LOBİCİLİK VE HALKLA İLİŞKİLER - Deneme Sınavı - 2

Yüz Yüze İletişim: En etkili iletişim biçimi olarak görülen iletişim biçimidir. Kişiler belirli bir yakınlık içinde, birbirlerinin mimiklerini ve jestlerini de gözlemleyerek, yüz yüze iletişimlerde sözlerle ifade edilmeyen gerçek duyguları, ifade edilmiş olanları destekleyebilecek ek söylenenleri yorumlayabilir.

Kanun koyucular ve lobiciler arasındaki işbirliğinde göz önünde tutulması gereken birkaç önemli nokta bulunmaktadır. Bu noktalardan ilkini devlet kademelerinde çalışan görevlilerden hiçbirine maddi değeri olan hediyelerin ya da enformasyonun karşılığında oylarının beklenerek sunulmaması oluşturmaktadır. Görevlilerin yönetim işlerindeki performanslarını istenilen yöne kanalize etmek üzere herhangi bir yardım ya da çıkar kendilerine önerilmemelidir. Üzerinde dikkat edilmesi gereken diğer önemli noktalar ise; yapılacak ziyaretlerin belirli bir plan dâhilinde olması, uzun süreli ve çok sık aralıklarla gerçekleştirilmemesi, görüşmeye gidecek kişilerin iletişim becerileri göz önünde bulundurularak dikkatle seçilmesi, iletilecek mesajın aldatıcı olmaktan uzak, bilgilendirici, yalın, açık ve anlaşılabilir olması vb. konulardır. Sıralanan noktalara gösterilecek özenle olumlu ilişki iklimi, dostluk bağlarının güçlenmesi, kanun yapıcıların lobicilere daha ön yargısız yaklaşması ve yasama alanında ilgilenilen konularda başarı oranının artması sağlanabilecektir.

Üye alarmı, baskı grubu ya da lobinin tüm üyelerine ulaşmak için harekete geçmeyi, aktivist alarmı ise üye listesinde bulunan eşik bekçisi (fikir öncüsü) üyelerin harekete geçirilmesini ifade eder.

Kanun koyuculara ya da bürokratlara yazarken, göz önünde tutulması gereken bazı noktalar bulunmaktadır. Bunlar :

• Doğru zamanlarda doğru kişilere yazarak ulaşmak,

• Olabildiğince açık, net, tercihan tek sayfa ya da daha kısa mesajlar kaleme almak,

• Tek bir konuyu ele almak,

• Kişilerin konuya ilişkin özgün fikirlerini paylaşmalarını sağlamak,

• Konu eğer Kongre’de üzerinde durulan bir konu durumunda, ilgili yasaya atıfta bulunmak ve bu konuda farklı kanun koyucuların görüşlerine değinmek,

• Kanun koyuculara kendilerinden beklenilenleri açık, net bir şekilde anlatmak,

• Yine kanun koyuculardan savunulan fikre destek sağlamasını ya da tutumunda yakınlık göstermesini istemek, bunun için de gerektiğinde bilgi içeren mesajları kaleme almak,

• Kanun koyucunun geçmişte aldığı kararlara atıfta bulunarak, yapılan çalışmalara duyulan ilgiyi yansıtmak,

• Mesajlarda slogan ya da kalıplaşmış ifadeleri tekrarlamamak, bunlar yerine kişisel sözcük ve cümleleri tercih etmek,

• Kanun koyucuların kişisel değil, resmî adreslerine yazmak,

• Cevap alındığında bağlantıyı kesmeyip, tezi güçlendirmek için yazışmayı sürdürmektir.

Sosyal Lobicilik: Lobicilerin temsil ettikleri çıkarları, kanun koyucular ve devletin farklı kademelerindeki yetkilere sosyal hayat içinde yer alarak aktarmaya çalışmasıdır.

En çok tanıdığı olan ve ajandasında önemli sayılabilecek çok sayıda isim bulunduran lobici, en fazla etkiyi oluşturma fırsatına sahiptir. Aynı şekilde yüksek siyasi kabiliyete ve lobicilere sahip, iyi örgütlenmiş birliktelikler de tanıdıklarının sayılarındaki yoğunlukla itibar kazanmaktadır.

Seçim kampanyalarına destek sağlamak lobicilikle doğrudan bağlantılı olmamasına rağmen, lobi faaliyetlerinde bir “yumuşatma” tekniği olarak kullanılmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri’nde seçim fonları oluşturma faaliyetinde yer alarak lobiciler, yardımcı oldukları kişilerin dostluklarını kazanabilmektedirler. Kanun koyucular adaylık dönemlerinde geçirdikleri seçim kampanyalarında özellikle kendilerini oy potansiyelleri ile destekleyenlerin sözlerine ayrı bir değer vermekte, bazı lobicilere göre “kalplerinde yardımcılarına karşı sempati” duymaktadırlar.

