MEDYA İLİŞKİLERİ

Daha geriye gitmek de mümkündür ama 1700’lerden itibaren geçen zamanın ölçü alınması durumunda, ilk önce kitle iletişim aracı olarak yalnızca gazete varken, daha sonra
buna dergi eklenmiştir. Ardından radyo ve onun ardından da televizyon gelmiştir. Teleks,
telefon, faks gibi araçlar da hızlıca gelişip devreye girmiştir ama bunlar bilgiyi aktarma
aracı olmuştur, kitle iletişim aracı değil

İlişki, kavramsal olarak Türk Dil Kurumu sözlüğünde, “iki şey arasında karşılıklı ilgi, bağ,
münasebet, temas” olarak tanımlanmaktadır. Bu tanımdan hareketle, hangi boyutta, hangi düzeyde, hangi araçlarla ve kiminle olursa olsun eğer bir ilişkiden, bir ilişki kurulmasıdan söz ediliyorsa, burada en az iki tarafın olduğunu ve taraar arasında karşılıklığın
esas olduğunu anlamak gerekmektedir.

1. Taraarın birbirini algılayıp birbirinden beklenti içine girmesi halinde, taraardan biri ya da her ikisi ötekisinin elindeki kaynaklara ihtiyaç duyması halinde,
taraardan biri ya da her ikisi kendilerine yönelik bir tehdit algılaması halinde ve
nihayet ortaklık için yasal veya gönüllü bir zorunluluk durumu oluştuğunda, ilişki
oluşmaya başlar.
2. İlişkiler, taraarın kendi ihtiyaçlarını karşılamak için peşinden koştukları bağlantılarla oluşur.
3. İlişkiler, ilişki gelişip ortaya çıkarken yapılan alışverişlerin sonucudur.
4. Rutinleşme ve davranışların kurumsallaşması ile ilişkiler, bağımlılığın artmasına,
özerklik kaybına, hedeere erişmeye ve karşılıklı bağımlılığın oluşmasına yol açabilir.
5. İlişkilerin benzersiz ve ölçülebilen özellikleri vardır ki, bunlar ilişkinin taraarınca
paylaşılmaz ve böylece ilişki onu oluşturan katılımcılardan ayrı bir şey olarak tanımlanmış olur.
6. İlişkinin oluşturulması ve sürdürülmesi süreci, karşılıklı uyum ve birbirini destekleyen tepkilerle kendini gösteren bir süreçtir (Akar, 2010).

Güven; bir tarafın kendisini gönüllü olarak diğer tarafa
açmasıdır. Açıklık, güvenin oluşturulmasının yanı sıra sorumluluk, işbirliği ve bağlılığı
artıran bir değişken olarak da görülür. Güven, birkaç boyutun altında yattığı karmaşık bir
kavramdır. Bu boyutlardan biri doğruluktur ki söz konusu niteliğe sahip olan bir kurum,
dürüst ve adil olarak algılanır. Bir diğeri güvenilebilirliktir ki güvenilebilir olarak algılanan bir kurumun, ne söylerse onu yapacağı düşünülür.

Bağlılık; bir ilişkiyi sürdürmek ve
geliştirmek için her bir tarafın harcadığı enerji olarak tanımlanmaktadır.

Memnuniyet ise;
bir tarafın diğer tarafa karşı uygun hislere sahip olmasıyla ortaya çıkan durum olarak ifade
edilmektedir. Bu süreçte ilişkiler hakkındaki pozitif beklentiler memnuniyeti güçlendirici
bir rol oynar ve memnuniyet, bir tarafın diğer tarafa inanarak ilişkileri iki taraf için de
uygun olan adımlarla sürdürmesi neticesinde ortaya çıkabilir

İletişim kurmak eylemi, kişinin kendisinin ya da başkalarının hayatını ve muhatabı olduğu mesajları anlamlandırması olduğu kadar, kişinin kendisini ifade etme çabasıdır.
İletişim kurmak, hem duymayı, hem görmeyi, hem dokunmayı içerdiği kadar anlamayı
da içermektedir. Ancak burada en önemli unsur gelen mesajları kişinin kendisinin ya da
gönderdiği mesajları karşısındakinin anlamasıdır. Çünkü “anlamak” gerçekleşirse, iletişimin en temel amacı ve beklentisi olan “davranış değişikliği” gerçekleşebilmektedir. Eğer
“anlaşılma” gerçekleşmemişse, o davranış değişikliği de olmamakta ve böylelik iletişim başarısızlıkla sonuçlanmaktadır. Bu nedenledir ki iletişim, asla tek yönlü olmayıp karşılıklı
(iki yönlü) yapılması ve sonuçlanması gereken bir iş niteliği taşımaktadır

