MEDENİ HUKUK I - Deneme Sınavı - 35

A şıkkı doğrudur. Kişiler hukuku, temelde kişiyi soyut bir şekilde ele alıp inceler. Bu çerçevede hak sahibi olan kişilerin türlerini, ehliyetlerini, kişisel durumlarını, yakınlarıyla olan ilişkilerini (hısımlık), belli yer ile olan ilgilerini (ikametgâh), kişiliğin başlangıcı, sona ermesi ve kişiliğin korunmasını düzenler. Kişiler hukuku hükümleri, TMK.’nun 8 ile 117. maddeleri arasında düzenlenmiştir.

C şıkkı doğrudur. Kişiler hukuku, temelde kişiyi soyut bir şekilde ele alıp inceler. Bu çerçevede hak sahibi olan kişilerin türlerini, ehliyetlerini, kişisel durumlarını, yakınlarıyla olan ilişkilerini (hısımlık), belli yer ile olan ilgilerini (ikametgâh), kişiliğin başlangıcı, sona ermesi ve kişiliğin korunmasını düzenler. Kişiler hukuku hükümleri, TMK.’nun 8 ile 117. maddeleri arasında düzenlenmiştir.

E şıkkı doğrudur. Aile hukuku, nişanlanmadan başlayarak, evlenme, evliliğin ortadan kalkması, eşlerin karşılıklı hak ve ödevleri, velâyet, ana baba ile çocuklar arasındaki hukukî bağ, aile üyeleri arasındaki ilişkiler, vesayet gibi konuları düzenler. Bu anlamda “aile ilişkileri” olarak adlandırılabilecek tüm konular aile hukukunun kapsamı içine girer. Aile hukuku hükümleri, TMK.’nun 118 ile 494. maddeleri arasında düzenlenmiştir.

B şıkkı doğrudur. Miras hukuku, bir gerçek kişinin ölümünden sonra, sağlığında elde etmiş olduğu para ile ölçülebilen hak ve borçlarının kimlere ve nasıl geçeceğini düzenler. Miras hukuku hükümleri, TMK.’nun 495 ile 682. maddeleri arasında yer almaktadır.

D şıkkı doğrudur. Borçlar hukuku, kişiler arasında kurulan farklı türlerdeki borç ilişkilerini ve bunlardan doğacak alacak haklarını ve borçları düzenler. Türk hukukunda medeni hukuk ilişkileri iki ayrı kanunda düzenlenmiştir. Bunlardan biri Medeni Kanun diğeri ise Borçlar Kanunudur. Ancak bu iki kanun gerçekte birbirine bağlı metin niteliğini taşır. Borçlar hukukunu düzenleyen Borçlar Kanunu’nda, diğer dört medeni hukuk dalını düzenleyen Medeni Kanunun ayrılmaz bir parçası olduğunu açıkça belirtilmektedir.

D şıkkı doğrudur. Medeni Hukukun yazılı kaynağını oluşturan diğer kanunların arasında, Soyadı Kanunu, Nüfus Hizmetleri Kanunu, Dernekler Kanunu, Kat Mülkiyeti Kanunu, Tapu Kanunu, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu, İmar Kanunu, Kadastro Kanunu gibi kanunlar da sayılabilir.

C şıkkı doğrudur. Yargı mercilerinin görevi, soyut hukuk kurallarını somut olaylara uygulamaktır. Bu çerçevede hâkimin önüne gelen olaya hukuk kuralını uygularken yaptığı yorum yargısal yorum olarak adlandırılır. Kanunların yorumu denildiğinde ilk akla gelen yorum yargısal yorumdur. Yargısal yorumun, daha sonraki olaylarda yorumu yapan hâkimi ve başka mahkemeleri bağlayıcı yönü bulunmamaktadır. Ancak içtihadı birleştirme kararlarına konu olmuş olan yargı yorumlarının bağlayıcı niteliği vardır.

