MEDYA SİYASET KÜLTÜR - Deneme Sınavı - 8

17. yüzyıldan başlayarak herkesin insan olarak doğması nedeniyle doğal hakları olduğu görüşü yaygınlaşmıştır.

John Keane “Medya ve Demokrasi” kitabında üç tür yayıncılıktan söz eder. Bunlar, devlet yayıncılığı, piyasa içerisinde gerçekleşen özel yayıncılık ve kamu hizmeti yayıncılığıdır.

Uzak Doğu sistemi, Schramm ve arkadaşlarının “Basının Dört Kuramı” eserine göre aşağıdakilerden hangisi yayın politikaları ile ilgili yaklaşımlar arasında yer almamaktadır.

Yöndeşme ile teknolojilerinin iletişim alanında kullanımı ile farklı tür iletişim araçlarının ortak kullanımı veya birbiri üzerinden kullanımı kas­tedilmektedir.

Politik serbestlik, her şeyden önce konuşma özgürlüğü (isegoria) anlamına gelir.

Aristotales’e göre “insan doğuştan bir zoon politikon’dur; eşde­yişle toplumsal-siyasal bir hayvandır.

Papirüs ve parşömen, Roma’da birlikte kullanılmıştır.

Cicero’ya göre, retorik, bir hedef kitleyi etkileme sanatı idi.

Bernard Cohen, 1963 yılında “Basın ve Dış Politika” adlı bir kitap yayımlamıştır. Bu kitabında şöyle demektedir: “Medya zamanın çoğunda insanlara ne düşüneceğini söylemede başarılı olamamıştır, ama okuyucuya ne hakkında düşüneceğini söylemekte fevkalade başarılıdır.” .

“Burjuva kamusal alanı” tanımlaması, Alman düşünür Jürgen Habermas
tarafından geliştirilmiştir. Habermas, bu tanımlamayı Batı Avrupa coğrafyasının 17. ve 18. yüzyıllardaki tarihsel ve toplumsal dinamiklerini merkeze çekerek tanımlamıştır.

“Hazcı etik” anlayışı, çalışmadan tüketmeye dayanır. Çalışarak bir üst konuma geçmek yerine, çeşitli entrikalarla yükselmek ise hazcı etiği tanımlayan bir diğer özelliktir.

Burjuva kamusal alanı, 19. yüzyıldan beri daralmaya başlamıştır.

John B. Thompson’a göre, çağdaş Batı toplumlarında “özel alan” şu unsurları kapsamaktadır:
1. Kişisel mülkiyet konusu olan ve pazar ekonomisi içinde kâr elde etmek amacıyla çalışan ekonomik
örgütler,
2. Kişisel ilişkiler,
3. Resmi ya da resmi olmayan aile ilişkileri.

“Kamusal alan” şu ögelerden oluşmaktadır:
1. Ulusal endüstri kuruluşları ya da kamu yararına çalışan örgütler gibi doğrudan devletin sahibi olduğu kurumlar,
2. Parlamenter kurumlar,
3. Memurlar ve kolluk güçleri,
4. Özellikle İkinci Dünya Savaşı yıllarından sonra, sayıları hızla artan çeşitli sosyal refah
örgütleri.

Devlet ve özel alanın sınırları dışında kalan “ara kurumlar” ise şunlardır:
1. Kâr amacına değil, üyelerin karşılıklı yararına dayanan yardım örgütleri, dernekler,
sendikalar,
2. Siyasi partiler,
3. Belli ortak görüşteki bireyleri biraraya getiren nükleer silah karşıtı örgütler, ekolojik
örgütler vb. baskı grupları,
4. Kooperatif temelde kurulup işletilen ekonomik örgütler

Curran’ın “medya örgütlenme modeli”nin çekirdeğini, kamu hizmeti ilkesine bağlı “televizyon kurumları” oluşturmaktadır.

Mikro (küçük) kamusal alanlar, düzinelerce, yüzlerce ya da binlerce tartışmacının yerel düzeyde etkileşime girdiği alanlardır. Toplumsal hareketlerin geliştiği küçük
grup ve örgütleri kapsamaktadır. Fotokopi, telefon, faks, kişisel bilgisayarlarla ilişkiye
giren gruplar, küçük yayınevleri, yerelde biraraya gelenler bu kategoriye girer.

Mezo (orta) kamusal alanlar”, milyonlarca insanın etkileşime girdiği ulus devlet
düzeyinde, kimi zaman da komşu ülkelere taşan alanlardır. Yüksek tirajlı gazeteler,
radyo ve televizyon kanalları aracılığıyla işlemektedir. Bunlar, temel olarak ulus devletin sınırları içinde varolurlar. Ancak, zaman zaman komşu ülkelerdeki izleyicileri
de kuşatan bir özelliğe bürünebilir. Bazıları ise İspanya’daki Katalan ve Bask bölgelerinde Katalanca konuşanların oluşturdukları kamusal alanlar gibi devlet içindeki bir bölgeyle sınırlıdır.

Makro (büyük) kamusal alanlar” ise “küresel” ve örneğin Avrupa Birliği gibi
“bölgesel” düzeyde artan kamulardır. En çarpıcı ancak, kamusal alan kuramı açısından en az araştırılanıdır. Yüz milyonlarca yurttaşın oluşturduğu en büyük kamulardır. Daha önceleri, ulus devlet düzeyinde işleyen medya kuruluşlarının uluslararası
tekelleşmesinin öngörülemeyen bir sonucu olarak değerlendirilebilir.

Burjuva Kamusal Alanı kavramsallaştırmasını Jurgen Habermas yapmıştır. Bu nedenle doğru yanıt A seçeneğidir. Diğer seçeneklerdeki isimler başka kavram ve kuramları üretmişlerdir.