MEDENİ HUKUK BİLGİSİ - Deneme Sınavı - 3

Miras, miras bırakanın ölümünün gerçekleştiği yerde değil mirası bırakanın yerleşim yerinde açılır

Mirasçılık belgesinin diğer adı veraset ilamıdır

Mirası bırakanın ihmal ve meşrümüdefa sırasında öldürülmesi mirasta yoksunluk sebeplerinden biri değildir

Mirasın reddi için uyulması gereken yasal süre 3 aydır

Miras kavramında tereke sözcüğünün anlamı mal varlığıdır.

Tüzel kişiliği bulunmayan miras ortaklığı, organlar vasıtasıyla temsil edilip yönetilebilir cümlesi yalnıştır.

Bir malın haksız olarak kullanılmasından elde edilen yararların tazmini işlemi Ecrimisil'dir

Taraflar sözleşmeye rağmen paylaşmayı yapmaktan kaçınırsa sözleşmenin ifası dava açmak yoluyla yapılır

Mirasçılar arasında bir ceninin bulunması durumunda cenin sağ olarak doğmasa bile mirasçı olur cümlesi yalnıştır.

Miras sebebiyle istihkak davasını Hakkı gasp edilmek istenen yasal yada atanmış mirasçı açabilir

Miras bırakanın ölümüyle veya ölümüne eşdeğer kabul edilen ölüm karinesi veya gaipliğine hüküm verilmesiyle miras açılır. Mirasın açılması pek çok açıdan önem taşır. Miras, mirasbırakanın son yer­leşim yerinde açılır. Açıklamada görüldüğü gibi sorunun doğru cevabı “B” seçeneğidir.

Sorunun doğru cevabı “C” seçeneğinde yer alan beş yıldır. Gaipliğe yol açan sebebe göre mirasçıların teminat göstermeleri gereken süre birbirinden farklıdır. Bu güvence, ölüm tehlikesi içinde kaybolma durumunda beş yıl, uzun zamandan beri haber alınamama durumunda on beş yıl ve her hâlde en çok gaibin yüz yaşına varmasına kadar geçecek süre için gösterilir.

Sorunun doğru cevabı “D” seçeneğidir. Çünkü vasiyetname, mirasbırakanın son yerleşim yeri Sulh hâkimi tarafından, kendisine tesliminden iti­baren bir ay içinde açılır ve ilgililere okunur (TMK m. 596/I). Bunun için, vasiyetnameyi düzenleyen veya muhafaza eden görevli ya da vasiyetnameyi herhangi bir şekilde eline geçiren kimse, ölümü öğrenir öğrenmez teslim görevini yerine getirmekle yükümlüdür; aksi takdirde bu yüzden doğacak za­rardan sorumludur.

Sorunun doğru cevabı “E” seçeneğinde yer alan ölüm karinesidir. Çünkü ölüm karinesi TMK m. 31 “Bir kimse, ölümüne kesin gözle bakılmayı gerektiren durumlar içinde kaybolursa, cesedi bulunamamış olsa bile gerçekten ölmüş sayılır.” şeklinde açıklanmaktadır. Miras, mirasbırakanın ölümüyle açılır (TMK m. 575/I). Ölüm karinesi (TMK m. 31) ve gaiplik kararı (TMK m. 32 vd.) da aynı sonucu doğurur.

Mirasçılık sıfatının kazanılması için; mirasın açıldığı anda hayatta olmak, mirasçılık ehliyetine sahip bulunmak ve mirastan yoksun (mahrum) kı­lınmamış olmak gerekir. Mirasın açıldığı anda hiç değilse cenin olarak var olmayan birinin ne yasal ne de atanmış mirasçı olması mümkündür. Devlet dışındaki tüzel kişilerin yasal mirasçı olma ehliye­tinin bulunmadığı ancak atanmış mirasçı olabile­cekleri de hatırlanmalıdır. Açıklamada da görüldüğü gibi sorunun doğru cevabı “A” seçeneğinde yer alan devlet dışındaki tüzel kişilerdir.

