MEDYA SİYASET KÜLTÜR - Deneme Sınavı - 6

Richard Sennett, bugünkü kamusallık ile Romalılar’ın kamusal yaşamları arasında paralellikler kurmuştur. Bu paralelliği şöyle açıklayabiliriz: Eski Roma’da Augustus dönemi sona ererken; Romalılar, kamusal yaşamlarını resmi bir zorunluluk olarak sürdürmeye başlamıştır. Bu zorunluluğa örnek olarak, kamusal törenler ve devletin askeri gereklilikleri verilebilir.

Doğru cevap A şıkkıdır.

Burjuva sınıfının, mücadelesini verdiği temel hak ve özgürlükler şunlardır:

1. Mülk edinme ve onu koruyabilme, 2. Ticaret yapabilme, 3. Yerleşme ve seyahat edebilme, 4. Ticari ayrıcalıklardan yararlanabilme.

Jürgen Habermas, “Kamusallığın Yapısal Dönüşümü” isimli eseriyle, “kamusal alan” kavramına dikkat çekmiştir.

Burjuva kamusal alanı, 17. ve 18. yüzyıllarda Paris ve Londra’nın salon ve kahvehanelerinde başlangıçta edebiyatla ilgili tartışmaların yapıldığı bir alan olarak ortaya çıkmıştır.

Nancy Fraser, “burjuva kamusal alanı”nın idealize edildiğini ve “karşıt kamusal alanlar”ın ise yok sayıldığını öne sürmektedir. Fraser, burjuva kamusal alanıyla eşdönemde şekillenen “karşıt kamuları” şöyle sınıflandırmıştır:

1. Ulusalcı kamular,
2. Popüler köylü kamuları,
3. Seçkin kadınların kamuları,
4. İşçi kamuları.

“Proleter kamusal alan”, karşılıklı ilişkiler içinde insan duyularını kapsayan toplumsal ve kolektif üretim sürecini tanımlamaktadır.

Devlet ve özel alanın sınırları dışında kalan “ara kurumlar” ise şunlardır:

1. Kâr amacına değil, üyelerin karşılıklı yararına dayanan yardım örgütleri, dernekler, sendikalar,
2. Siyasi partiler,
3. Belli ortak görüşteki bireyleri biraraya getiren nükleer silah karşıtı örgütler, ekolojik örgütler vb. baskı grupları,
4. Kooperatif temelde kurulup işletilen ekonomik örgütler.

Eski Yunan’da kamusal hayat, “agora” denilen pazar meydanında gerçekleşmiştir.

Skolastik dogma kavramıyla anlatılmak istenen şudur: Kilise’nin toplumsal yaşama ilişkin öne sürdüğü düşüncelerin doğruluğunun, sorgulanmadan ve tartışılmadan gerçek olarak benimsenmesidir.

Rönesans” hareketleri, 14. yüzyıldan başlayarak İtalya’da ortaya çıkan ve zamanla tüm Avrupa’ya yayılan bir tarihsel dönemi anlatmaktadır.

"Reform” hareketleri 15.ve 17. yüzyıl boyunca tüm Avrupa’yı etkileyen Katolik Kilisesi’ne karşı yapılmış dinsel bir harekettir.

18. yy. Avrupa'sında burjuva sınıfının, mücadelesini verdiği temel hak ve özgürlükler şunlardır: 1. Mülk edinme ve onu koruyabilme, 2. Ticaret yapabilme, 3. Yerleşme ve seyahat edebilme, 4. Ticari ayrıcalıklardan yararlanabilme.

“Burjuva kamusallığı”, toplumun “genel yararını” belirlemeye ve gerçekleştirmeye yönelik düşünce, söylem ve eylemlerin üretildiği ve geliştirildiği ortak toplumsal etkinlik alanıdır.

Kırsal alan, Habermas'ın burjuva kamusal alanı kapsamında yer almamaktadır.

Habermas'a göre 19. ve 20. yüzyıllarda kitle iletişim araçlarının yarattığı sözde bir kamusal alana dönüşmüştür. Bu gelişmeyi ise “yeniden feodalleşme”olarak tanımlamıştır.

“Medya ve Kamusal Alan” makalesiyle Nicholas Garnham, “kamusal alan” tartışmalarının medya çalışmalarına girmesinin öncülüğünü yapmıştır.

Yüksek tirajlı gazeteler mezo (orta) kamusal alanlar arasında yer almaktadır.

Francis Fukuyama’nın "tarihin sonu" tezi, 20. yüzyılın sonlarına doğru liberalizmin zaferi üzerine yoğunlaşan tartışmaları başlatmıştır. Fukuyama, liberal demokrasinin önce monarşiyi, sonra faşizmi, son olarak da komünizmi yenilgiye uğrattığını ileri sürer. Liberal demokrasi, "insanlığın ideolojik evrimindeki son durak" ve "sonul yönetim biçimi”dir. Fukuyama’ya göre, Batı’nın ve Batı fikrinin zaferi, Batı liberalizminin yerini alabilecek, yaşayabilir nitelikteki tüm sistemlerin tamamen gözden düşmesiyle ortaya çıkmaktadır ve bir ideal olarak demokrasi, Amerika’nın renklerine bürünmüş "çağdaş liberalizm" biçiminde sonuçlanacaktır.

Yeni dünya düzeninde üçüncü güç odağını oluşturan Japonya ile Güney Kore, Tayvan, Hong Kong ve Singapur'dan oluşan Asya Kaplanları arasında gerçekleştirilen "Asya Pasifik Ekonomik İşbirliği" (APEC), dünyanın başlıca üç ekonomik merkezinden birini oluşturmuştur. Bir başka deyişle APEC, "Avrupa Birliği" (AB) ve "Kuzey Amerika Ticaret Antlaşması" (NAFTA) karşısında alternatif bir ekonomik gücü temsil etmektedir.