Kişiler arasındaki mevcut kan hısımlığının derecesi, hısımlar arasındaki doğumların sayısı ile belli olur. Kan hısımlığı da kendi içinde, “üstsoy-altsoy hısımlığı” ve “yansoy hısımlığı” olmak üzere iki gruba ayrılmaktadır. Evlenmeyle meydana gelmiş olan kayın hısımlığı, evliliğin sonradan iptal, ölüm veya boşanma sebebiyle ortadan kalkması hâlinde sona ermez, yine devam eder. Aynı ortak kökten gelen kişiler arasındaki hısımlık, tam kan yansoy hısımlığıdır.Evlilik birliğinin sona ermesinin ardından yeni kayın hısımlığı doğmaz.

Kayın hısımlığı, evlenme dolayısıyla meydana gelen hısımlıktır.

Evlat Edinmeden Doğan Hısımlık: Bu hısımlık evlat edinme dolayısıyla meydana gelir ve hısımlığın kaynağı, evlat edinme işlemine yönelik mahkeme kararıdır. Evlat edinen ile evlatlık arasında oluşan hısımlık, evlatlık ilişkisi ortadan kalktığı anda kendiliğinden ortadan kalkar (TMK. m. 317, 318). Evlatlık ilişkisi sadece evlat edinenle evlatlık arasında bir hısımlık ilişkisi doğurur. Bunların hısımlarıyla kendi aralarında bir hısımlık ilişkisi meydana getirmez. Evlatlık ve onun alt soyu evlat edinenin mirasçısı olur ve bu mirasçılık ilişkisi tek taraflıdır (TMK. m. 314). Evlatlıkla evlat edinen ve bunlardan biri ile diğerinin altsoyu ve eşi arasında evlenme yasağı vardır.

Yerleşim yeri kavramı üçlü bir ayrıma tabi tutulmaktadır. Bunlar, “iradi yerleşim yeri”, “itibari yerleşim yeri” ve “yasal yerleşim yeri”dir.

Saldırıya son verilmesi davası, kişilik haklarına hukuka aykırı bir saldırının gerçekleşmesi ve bu saldırının halen devam etmesi durumunda açılabilen bir davadır.

Tespit davası, kişilik haklarına karşı yapılmış ve sona ermiş bulunan bir saldırının yarattığı etkilerin hâlâ devam etmesi halinde açılabilir.

Kişilik haklarına haksız saldırı sonucunda, saldırıda bulunan kimse sebepsiz olarak zenginleşmiş olabilir. Bu zenginleşmenin vekâletsiz iş görme hükümlerine göre istenebileceği düzenlenmiştir.

Takma ad, bir kimsenin belli bir işi yaparken gerçek ismini gizlemek amacıyla kullandığı takma addır.

Adın korunması amacıyla açılacak davalar 4 tanedir. Bunlar: Tespit davası, saldırıya son verilmesi davası, önleme davası ve tazminat davasıdır.

Serbest kuruluş sisteminde, tüzel kişiliğin kazanılması için gerekli olan asgari koşullar mevzuat tarafından belirlenir ve bu koşulların yerine getirilip getirilmediği herhangi bir resmi makamın kontrolüne tabi tutulmaksızın, koşullar yerine getirildiği anda tüzel kişilik kazanılmış olur. Dernekler açısından kural olarak serbest kuruluş sisteminin
kabul edildiği belirtilebilir.

Türk Medeni Kanunu’nda bu konuda iki tür tüzel kişilik düzenlemiştir. Bunlar, dernekler ve vakıflardır. Dernekler kazanç paylaşma amacı gütmeyen kişi topluluklarıdır.

Kamu kurumları, tüzel kişilik tanımış kamu hizmeti gören kuruluşlardır. Bu kurumlar, bir hizmet çeşidinin doğurduğu kurumlardır. Karayolları, Devlet Su İşleri, Türkiye Radyo Televizyon Kurumu, Üniversiteler bu tür kurumlardır.

Yönetim kurulu derneğin yürütme ve icra organı olup, aynı zamanda derneği dışa karşı temsil eder. Genel kurul tarafından seçilen beş asıl ve beş yedek üyeden oluşur.