MEDYA SOSYOLOJİSİ - Deneme Sınavı - 13

Doğruyu abartarak temsil: Olanı olduğundan çok daha önemli, kapsamlı, ciddi, gerçek ve yaygın göstermek doğruyu abartarak temsil etmektir. Burada asıl içerik doğrudur; ama yanlışlık abartmadadır. En çok abartılan cinayetler, şiddet ve trafik kazalarıdır.

Medya içerik temsiline yönelik eleştirilerin en çok üzerinde durduğu konulardan bazıları şunlardır. Fakat bu eleştiriler her medya profesyoneli için geçerli değildir; egemen yönelimi anlatmaktadır: a. Medyanın taraflı olması b. İçeriğin kalitesinin düşük olması c. Şiddet içeriğinin çok olması d. Çocuk ve gençlere kötü örnek oluşturan temsillerle dolu olması e. Kültür ve ahlaka aykırı içerikle dolu olması f. Tüketim kültürünü, ahmakça tüketimi teşvik etmesi g. Anlamlı içerikten yoksun olması.

sosyal sorumluluk konusu kitle iletişiminde çözülmesi oldukça güç bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Çözülmesinin zorluğu, (a) özel çıkar ile genel çıkarın örtüşmemesinden, (a) özel çıkar ile genel çıkar arasındaki uyumsuzluktan, (c) özel çıkarın, güç ve çıkar uygulaması nedeniyle medyada yaygın temsilinden ve bundan ilgili insanların rahatsızlık duymasından, (d) özel çıkarların genel çıkarı ancak özel çıkarla uyumlu olduğu durumda temsilinden kaynaklanmaktadır.

Kitle iletişimiyle ilgili kontrole/denetime bakıldığında, sadece devletten gelenle sınırlı olmayan ve çok daha etkili diğer denetim yapılarının çalıştığını görürüz. Dolayısıyla denetim çok safhalı ve çok merkezlidir. Bunlardan bazıları: • Sosyal örgütlerdeki pratikler ve genel anlam vermeden geçerek yapılır. • Pazar güçlerinden geçerek gerçekleşen kontroldür. • Yasal kurumların güçlerinden geçerek olan kontroldür. • Medyada sahiplik yapısından geçerek olan kontroldür. • Şirket amaçlarına bütünleşmiş profesyonel pratikler ve ideolojilerle gelen kontroldür.

Günümüzde geleneksel “sansürle” ve devlet baskısıyla gelen kontrol ortadan kalkmıştır. Özdenetimle yürüyen çoğulcu ve demokratik bir sistem vardır. Özdenetim, ürünü üreten kişinin kendi kendini denetimi demektir.

19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında, kitle iletişimiyle ilgi düşünme ve açıklamalar psikoloji, sosyal-psikoloji, sosyoloji, siyaset bilimi ve kültürel antropoloji gibi alanlarda çalışanlardan gelmiştir. Hümanist Gelenek, İlerici ve Simmelci Çatışma Yaklaşımları.Pozitivist Gelenek: Deneysel Laboratuar Yaklaşımları. Pozitivist Gelenek: Alan Araştırması Yaklaşımları. Post-Modern, Post-Pozitivist, Liberal-Çoğulcu Yaklaşımlar.

Kitle iletişiminde bir şeyin üretilmesi, birilerinin bir şekilde üretmek için gereksinim duymasına bağlıdır. Gereksinim duymayı, üzerinde düşünme, planlama, harekete geçme ve kitle iletişimi için gerekli örgütlerin oluşturulması takip eder.