MALİYE POLİTİKASI

Yakınsama hipotezi, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin büyüme oranlarının uzun dönemde, belli varsayımlarla birbirlerine yaklaşacağını ileri sürer.

Kamu harcamalarının, verimli ve verimli olmayan harcamalar olarak ikiye ayrılmasını modelleyen çalışma, ilk kez 1990 yılında Barro tarafından yapılmıştır.

Soruda verilen beş şıkta yer alan cümlelerden sadece C şıkkı olan "Ekonomik kalkınmanın sağlanması açısından ekonomik büyüme tek başına yeterlidir." cümlesi yanlıştır. Zira ekonomik kalkınmanın sağlanması açısından ekonomik büyüme tek başına yeterli değildir.

Ekonomik kalkınmanın sağlanabilmesi için gerçekleşmesi gereken unsurlar, sorunun D şıkkı dışında belirtilmiştir. D şıkkında belirtilen sürdürülebilir istihdam konusunun hangi düzeyde oluşu ve kalkınmaya olan katkısı belli olmayan bir yapıdır. Bu nedenle doğru cevap D şıkkıdır.

Beşeri sermayede, eğitim, sağlık ve beslenme yatırımları ile artış sağlanabilir.

Soruda, doğal kaynak zenginliği ile kişi başına ekonomik büyüme arasındaki ters yönlü ilişkiyi doğuran nedenler, E şıkkı dışındaki diğer dört şıkta belirtilmiştir. E şıkkında ise doğal kaynak zenginliği ile kişi başına ekonomik büyüme arasındaki ilişki  doğru yöndedir. Ters yönlü değildir.

Kamu harcamaları ve vergilerin artmasıyla devletin artan harcamalarını finanse etmek için borçlanması sonucunda, ulusal tasarruf ve fon arzında azalma oluşarak, faizlerin artmasına ve bu nedenle özel yatırımların düşmesine, dışlama etkisi adı verilir.

Kamu kesiminin borç verilebilir fonlar piyasasına sunulan kaynaklara olan talebini azaltması sonucu, özel kesimin bu kaynaklardan daha fazla yararlanabilir hale gelmesine, yer açma etkisi adı verilir.

Kamu yatırımı, kamusal mal sunumu yoluyla özel yatırım için ortam yaratarak büyümeyi dolaylı olarak arttırabilir. Doğru cevap A şıkkıdır.

Gelir vergisinde yapılabilecek bazı düzenlemeler özellikle ekonomik büyüme üzerinde doğrudan etkiye sahip uygulamalardır. Bu uygulamalar; vergi oranlarında yapılacak indirimler, tarife farklılaştırmaları, muafiyet ve istisnalardır. Gelir vergisinde beyan dönemi farklılaştırması ekonomik büyüme üzerinde etkili değildir.

Nüfus artışı ekonomik kalkınmanın sağlanması için gerekli unsurlardan biri değildir.

Emisyon ekonomik büyümenin kaynaklarından biri değildir.

Kamu harcamaları ve vergilerin artmasıyla, devletin artan harcamaları karşılamak için borçlanması sonucunda fon arzında azalma meydana getirerek faizlerin artmasına ve dolayısıyla özel yatırımların azalmasına “Dışlama Etkisi” adı verilir.

Kamu kesiminin borç verilebilir fonlar piyasasına talebini azaltarak özel sektörün bu kaynaklardan daha fazla yararlanabilmesine “Yer Açma Etkisi” adı verilir.

Wagner 1883 yılında yaptığı çalışma ile ekonomik büyüme ile kamu harcamaları arasında pozitif ilişki olduğunu ortaya koymuştur.

Richard Armey kamu harcamalarının ekonomik kalkınmaya bir noktaya kadar pozitif, bir noktadan sonra negatif katkı yaptığını ortaya koymuştur.

Devletin karşılığında bir mal ya da hizmet almadan yaptığı harcamalara “Kamu Transfer Harcamaları” adı verilir.

Keynes vergiler ile kullanılabilir gelir arasında ters yönlü ilişki olduğunu ve vergilerin ekonomik büyümeyi olumsuz etkileyebileceğini söylemiştir.

Arthur Laffer Arz yönlü iktisat yaklaşımının öncülüğünü yaparak vergilerin azaltılmasını savunmuştur.

Matrahın her seviyesi için vergi oranının sabit kaldığı tarifelere “Düz oranlı tarife” adı verilir.