MEDENİ HUKUK I

Dördüncü derece mirasbırakanın büyük ana ve
büyük babalarının ana ve babaları ile onların altsoyundan oluşmakla birlikte, hukukumuzda yasal
mirasçılık üçüncü derecede sona ermektedir. Bu
nedenle dördüncü derecede bulunanlar yasal mirasçı sıfatını taşımazlar.

evlatlık ancak kendisini evlat edinenin mirasçısı
olabilir. Evlat edinenin mirasçılarının mirasçısı da
olamaz

Mirasbırakanın doğmamış çocuğu olması durumunda mirasın açılması ceninin doğumuna kadar ertelenir. Ceninin sağ ve tam doğması durumunda mirasbırakanın altsoyu olarak mirasçısı olur.Mirasbırakanın ilk üç derecede hiçbir mirasçısı
yoksa, eşi de kendisinden önce ölmüşse veya bütün
mirasçıları mirası reddetmişlerse, mirasbırakan hiçbir kimseyi mirasçı olarak atamamışsa, yani iradi
mirasçılık da söz konusu değilse, miras doğrudan
doğruya devlete (Hazineye) geçer (TMK. m. 501).

Aynı derece içinde,
mirasbırakana aynı oranda yakın olan mirasçılar
eşit miras hakkına sahiptirler. Örneğin, mirasbırakanın çocukları, ana ve babası, kardeşleri aynı
oranda miras hakkına sahiptirler.

yukarı doğru uzanan mirasçılık üç
derece ile sınırlandırılmıştır.

Sağ kalan eş, mirasbırakanın altsoyu ile birlikte mirasçı olursa mirasın dörtte birini alır.

sağ kalan eş mirasbırakanın ana ve baba derecesi ile birlikte mirasçı
olursa mirasın yarısını alır.

Vasiyet yapabilmek için, ayırt etme gücüne
sahip ve on beş yaşını doldurmuş olmak gerekir
(TMK. m. 502). Kişinin kısıtlı olması, ayırt etme
gücü bulunduğu sürece vasiyet yapmasını engellemez.

Bir karşılık sağlanarak mirastan feragat, sözleşmede aksi öngörülmedikçe feragat edenin altsoyu için de sonuç doğurur (TMK. m. 528)

Miras hukuku, bir gerçek kişinin hak sahibi olma yeteneğini kaybettiği zaman, para ile ölçülebilen bütün hak ve borçlarının kısaca malvarlığının geleceğini düzenleyen bir medeni hukuk dalıdır. Miras Hukuku Türk Medeni Kanunu’nun
üçüncü kitabını oluşturur.

Medeni hukuka hakim olan iradi özerkliği ilkesinin bir sonucu olarak miras hukuku alanında mirasbırakanın ölüme bağlı tasarrufta bulunma serbestisinin olduğu kabul edilir.

Yasal mirasçılığın belirlenmesinde kuşakların birbirini takip etmesi esasına dayanan sisteme parantel sistem denir.

Yasal mirasçılığı belirleyen dört tür bağ vardır. Bunlar kan bağı, evlilik bağı, evlatlık bağı ve uyrukluk bağı olarak adlandırılır.

Birinci derece mirasçılar, mirasbırakanın çocukları, torunları, torun çocukları ve onlardan gelenlerdir. Diğer bir ifade ile mirasbırakanın altsoyudur ve bu kişiler esasen mirasbırakana kan bağı bakımından en yakın olan kişilerdir.

Üçüncü derecedeki mirasçılar ise mirasbırakanın büyük ana ve büyük babaları ile onların altsoyudur. Büyük analar ve büyük babalardan türeyen kuşaklar, yani mirasbırakanın teyzesi, halası, dayısı, amcası ve onların çocukları üçüncü dereceyi oluşturur.

Vasiyet yapabilmek için, ayırt etme gücüne sahip ve on beş yaşını doldurmuş olmak gerekir

Devlet mirasbırakanın borçlarından diğer yasal mirasçılar gibi sınırsız olarak değil, sadece sulh hukuk mahkemesince tutulan deftere yazılan borçlardan ve sadece miras yoluyla edindiği değerler ölçüsünde sorumludur.

Sağ kalan eş, mirasbırakanın altsoyu ile birlikte mirasçı olursa mirasın dörtte birini alır.

Mirasbırakan sağ olarak kurtulursa ve kendisi için sonradan diğer şekillerde
vasiyetname yapma olanağı doğarsa, sözlü vasiyetin yapıldığı tarihin üzerinden bir ay geçince sözlü vasiyet hükümden düşer (TMK. m. 541).

Miras bırakanın hukuktaki adı 'Muris'tir. Doğru yanıt 'C'.