Lobiciler aynı sorun üzerinde yoğunlaşmış kişiler arasında bilgi, duygu ve düşünce değiş tokuşunu sağlayabilmek amacıyla toplantı düzenleme tekniğine sıkça başvurmaktadırlar. Burada aynı sorun üzerinde yoğunlaşan kişilerle ifade edilmek istenen, hem temsil edilen grubun üyeleri, hem de kanun koyuculardır. Konular hakkında eksik bilgiye sahip lobi üyelerinin aydınlatılması ve kanun koyucuların lobi faaliyetlerini yürüten baskı grubu, organizasyon ya da sektörde genel kabul görmüş fikirleri öğrenmeleri açısından toplantılar düzenlemek önem taşımaktadır

Toplantı düzenleme tekniğinde başarı sağlayabilmek için bazı hususların yerine getirilmesi gerekmektedir.

Bunlar:

• Katılımın çok olabilmesi için uygun yer ve zaman tespiti,

• Konuyla birebirilgili kanun koyucuların konuşmacı olarak katılımının sağlanması, • Üzerinde durulacak konunun güncel ve geniş bir kitleyi ilgilendiriyor olması,

• Medya mensuplarının toplantıdan haberdar edilmesi,

• Kanun koyucuları memnun edecek ulaşım, konaklama, çok sayıda dinleyici vb. koşulların sağlanması şeklinde özetlenebilir.

Komite toplantılarında yapılacak konuşmalarda dikkat edilmesi gereken noktalar şunlardır :

• Sunulacak metin kısa, öz, doğru, mümkünse belgelerle desteklenecek şekilde gerçeklere dayalı olmalıdır.

• Konuşma metninin birer kopyası, önceden medya mensuplarına iletilmelidir.

• Sorulacak sorulara sakin,sabırlı birşekilde ve gerçeklere dayalı cevaplar verilmelidir.

• Toplantı sonucu metnin birer kopyası, komite üyelerine yollanmalıdır.

Kanun koyucular ve lobiciler arasındaki işbirliğinde göz önünde tutulması gereken birkaç önemli nokta bulunmaktadır. Bu noktalardan ilkini devlet kademelerinde çalışan görevlilerden hiçbirine maddi değeri olan hediyelerin ya da enformasyonun karşılığın- da oylarının beklenerek sunulmaması oluşturmaktadır. Görevlilerin yönetim işlerinde- ki performanslarını istenilen yöne kanalize etmek üzere herhangi bir yardım ya da çıkar kendilerine önerilmemelidir. Üzerinde dikkat edilmesi gereken diğer önemli noktalar ise; yapılacak ziyaretlerin belirli bir plan dâhilinde olması, uzun süreli ve çok sık aralıklarla gerçekleştirilmemesi, görüşmeye gidecek kişilerin iletişim becerileri göz önünde bulundurularak dikkatle seçilmesi, iletilecek mesajın aldatıcı olmaktan uzak, bilgilendirici, yalın, açık ve anlaşılabilir olması vb. konulardır. Sıralanan noktalara gösterilecek özenle olumlu ilişki iklimi, dostluk bağlarının güçlenmesi, kanun yapıcıların lobicilere daha ön yargısız yaklaşması ve yasama alanında ilgilenilen konularda başarı oranının artması sağlanabilecektir.

Dünyanın farklı ülkelerinde olduğu gibi Amerika Birleşik Devletleri’nde de yasal süreç oldukça karmaşıktır ve yasaların çıkabilmesi yıllarca sürebilmektedir. Uzun zaman dilimlerinde kararların şekillenmesinde yardımcı olabilecek, halka dayalı lobicilik yönteminde kullanılan bir teknik olan “mesaj bombardımanı” sözü edilen durumlarda lobi faaliyetlerinde başarı getirebilmektedir. Çıkarlarına uygun ya da karşıt konularda geniş halk ke- simlerini temsil eden baskı grupları ya da lobiler, üyelerinin sayısal gücünden destek sağlamak ve onları bilinçlendirerek, kendilerini etkileyecek konularla ilgili Kongre’ye yazılı olarak seslerini duyurabilmek için mesaj bombardımanı kampanyaları başlatabilmektedirler.

Kanun koyuculara ya da bürokratlara yazarken, göz önünde tutulması gereken bazı noktalar bulunmaktadır. Bunlar:

Lobiciler arasındaki genel kanıya göre, kanun koyucularla eğlenceye dayalı oluşturulan bağ, lobi faaliyetlerindeki başarıyı peşinden getirmektedir. Hatta bazı lobiciler, “iyi zaman geçirten”, “turizm ve gezi” lobicileri olarak ün yapmışlardır. Bu tür lobiciler çalışmalarında resmi toplantılara daha az yer vermekte, kanun koyucularla eğlenceli ve iyi ilişkiler kurmayı hedeflemektedirler. Sosyal lobicilikteki asıl amaç, kendisini siyasi ve ekonomik konularda sıkboğaz etmeyen kişiler arasında kendisini rahat hisseden kanun koyucuların, bürokratların ya da siyasetçilerin daha çok konudan tüm detayları ile bahsetmeleridir.

