ilerleme, modernleşme, kalkınma ve çağdaşlaşma hikayeleri ve masallarına dönüştürülür. Dolayısıyla para ideolojileri sonlandırmaz, yeniden üretir.

Yayın kaynağı olarak "televizyon" sahipliği diğer araçlara göre büyük sermaye gerektirir.

"Yer" (mekan) iletişimin bağlamlarından birisidir. Diğer bağlamlar araç, tarih, zaman, değerler, ideolojiler ve kimliklerdir.İletişim örgütlü mekânda olur. Yeri/mekânı kimin örgütleyeceği, nasıl örgütleyeceği, ne için örgütleyeceği, nasıl kullanacağı, orada nasıl davranılacağı, neyin nasıl yapılacağı veya yapılmayacağı ve ilişkilerin nasıl olacağı, yer ile ilgili mülkiyet yapısına ve güç ilişkisine bağlıdır. Yerin örgütlenmesi ile o yerin kullanılması ile ilgili özgürlükler de örgütlenir. Diğer şıklardaki ifadeler doğru değildir. Yanıt A şıkkıdır.

Doğru yanıt A şıkkıdır: İletişim zamandan bağımsız olamaz. diğer şıklardaki ifadeler doğru değildir. İnsan, iletişimi dâhil, her şeyiyle zaman bağımlıdır. Geçmiş asla yeniden kurulamaz veya geçmişe yeniden sahip olunamaz. Zaman insanla anlam bulur. Sosyal zaman ve “zamanla değişim” üretim ilişkilerinin değişiminin getirdiği sonuçlardır. Zaman sosyaldir ve sosyal zaman yansız değildir; taraflıdır, düzenlenmiştir ve egemenlik ilişkilerine göre yapılandırılmıştır. İletişim ve iletişim ilişkileri zaman içinde değişir.

Dinlenme, kendine bakma ve eğlenme zamanı, iş dışı zaman olarak nitelenir. Bu
zaman, özgürce kullanılan zaman olarak sunulur. Çoğunlukla da öyle görünür.Bu zaman da bir iş yerinde çalışma zamanı gibi, sömürgeleştirilmiştir. Sömürgeleştirme eğlence, sanat, dinlenme ve tüketim zamanının endüstriyel yapılarca yönlendirilmesiyle gerçekleştirilir. Sanat, özellikle popüler kültür, eğlence, spor, tatil, yiyecek ve içecek kültürü, ev/aile kültürü ve kişisel tüketim kültürü gibi iş dışı zamanda insanların kendilerini yeniden üretme pratiklerinin hepsi kapitalist sermayenin, özellikle tüketim ve eğlence endüstrilerinin işgali altına alınır. Boş zamanın örgütlenmesi ve kullanımı, insanlar süpermarketlerin, restoranların, sinemaların ve eğlence yerlerinin olduğu alış veriş merkezlerine yöneltilerek kontrol edilmektedir.