MEDYA SİYASET KÜLTÜR

Kültürün sınıflandırılmasında karşımıza dörtlü bir ayrım çıkmaktadır:
• Halk/folk kültürü,
• Yüksek/seçkin/elit kültürü,
• Kitle kültürü,
• Popüler kültür

Popüler Kültür/Kitle Kültürü’nün özellikleri şunlardır .
• Biçim olarak orta karmaşıklıktadır.
• Parayla elde edilebilir, oldukça ucuzdur.
• Telif, patent ya da sahiplik yoluyla tüketime açıktır.
• Bilinen bir kaynağı ya da yaratıcısı vardır.
• Standartlaştırılmış, yeniden biçimlendirilmiş ya da çoklaştırılmış olarak gösterime sunulur.
• Kültürel değerleri ve gelenekleri, yeni formüller biçiminde yansıtır.
• Üreten ile tüketen arasında toplumsal statü farkı vardır.
• Üreticileri ve sunucuları profesyoneldir.
• Ürün tüketiciye dönüktür

Kültür tümüyle öğrenilmiş ve toplumsal olarak aktarılmış davranıştır.

İktisadın anaakım tanımında, iktisat, sınırlı kaynaklarla sonsuz insan gereksinimlerini karşılamak için yapılan tercihlerin incelenmesi olarak tanımlanır.

Boyd-Barrett’e göre medya emperyalizminin dört biçimi bulunmaktadır:
• İletişim medyasının şekli (alıcının kullandığı teknoloji).
• Endüstriyel yapı setleri.
• Medya firmalarındaki ideal pratikle ilgili neyin nasıl yapılacağını içeren değerler.
• Belli medyaların içeriklerinin (ürünlerin) ithali ve pazara girmesi (nüfuz etmesi).

Kitle kültürü, kapitalist pazarın, kitlelerin tüketimi için ürettiği mal ve bilinci anlatır.

Neoliberal ideolojiyi, ulusal ve uluslararası düzeyde serbest piyasayı ve devletin ekonomik olaylara karışmamasını savunmak şeklinde algılamak mümkündür.

Schiller, kültürel emperyalizmi şu süreçlerin toplamı olarak tanımlamaktadır:
1. Toplumun modern dünya sistemine getirilme süreci.
2. Ülkelerin egemen kesimlerinin cazibeyle, zorla ve bazen rüşvetle kendi
ülkelerinin sosyal kurumlarını egemen sisteme uygun bir şekilde biçimlendirmesi.
3. Sistemin egemen merkezinin değerleri ve yapılarının teşvik edilmesi.

Medya emperyalizmi tezi, Boyd-Barrett tarafından geliştirilmiştir.

Robert Picard’a göre medya ekonomisi, “varolan kaynaklarla medya sahiplerinin, izleyici ve dinleyicilerin, reklamverenlerin ve toplumun bilgi ve eğlence istek ve gereksinimlerini nasıl karşıladıkları ile ilgilidir.”