Miras, külli intikal ilkesi gereğince ölüm üzeri­ne kendiliğinden mirasçılara geçer. Ancak bu ilke, her mirasçıya mirası ret hakkı tanınarak dengelen­miştir. Bu sayede kişiye, istemediği bir mirası iradi olarak reddetme, mirasçı sıfatını kaybetme imkânı sağlanmıştır. Bu ret, mirasçının usulüne uygun ola­rak yapacağı tek taraflı bir irade açıklamasını ge­rektirdiğinden “gerçek ret” olarak adlandırılır (m. 605/I). Buna karşılık ölümü tarihinde mirasbıra­kanın borç ödemeden aczi açıkça belli veya resmen tespit edilmiş ise miras reddedilmiş sayılır (TMK m. 605/II). Mirasçılık sıfatını kendiliğinden orta­dan kaldıran reddin bu türüne “hükmi ret” denir. Açıklamada da görüldüğü gibi sorunun doğru cevabı ”B” seçeneğidir.

Sorunun doğru cevabı “C” seçeneğinde yer alan ıskattır. Mirasçılıktan çıkarma (Iskat) belirli olguların ger­çekleşmesi durumunda mirasbırakana, saklı paylı mirasçılarını mirasçılıktan uzaklaştırma imkânını tanıyan bir kurumdur. Kanun, mirasçılıktan çıkarmanın iki farklı türünü düzenlemiştir. İlki, saklı paylı mirasçıyla mirasbırakan arasındaki manevi bağların önemli ölçüde sarsıldığı varsayımına daya­lı cezai ıskattır. Diğeri ise mirasbırakana, borçlarını ödeyemez duruma düşen altsoyun çocuklarını korumak için saklı pay üzerinde tasarruf yetkisi tanı­yan koruyucu ıskattır.

Sorunun doğru cevabı ”D” seçeneğinde yer alan elden paylaşmadır. Çünkü mirasçılar, bir paylaşma sözleşmesiyle ara­larında payları oluşturabilir ve fiilen paylaşımı gerçekleştirebilirler. Paylaşmanın bu türüne “el­den paylaşma” denir. Elden paylaşmadan söz ede­bilmek için paylaşmanın fiilen yapılmış olması gerekir: yani taşınırlarda zilyetliğin devri, taşın­mazlarda tescil, alacaklarda yazılı devir sözleşmesi gibi hakkı geçiren işlemlerin yapılmış olması gerekir. Elden paylaşma yapılmadığı takdirde paylaşmanın adi yazılı şekilde bir sözleşmeyle yapılması gerekir.

Mirasçılar, paylaştırmaya kadar tereke mallarını birlikte kullanır ve yararlanırlar. Yararlanma ve kullanmada miras payları esas alınır. Ürünlerin pay­laşımında da bu esasa göre hareket edilir. Mirasçıların yararlanma konusunda anlaşma yapmaları da mümkündür. Her durumda yararlanma hakkı en­gellenen mirasçı koruma tedbirlerine başvurabilir. Tereke mallarını haksız kullananlara karşı ecrimisil talebinde bulunulması da mümkündür. Ecrimisil, bir malın haksız olarak kulla­nılmasından elde edilen yararların tazminidir. Açıklamada da görüldüğü gibi sorunun doğru cevabı “E” seçeneğidir.

Davalı sıfatının sadece mirasçılık iddiasıyla (mi­rasçı olduğu sanısıyla) terekeye zilyet olanlara ait olduğu görüşü giderek zayıflamıştır. Esasen uygula­mada da uzun süredir bu davanın tereke mallarını elinde bulunduran herkese karşı açılabileceği kabul edilmektedir. Ancak mirasçı, tereke malları üzerin­de zilyetliği kazandıktan sonra bir başkası bu mallar üzerinde zilyetliği ele geçirirse buna karşı açılacak dava artık adi istihkak davasıdır. Çünkü bu talebin artık mirasçılık sıfatıyla ilişkisi tümüyle kesilmiştir. Açıklamada da görüldüğü gibi sorunun doğru cevabı “A” seçeneğidir.