MALİYE POLİTİKASI - Deneme Sınavı - 3

Geliri belli bir miktarın altında kalan mükelleflere devletin mali destek vermesi uygulamasına negatif gelir vergisi adı verilir.

Fiyatlar genel seviyesindeki sürekli artışa enflasyon adı verilir.

Sürenen enflasyona aynı zamanda "ılımlı enflasyon" adı verilir.

Hiperenflasyonda fiyat artış oranı % 1000'lerin üzerinde seyreder

Cari fiyat düzeyinde toplam talebin toplam arzdan daha fazla olması nedeni ile oluşan enflasyona "talep enflasyonu" adı verilir.

Cari fiyatlar düzeyinde üretim maliyetlerinin artmasına bağlı olarak oluşan enflasyona "maliyet enflasyonu" adı verilir.

Talep enflasyonunu azaltabilmek içinsıkı para ve maliye politikaları uygulanmalıdır. Be nedenle doğru cevap faiz oranlarının arttırılmasıdır.

Maliyet enflasyonunu azaltabilmek için maliyetleri düşürücü politikalar uygulanmalıdır. Sübvansiyon yani üreticiye verilen karşılıksız destekler arttırılmalıdır.

ara arzındaki artış nedeniyle ortaya çıkan ve bireylerin satın alma güçlerinin azalmasına neden olan zorunlu tasarrufa "enflasyon vergisi" adı verilir.

Bunalımda üretimin azalması, işsizliğin artması, milli gelirin düşmesiyle talepte daralmanın olması ve yatırımların da bu duruma bağlı
olarak azalması ekonomide bir kısır döngüye yol
açar

Stagnasyon: Bir ekonomide büyüme hızının sabit kalması ya da çok az artmasıdır.

Bundan
dolayıdır ki gelişmiş ekonomilerde sadece işsizliğin
yükselişini önlemek için reel GSYH’nın yıllık olarak en az %2 veya %3 oranında artmasının gerekli
olduğu belirtilmektedir (Stanford, 2009).

Günümüzde durgunlukla mücadelede en sık
kullanılan politika para politikasıdır. Merkez bankaları büyüme hızını artırmak ve böylece ekonomide istenen üretim ve istihdam seviyesine ulaşmak için faiz oranlarını ayarlayarak durgunluktan
çıkmayı öncelikli görevleri olarak kabul etmektedirler.

Belirtmek gerekir ki COVID-19 pandemisi sürecinde ortaya çıkan durgunluğu yenebilmek için
hükümetlerin en çok başvurdukları politika kamu
harcamalarında artış yapmak olmuştur

Ancak burada
yeniden vurgulamak gerekir ki bir durgunluk döneminde özel kesimin harcama yapmamasının ana
nedeni fon yetersizliği değil, beklentilerin kötümser
olmasıdır. Bu nedenle devlet ekonomide fon artışı
sağlamak yerine kullanılmayan fonları toplayarak
bunları toplam talebi artırıcı şekilde kullanmayı
amaçlamalıdır. Bu noktada devletin kimden borçlanacağı önemli hale gelmektedir (Pınar, 2011a).

Devletin borçlanma için başvurabileceği kaynaklar kişiler ve firmalar, ticari bankalar ve merkez
bankasıdır

Durgunlukla mücadelede oluşan bütçe açığını finanse etmenin en etkili yolunun merkez
bankasından borçlanmak olduğu açıktır. Ancak bu durum durgunluğun ortadan kalktığı dönemlerde de
sürdürülürse başta enflasyon olmak üzere çeşitli ekonomik istikrarsızlıkların yaşanması söz konusu olabilir.

Yatırım istikrarsızlığı: Diğer harcama çeşitleri ile karşılaştırıldığında genel olarak
yatırımların ekonominin gidişatını daha
çok etkilediği açıktır. Öte yandan Keynesyen yaklaşıma göre yatırım harcamaları
klasik yaklaşımın iddia ettiği gibi tasarruflar tarafından değil, cari ve beklenen kâr
oranları, faiz oranı, kapasite kullanım oranı, hayvani güdü, siyasi ve diğer riskler gibi
faktörler tarafından karmaşık bir şekilde
belirlenmektedir.