Kanun koyucu ve lobicinin arasındaki ilişkinin tonu; lobicinin temsil ettiği amaçlara, işbirlikçi olup olmamasına ve kişisel güvenirlilik düzeyine göre değişmektedir. Lobicilerin güvenirliliği kendilerine verilen özel bilgileri korumada gösterdikleri titizlikler artmakta, bu durum kendisi ile dostluk kurma aşamasına gelindiğinde karşılıklı güvene doğal olarak dönüşmektedir. Yaratılan bu olumlu iletişim ortamı içinde ise kanun koyucular, onların personelleri ve yakın çevrelerindekiler lobicilere ekstra zaman ayıracak, ilgilerini ve yardımlarını esirgemeyecektir.

Seçim kampanyalarına destek sağlamak lobicilikle doğrudan bağlantılı olmamasına rağmen, lobi faaliyetlerinde bir “yumuşatma” tekniği olarak kullanılmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri’nde seçim fonları oluşturma faaliyetinde yer alarak lobiciler, yardımcı oldukları kişilerin dostluklarını kazanabilmektedirler. Lobicilerce sunulan yardımlar, durum tersine dönüp lobiciler sorun yaşadığında onlara destek olarak geri dönmektedir.

Küçük çaplı lobi şirketlerinin avantajları şunlardır: Belirli ve tek bir amaca ulaşmak hedefleniyorsa küçük çaplı şirketler büyüklerine oranla daha kârlı olmakta, ayrıca az tanınan lobiciler kendilerini kanıtlayabilmek, ün kazanmak için daha çok çaba sarf etmektedirler. Sağlanacak diğer bir avantaj da bu tür şirketlerin sırada bekleyen sayısız müşterileri olmamasıdır. Duruma iki açıdan bakmak mümkündür; az müşteri durumunda hem istenilen lobiciyle çalışılabilmekte hem de lobiciler müşterileri için göz doldurucu faaliyetler ortaya koymaktadırlar. Küçük şirketler ayrıca diğer lobilerle koalisyon kurabilmekte, böylece sayı çokluğuyla başarıya ulaşmaya çalışmaktadır. Dezavantajlarına bakıldığında ise başkentte tanınmama ve adı sanı duyulmamış müşterilerle çalışma gibi sorunlar görülmektedir. Bu nedenle E şıkkı avantaj değil, dezavantajdır.

Özenli ve sistematik çalışan lobiciler, kanun koyucu ve personeline ilgi ya da gündemde olan konularda geniş bir altyapı ve teknik bilgi sunmakta, ancak bunu yaparken temsil ettikleri lobilerin çıkarlarını ön planda tutmaktadırlar. Bilgi sunma yöntemi yalnızca yasa tasarılarının sunulması olarak görülmemelidir. Yöntemin ikincil uygulanma nedeni, kanun koyucuların karar vermede zorlandıkları, bilgi eksikliği hissettikleri konularda bilgiye duydukları ihtiyacın karşılanmasıdır.

Amerika Birleşik Devletleri’nde baskı grupları temsilcileri ya da lobiciler mahkemelerde duruşmalarda söz alarak yargı yolunda kendi düşüncelerini sunabilmektedir. Buna karşın Türkiye’de sadece belirli gruplar yüksek yargı yolunu kullanabilir. Anayasaya göre bu gruplar; TBMM’de grubu bulunan siyasi partiler, son seçimlerde oyların en az yüzde onunu alan siyasi partiler, meclisteki üye tam sayısının en az altıda biri tutarındaki üyeler, yargı organları (Sayıştay hariç) ve üniversitelerdir. Sayılan gruplar yargı yolunu TBMM iç tüzüklerinin ya da bunların belirli madde ve hükümlerinin, Anayasaya aykırılığı iddiasıyla Anayasa Mahkemesine dava açma şeklinde kullanabilmektedir.

Tehdit, onaylanmayan bir teknik olmasına karşın, yine de bazı lobiciler tarafından arada sırada uygulanmaktadır. Başvurulan en etkili tehdit yolu ise kanun koyuculara, temsil edilen grup üyelerinin artık oy vermeyeceğini ve bir dahaki seçimlerde seçilme şanslarının zayıfladığını bildirmektir. Örneğin, Amerika Birleşik Devletleri’nde, Montana’da faaliyet gösteren Anaconda Şirketler Grubu kendi beklentileri doğrultusunda oy kullanmayan kanun koyucuları tehdit etmiş ve sonuçta tehdit edilen kişilerden birçoğu kamuoyuna bağımsız olduklarını göstermek için şirketin lehine olacak bir öneriye onay vermeyecek biçimde karşıt oy kullanmışlardır. Buna benzer pek çok örnek olay verilebilir. Kanun koyucular, seçim kampanyalarında kendilerine oy olarak destek vermiş gruplara karşı bağlılık hissediyorsa bu onun adaylığını ya da seçimini etkiliyorsa ancak böyle durumlarda tehditlerden zarar görebilmektedir. Denilebilir ki tehdit yöntemi ancak oy menfaatinin fazla olduğu durumlarda belirli ölçüde başarı sağlayabilmektedir.