Kişilerarası iletişim konusundaki bu çalışmada yer verilen sekiz temel önermeden yararlanılarak, bu kez de ilişki yönetimine ilişkin olarak on temel önerme geliştirilmiştir. Bu
önermeleri ve açıklamalarını ise şöyle sıralamak mümkündür:
1. Kurum-Hedef Kitle İlişkileri Süreklilik Arz Eder: Uygulayıcılar, kurum ve hedef kitle üyeleri arasında geçmişte yaşanmış ilişkilerin biçimlenmesine etki eden
deneyimlerin ve gelecekte hem kurum hem de hedef kitle üyeleri tarafından arzu
edilecek ilişkilerin, şu andaki durumuna etki eden faktörlerin önemini anlamak
zorundadır. Aynı nehre iki kez girilemezse kurum ile hedef kitlesi arasında yaşanan ilişkiler de geçmişteki ile aynı olamaz.

İyi İletişimin Getirdikleri
1. Herkes ne yapması gerektiğini bilmektedir.
2. Herkes, neyi neden yaptığını ve bunun işletme hedeerine ne kadar uyduğunu bilmektedir.
3. Kaynaklar, doğru zamanda doğru yerlerde kullanılmaktadır.
4. Verimi artırabilecek tüm fikirler iyi karşılanmakta ve bunlardan yararlanılmaktadır.
5. Bireyler becerilerini daha çabuk geliştirmektedirler.
6. Sorunlar, işletme içindeki bilgi birikimi kullanılarak daha kısa sürede çözülmektedir.
7. İşletme esnektir ve değişimlere karşı kısa sürede tepki gösterebilmektedir.

Kötü İletişimin Götürdükleri
1. Bireyler ne yapmaları gerektiği konusunda açık bir bilgiye sahip değildir, zaman ve
kaynak kaybı yaşanmaktadır.
2. Bireyler diğerlerinin söylediklerini yanlış anlamaktadırlar, bireylerarasında kötü
bir iş ilişkisi bulunmaktadır.
3. Bireyler fikir ve becerilerini açıklamamaktadırlar, beceri geliştirmede yavaşlık, sorunların çözümünün çok zaman almasına yol açmaktadır.
4. Bireyler neyi, neden yaptıklarını bilmemektedirler, yapılan iş üzerinde düşünmemekte ve bilinç eksikliği yaşamaktadırlar.
5. Çalışanların morali bozulmaktadır, iş değiştirme oranı yükselmektedir.
6. İşletme esnek değildir ve değişimlere kısa sürede tepki gösterememektedir. Müşterilerde kötü izlenim doğmakta ve bunun sonucunda iş kayıpları yaşanmaktadır

Daha geriye gitmek de mümkündür ama 1700’lerden itibaren geçen zamanın ölçü alınması durumunda, ilk önce kitle iletişim aracı olarak yalnızca gazete varken, daha sonra buna dergi eklenmiştir. Ardından radyo ve onun ardından da televizyon gelmiştir.

Artık iletişim araçları da teknolojisi de yetişilmesi olanaksız bir hızla ve sıçramalarla değişmektedir. Elbette bu durum, hayatı kolaylaştırıp güzelleştirdiği ve dünyanın küçülerek toplumlararası dokunuşun fazlalaşmasına neden olduğu kadar, dünyanın daha kalabalık ve gürültülü bir yere dönüşmesine, daha fazla kaosun ve kirlenmenin içine yuvarlanmasına, daha fazla çatışma ve mücadele alanlarının oluşmasına, daha büyük ve sert rekabetlerin yaşanmasına da neden olmaktadır.

Milyonlarca fotoğraf ve video görüntüsü üretililip paylaşılmaktadır. Herkes bunları almakta, bakmakta ve yeniden iletmektedir.

Durum böyle olunca anlamlı, doğru ve etkili içeriğe sahip, gerçekten bilgilendirmeye
yönelik, doğru hedef kitlenin ilgisini kazanıp onlarda fikir, kanaat, davranış değişikliği
yaratabilme amaçlı iletişim kurmak ya da ilişkiye geçmek de çok zorlaşmıştır. İletişim ve ilişki kurma imkan ve ortamları genel olarak çeşitlenmiş, çoğalmış ve kolaylaşmış gibi görünse de aslında eskisine göre çok daha zorlaşmış ve azalmış durumdadır.

