İlişki Yönetimi ve Medya İlişkilerine Giriş

1700’lerden itibaren geçen zamanın ölçü alınması durumunda, ilk önce kitle iletişim aracı olarak yalnızca gazete vardır.

Gazete-dergi-radyo-televizyon

1990’larla birlikte hem internetin hem de cep telefonlarının toplumsal hayata girmesiyle, iletişime ilişkin bütün dengeleri, algıları, kullanım biçimlerini önceleri yavaş daha sonra büyük bir hızla değiştirmiştir.

1. En az iki tarafın mevcut olması
2. Karşılıklılık

Karşılıklılık esası ilişkinin sürdürülebilirliği açısından önemli olmakla birlikte, tüm tarafların
tarafın da gelişimine, diğer deyişle yol almasına, bir yarar ve tatmin elde etmesine yönelik
olmak durumundadır. İlişki bu anlamda, kişisel ya da sosyal anlamda üstlenilen rollerin
ve bulunulan pozisyonların, açık, net ve anlaşılabilir bir biçimde tanımlanmış olmasını
gerektirmektedir. Diğer deyişle ilişkide karşılıklı olarak, sahip olunan roller hakkında bilinmezlik ve karmaşanın olmaması gerekmektedir.

Halkla ilişkilerin temel fonksiyonu, ilişkilerin inşası ve sürdürülmesidir.

Halkla ilişkiler açısından ilişki kavramı; “katılan tüm tarafara ekonomik, sosyal, siyasal ve kültürel yararlar sağlayan ve karşılıklı olumlu bakışla nitelendirilen, bir kurumla hedef kitlesi arasında var olan bir durum” şeklinde tanımlanmaktadır.

Hedef kitle ile pozitif ilişki inşa edilip sürdürülmesi, taraflar arasında ekonomik, sosyal, siyasal, kültürel yararlar sağlanarak olumlu bir bakışın karşılıklı sağlanması, hemen hemen tüm ilişkilerin inşası ve sürdürülmesi için temel unsurlardır.

Bir kurum ile hedef kitlesi arasındaki ilişkiler, hedef kitle üyelerinin algılamalarını,
tutumlarını, değerlendirmelerini ve davranış niyetlerini etkilemektedir.

Grunig ve arkadaşlarının ortaya koydukları yaklaşımda ilişki boyutları; karşılıklı kontrol, güven, bağlılık ve memnuniyet şeklinde sıralanmaktadır.

Bağlılık; bir ilişkiyi sürdürmek ve geliştirmek için her bir tarafın harcadığı enerji olarak tanımlanmaktadır.

İletişim kurmak, hem duymayı, hem görmeyi, hem dokunmayı içerdiği kadar anlamayı
da içermektedir. Ancak burada en önemli unsur gelen mesajları kişinin kendisinin ya da
gönderdiği mesajları karşısındakinin anlamasıdır. Çünkü “anlamak” gerçekleşirse, iletişimin en temel amacı ve beklentisi olan “davranış değişikliği” gerçekleşebilmektedir.

1. Kişilerarası iletişim süreklilik arz eden bir süreçtir ve bu süreçte kaynak ve hedef birbirine bağımlı durumdadırlar.
2. Tüm ilişkilerde iletişim kaçınılmazdır; davranışın niyetli, amaca yönelik, motive etmeye yönelik ya da niyetsiz, amaçsız veya motive etmeye yönelik olmaması önemli değildir.
3. Kişilerarası iletişim geri alınamaz ve tekrarlanamaz.
4. İletişim kültüre özgüdür.
5. İletişim bir uyma sürecidir.
6. İletişim bir seri noktalama işareti olayıdır.
7. İletişim eyleminde ilişkiler simetrik ve tamamlayıcı olarak görülebilir.
8. İletişim, hem içerik hem de ilişki boyutuna sahip olabilir. Mesajların içerik boyutu beklenen davranışsal cevabı açıklarken; ilişki boyutu katılımcılar arasında var olan ilişkiyi açıklar.

1. Kurum-hedef kitle ilişkileri süreklilik arz eder.
2. Kurum ile hedef kitlesi birbirine bağımlıdırlar.
3. İletişim kaçınılmazdır.
4. Halkla ilişkiler faaliyetleri çerçevesinde iletişim geri alınamaz.
5. Halkla ilişkiler uygulamaları kültürel değişkenler tarafından etkilenir.
6. Kurum ile hedef kitle arasındaki ilişkilerin geliştirilmesi bir uyum sürecidir.
7. Halkla ilişkiler faaliyetleri çerçevesinde gerçekleştirilen iletişimin hem içerik hem de ilişki boyutu mevcuttur.
8. İlişkiler karşılıklı fayda düşüncesiyle geliştirilmelidir.
9. Kurum ve hedef kitle üyeleri farklı tip ilişkiler kurar.
10. Hem kurum hem de hedef kitle üyeleri bir etkileşim beklentisi içerisindedir.