MEDENİ HUKUK I

Miras hukuku kişiler arasında bir takım borç ve haklar doğursa da Medeni Hukuk'un bir alt koludur. Doğru yanıt 'A'.

A, B, C ve E şıklarında mirasın dayanağı olan bağlar yer alırken hısımlık bağı diye bir bağ mirasa zemin oluşturmaz. Doğru yanıt 'D'.

Dede, anneanne, babaanne gibi kişiler 3. dereceden mirasçılardır. Alt soy (Çocuklar) 1. derece, ölenin kardeşleri 2. derecedir. Eş ise evlilik bağı ile mirasçıdır. Doğru yanıt 'E'.

Eğer bir mirasçı irade kullanarak miras bırakmayı red ediyorsa, veya hayatta mirasçı kalmamışsa veya sağ olup da red-i miras ediyor iseler mirasçının terekesi hazineye kalmaktadır. Doğru yanıt 'E'.

Parantel sistem derece önceliğine bağlı olarak miras hukukunda kullanılır. Sistemin esası Alman medeni sisteminden alınmıştır. Doğru yanıt 'B'.

Alt soyu bulunmayan murisin mirası anne ve baba arasında eşit oranda pay edilir. Doğru yanıt 'E'.

Şayet bir mirasta murisin iradesi o kişi için red yönünde ise hala, amca gibi 3. derece akrabalar da olsalar bunlar ve bu kişilerin alt soyunda bulunanlar mirasta hak iddia edemezler. Doğru yanıt 'B'.

Her üç vasiyet türü de hukuken geçerlidir. Doğru yanıt 'E'.

Mirasdan çıkaran (muris) vasiyetinde kesinlikle mirasından men ettiği kişi ile ilgili bir sebep göstermek durumundadır. Doğru yanıt 'A'.

“Miras” kelimesiyle de ifade edilen tereke, mirasbırakanın ölmesi veya ölümüne denk tutulan gaipliğine karar verilmesiyle mirasçılarına geçen ve parayla ölçülebilen bütün hak ve borçları ile hukuki ilişkilerinin tümü anlamına gelir.

Yasal mirasçılığı belirleyen dört tür bağ vardır. Bunlar kan bağı, evlilik bağı, evlatlık bağı ve uyrukluk bağı olarak adlandırılır.

Birinci derece mirasçılar, miras bırakanın çocukları, torunları, torun çocukları ve onlardan gelenlerdir. Diğer bir ifade ile miras bırakanın altsoyudur ve bu kişiler esasen miras bırakana kan bağı bakımından en yakın olan kişilerdir.

Bir kanun hükmüne dayanan, kanun koyucu tarafından belirlenen mirasçılığa “yasal mirasçılık” denir. Yasal mirasçılardan bir kısmının mirastan pay almalarını bizzat kanun emretmiştir. Bunların mirasçılıkları miras bırakanın iradesiyle bertaraf edilemez. Bu tür yasal mirasçıya “saklı paylı (mahfuz hisseli) mirasçı” adı verilir.

Evlat edinen ve hısımları, evlatlığa mirasçı olamazlar (TMK. m. 500/II).

Bir derecede bir mirasçı miras bırakandan önce ölmüşse, mirasçının yerine varsa onun altsoyları halefiyet yoluyla mirasçı olurlar. Örneğin, miras bırakanın oğlu kendisinden önce ölmüşse, torunları halefiyet yoluyla mirasçı olurlar. Halefiyet yoluyla mirasçı olan kişi miras bırakanın mirasçısı olmaktadır.

“Miras” kelimesiyle de ifade edilen tereke, mirasbırakanın ölmesi veya ölümüne denk tutulan gaipliğine karar verilmesiyle mirasçılarına geçen ve parayla ölçülebilen bütün hak ve borçları ile hukuki ilişkilerinin tümü anlamına gelir.

Ölmesi, hakkında ölüm karinesinin gerçekleşmesi veya ölümüne denk tutulan gaipliğine karar verilmesiyle terekesi (mirası) mirasçılarına geçen gerçek kişiye mirasbırakan denir.

Birinci derece mirasçılar, mirasbırakanın çocukları, torunları, torun çocukları ve onlardan gelenlerdir. Diğer bir ifade ile mirasbırakanın altsoyudur ve bu kişiler esasen mirasbırakana kan bağı
bakımından en yakın olan kişilerdir. Mirasbırakanın ana babası ikinci derecedeki mirasçı niteliğindedir.

Sağ kalan eş zümre mirasçıları ile birlikte mirastan pay alır. Sağ kalan eşin zümre mirasçıları ile birlikteyken aldığı pay her bir zümreye göre değişkenlik gösterir. Mirasbırakan altsoyu ile birlikte mirasçı olursa mirasın dörtte birini alır.

Vasiyet yapabilmek için, ayırt etme gücüne sahip ve on beş yaşını doldurmuş olmak gerekir (TMK. m. 502).