MALİYE POLİTİKASI II

Gümrük tarifesi ve kotası:Uluslararası ticarette ithaline izin verilecek mal miktarının hükûmet tarafından miktar veya değer olarak sınırlandırılmasıdır. Kotalar, global kotalar ve gümrük tarife kotaları olarak çeşitlidir. Global kotalar, sadece ithal edilecek mal miktarını belirleyen kotalardır. Gümrük tarifeleri kotaları ise, belirli bir ithalat miktarına kadar ödenen gümrük vergisi normal iken, bu miktarın aşılması hâlinde tarifeler değişmektedir. Kotalarda genellikle hükûmet tarafından bir üst sınır saptanır ve bu sınırın üzerinde olan miktarlar için malın ithaline sınırlama getirir.

Yerindenlik ilkesi: Siyasal ya da ekonomik kararların, yurttaşlara en yakın seviyede alınmasını öngörmektedir.

Serbest ticaret bölgeleri ve Gümrük Birliğinin yanı sıra üye ülkeler arasında üretim faktörlerinin dolaşımının da serbest bırakıldığı bütünleşme türüdür. Bu bütünleşme şeklinde Birliğe üye ülkeler, sınırları kaldırarak ve aralarındaki Gümrük Birliği ilkelerini de koruyarak kendi aralarında emek, sermaye, mal ve hizmetler gibi üretim faktörlerinin serbest hareketliliğini sağlayarak bir ortak pazar oluştururlar.

Ekonomik ve Parasal Birlik İstikrar, Koordinasyon ve Yönetişim Antlaşması ya da daha tanınır ismiyle Mali Sıkılaştırma Antlaşması, İstikrar ve Büyüme Paktı’nın yeni ve daha bir sert versiyonu olarak 2 Mart 2012’de Birleşik Krallık, Çek Cumhuriyeti ve Hırvatistan (AB’ye Temmuz 2013’te üye olduğu için) hariç Avrupa Birliğindeki tüm üye ülkeler tarafından imzalanan hükümetlerarası bir sözleşmedir.

Avrupa Birliği’nin para birliği olmasına rağmen, mali birli- ği yoktur. Mali birlik, ulusların veya devletlerin maliye politikasının entegrasyonudur. Mali birlik altında vergilerin toplanması ve harcanması ile ilgili kararlar, katılan hükûmetler tarafından paylaşılan ortak kurumlar tarafından alınır. Mali birlik, harcamaların ve vergi kararlarının uluslarüstü düzeyde merkezileştirilmesi anlamına gelmez. Bu kararların mer- kezileştirilmesi, yalnızca uluslar üstü vergi ve transfer sistemi yoluyla doğası gereği risk paylaşımı olasılığını değil, uluslarüstü düzeyde borç yönetimi yoluyla ekonomik istikrarı da beraberinde getirecektir. Doğru yönetim hem diğer ülkelerle hem de gelecek nesillerle paylaşılacak asimetrik şokların etkilerini azaltacaktır. Mali birlik ayrıca borcun tek tek ül- keler tarafından değil ortak bir tahvil ile finanse edileceğini ifade etmektedir.