Yine yapılan bir başka çalışmada, ilişkilerin inşası ve sürdürülmesiyle ile ilgili olarak
ulaşılan sonuçlar sıralanmıştır. Bu sonuçlardan, konuyla ilgili kimi maddelere burada yer vermek gerekirse, şöyle sıralamak mümkündür:
1. Tarafların birbirini algılayıp birbirinden beklenti içine girmesi halinde, taraflardan biri ya da her ikisi ötekisinin elindeki kaynaklara ihtiyaç duyması halinde,
taraflardan biri ya da her ikisi kendilerine yönelik bir tehdit algılaması halinde ve
nihayet ortaklık için yasal veya gönüllü bir zorunluluk durumu oluştuğunda, ilişki
oluşmaya başlar.
2. İlişkiler, tarafların kendi ihtiyaçlarını karşılamak için peşinden koştukları bağlantılarla oluşur.
3. İlişkiler, ilişki gelişip ortaya çıkarken yapılan alışverişlerin sonucudur.
4. Rutinleşme ve davranışların kurumsallaşması ile ilişkiler, bağımlılığın artmasına,
özerklik kaybına, hedeflere erişmeye ve karşılıklı bağımlılığın oluşmasına yol açabilir.
5. İlişkilerin benzersiz ve ölçülebilen özellikleri vardır ki, bunlar ilişkinin taraflarınca
paylaşılmaz ve böylece ilişki onu oluşturan katılımcılardan ayrı bir şey olarak tanımlanmış olur.
6. İlişkinin oluşturulması ve sürdürülmesi süreci, karşılıklı uyum ve birbirini destekleyen tepkilerle kendini gösteren bir süreçtir.

Güven; bir tarafın kendisini gönüllü olarak diğer tarafa açmasıdır.

İletişim kurmak, hem duymayı, hem görmeyi, hem dokunmayı içerdiği kadar anlamayı
da içermektedir. Ancak burada en önemli unsur gelen mesajları kişinin kendisinin ya da
gönderdiği mesajları karşısındakinin anlamasıdır. Çünkü “anlamak” gerçekleşirse, iletişimin en temel amacı ve beklentisi olan “davranış değişikliği” gerçekleşebilmektedir. Eğer “anlaşılma” gerçekleşmemişse, o davranış değişikliği de olmamakta ve böylelik iletişim başarısızlıkla sonuçlanmaktadır.

İletişim Mühendisliği yaklaşımı şu başlıklardan oluşmaktadır:
1. Stratejik Planlama ve Ölçümleme
2. Liderlik İletişimi ve Planlaması
3. Yatırımcı İlişkileri Yönetimi
4. Uluslararası Projeler Danışmanlığı
5. Kurumsal Sosyal Sorumluluğun Yönetimi

Stratejik iletişim planı da kendi içinde şu başlıklardan oluşur: 1. Mevcut durum analizi, 2. Amaç, 3. Hedef, 4. Hedef Kitle, 5. Mesaj, 6. Strateji, 7. Taktik, 8. Zaman Planı, 9. Bütçe, 10. Değerlendirme.

Medyanın bu süreçte, bilgilendirmeden uzak, kitleleri yalnızca informe eden ve bunu da
büyük ölçüde taraflı yapan, bireylerin aydınlanmasını sağlamaktan çok onların pasif birer vatandaş olarak yaşamalarına yönelik, niteliksiz bir yayıncılık formatı içinde olması, doğaldır ki bugünün dünyasının gerektirdiği nitelikli donanıma sahip bireylerin oluşmasına engel teşkil etmektedir.

Basın Toplantısı, medya ilişkileri arasında en güçlü ve en etkili olanıdır.

Medya mensuplarıyla, iyi bir haber vermek üzere temas kurulması, onların çok önemli
bir paydaş olduğu gerçeği ile hareket edilmesi, yönelttikleri sorulara “yorum yok” veya
“konuyu araştırıyoruz” şeklinde yanıtlar verilmemesi, ilişkilerin ve dolayısıyla işlerin her
zaman çok daha sağlıklı bir zeminde ilerlemesine neden olur.

Medya mensuplarının sorabileceği soruları öngörebilmek ve bu konuda hazırlık yapmak, bilgiyi verecek kişiyi rahatlatacağı kadar bilgiyi alacak medya mensubunun da işini kolaylaştıracaktır.

Haber değeri taşıyan konularla medya karşısına çıkmak, bu konuları zengin bir içerikle sunmak, medyanın sıcak gündemi ile kurumun gündemini örtüştürecek fırsatları
yakalamak, kurum sözcülerinin uzmanlıkları çerçevesinde doğru mecralarda, en doğru
oranda yer almalarını sağlamak, medyanın yoğun gündeminden sıyrılabilmek için, etkin
gündem takibi yapmak ve yaratıcı etkinliklerle fark yaratmak sağlıklı medya ilişkisi açısından olmazsa olmazlar arasındadır.