LOJİSTİK İLKELERİ - Deneme Sınavı - 10

Dolaylı ihrcatta kullanılan aracılar yerel organizasyonlar, ticaret işletmeleri, şirketin pazarlama faaliyetlerini üstlenen işletmeler ve ihracat yönetimi firmalarıdır. Bu nedenle doğru cevap B'dir.

İşletme kendi ülkesinde üretimi gerçekleştirerek uluslararası pazarlara girebileceği gibi, yabancı ülkede üretim yaparak da pazara girebilir. İşletmenin tercihini bu yönde kullanması durumunda; ortak girişim ve stratejik birleşme, kontrat ile üretim, lisans verme, doğrudan yatırım ve imtiyazlı lisans anlaşmaları ile uluslararası pazarlara girmesi mümkündür. Bu nedenle doğru cevap C'dir.

Uluslararası pazarlamada dağıtım kanallarının seçiminde dikkate alınacak kriterler şu şekildedir: 1-Üretici ve aracılar arasındaki ilişkiler 2-Aracılar ve tüketiciler arasındaki ilişkiler 3-Kanal tasarımı 4-Kullanılacak aracıların sayısı 5-Aracıların görev dağılımları. Bu nedenle doğru cevap D'dir.

Uluslararası ticaret alanında yaşanan gelişmelerin lojistik alanındaki başlıca etkileri şu şekilde ifade edilebilir: 1-Üretim ve dağıtım stratejilerinde küreselleşme 2-Kombine taşımacılık 3-Stratejik iş birlikleri 4-Depolama yönetimi 5-Üçüncü parti lojistik (3pl) 6-E-ticaret 7-Çevre yönetimi. Sayılanların içerisinde çapraz sevkiyat yer almamaktadır. Bu nedenle doğru cevap E'dir.

Dünya'da en çok lojistik merkezin bulunduğu ülke Almanya olduğu için doğru cevap A'dır.

Avrupada kentsel politikalara dayalı olarak lojistik merkezlerin ilk örnekleri Fransa'da ortaya çıkmıştır. Bu nedenle doğru cevap B'dir.

Farklı taşıma üniteleri ya da aracıyla ve birden fazla taşıma türünün kullanılmasıyla gerçekleştirilen taşımacılığa çoklu taşımacılık denilir. Bu nedenle doğru cevap C'dir.

Gümrük idarelerince işletilen genel antrepo tipine F tipi antrepo denilir. Bu nedenle doğru cevap D'dir.

Müşterilere daha yakın noktalarda yer alan ve müşterilere karma, hızlı ve az miktarda ürün teslimatına olanak sağlayan depolara dağıtım merkezi denilmektedir. Bu nedenle doğru cevap E'dir.

Tersine lojistik olarak adlandırılan, atıkların ve geri dönüşümün lojistiği de ayrı bir uzmanlık alanı olarak gelişmektedir.

Tehlikeli maddelerle ilgili kuralların temel amacı, tehlikeli maddelerin emniyetli biçimde taşınmalarını sağlamaktır.

Radyoaktif maddelerin emniyetli biçimde taşınmaları için tavsiye edilen prosedürler ise Uluslararası Atom Enerji Ajansı tarafından ortaya konur ve Ajans, bunları Radyoaktif Maddelerin Emniyetli Taşınmasıyla İlgili Düzenlemeler (Regulations for the Safe Transport of Radioactive Material (IAEA TS-R-1) adlı dokümanda yayımlar.

Tüm dünyada deniz taşımacılığı ile çok miktarda ve farklı çeşitlerde kimyasal taşınmaktadır. Deniz yoluyla tehlikeli madde taşımacılığına ilişkin uluslararası kurallar, SOLAS, MARPOL ve CSC gibi IMO sözleşmeleri ile düzenlenmekle birlikte, bu sözleşmelerin ilgili hükümleri “Kod” adı verilen belgelerle detaylandırılmıştır.

Hava taşımacılığında tehlikeli maddelerin taşınmasındaki kurallar ICAO tarafından belirlenmektedir.

Kara yoluyla tehlikeli madde taşımacılığını düzenleyen kurallar ADR adıyla anılmaktadır.

ADR Konvansiyonu’nun amaçları şu şekilde sıralanabilir:

• Kara yoluyla uluslararası taşımacılıkta emniyetin artırılması,

• Tehlikeli maddelerin taşınmasına ilişkin BM Tavsiyelerine dayanarak tehlikeli atıklar dâhil olmak üzere tehlikeli malların sınıflandırılması, paketlenmesi, etiketlenmesi ve test edilmesiyle ilgili hükümlerin, diğer taşıma şekilleri ile uyumlu biçimde ortaya konulması,
• Kara yoluyla tehlikeli mal taşıyan araçların yapımı, donanımı ve işleyişine yönelik koşulların ortaya konulmasıdır.

Demir yoluyla tehlikeli madde taşımacılığını düzenleyen kurallar RID adıyla anılmaktadır.

Avrupa’da iç su yolları ile yapılan tehlikeli madde taşımacılığı ile ilgili olarak daha önce yapılmış düzenlemeler bulunmaktaydı. Ancak ADN ile bu düzenlemeler uluslararası nitelik kazanmıştır. Avrupa Birliği kara yolu, demir yolu ve iç suyollarında yapılan tehlikeli madde taşımacılığını genellikle birlikte ele almaktadır.

Tehlikeli madde taşımacılığında eğer gönderimi istenen madde herhangi bir şekilde tanımlanamıyorsa bu madde taşımaya kabul edilemez.

Kimyasal, fiziksel ve biyolojik birtakım özelliklerinden dolayı canlı cansız varlıklar ve çevre için risk oluşturan madde ve nesneler tehlikeli madde olarak adlandırılır.