KURUMSAL İLETİŞİM

Bu tür kurumlarda güç ve denetim merkezde toplandığı için iletişim yapısı da merkezi bir özellik gösterir. Kararlar, katılımcı bir yönetim anlayışıyla değil, tepe yönetimindeki kişiler tarafından alınır. Kurumsal yapı oldukça basittir.

Üst düzey yöneticinin güvenini kazanmış kişiler, karar ve uygulamalarında oldukça serbest davranırlar. Bu nedenle kural ve prosedürler bu tür kurumlarda en aza indirgenmiştir. Bürokratik uygulamalara pek rastlanmaz. Bu özelliklerinden dolayı kurumlar hızlı karar alarak olası bir tehlike karşısında çabuk tepki verebilirler (Gürgen, 1997: 169).

Bu kültürde otorite sahibi olan insanlar baskındır, diğer çalışanlar güç ve otorite sahibi olanların beklentilerini yerine getirmek üzere hizmet ederler. Otoriteye karşı çıkma durumuna pek rastlanmaz ya da sayıca çok azdır. Liderlerin güçlü olmaları kadar bilgi ve tecrübe sahibi olmaları da gerekir. Astlar çalışmaya istekli ve üstlerine de itaatkâr olmak durumundadır.

Görev kültürü, çabuk adapte olunabilen, işin bitirilmesi üzerinde duran ve tüm bireyleri kurumsal hedefleri doğrultusunda bütünleştiren bir kültürdür. Bu kültür, daha çok bir işin ya da projenin tanımlanmasıyla ilgilenmektedir. Görev kültüründe, bireysel çaba veya ödül değil takım çalışması en önemli unsurdur.

Katılanların kendilerini disiplinize ettiği merkezi olmayan çalışma yolları esastır. İş görenler bu kültürde işleri üzerinde yüksek derecede bir kontrole sahiptir. Bu kültürde esnek ve duyarlı çevreye uygunluk esastır ve kontrol zordur. Esas kontrol insan, kaynak ve proje tahsisi anlamında tepe yöneticilerinin elinde bulunur. Başarının ölçütü, işin en iyi şekilde yapılmasıdır. Bu nedenle işin gerçekleştirilmesinde kullanılacak kaynaklar, işin uzmanı olan kişilere bırakılır ve onlardan da işi yüksek kalitede gerçekleştirmeleri beklenir.

Bu tür kültüre sahip kurumlarda birey kuruma değil kurum bireye hizmet etmektedir. Kurumun varlığı, bireyin varlığı yanında ikinci planda kaldığı için kurum bireyi bünyesinden ihraç edemez, birey arzu ederse kurumdan kendiliğinden ayrılır. Yönetsel güç, bireyler arasında paylaştırılmış olup uzmanlığa dayanır.

Var olan kurumsal yapı, kurum içerisindeki bireylerin ihtiyaçlarını karşılamak ve desteklemek için vardır. Bu kültür, avukatlık büroları, küçük danışmanlık şirketleri ve sivil toplum teşkilatlarında görülebilir (Terzi, 2000: 79).

Diğer kültür çeşitleri içinde en az rastlanılan kişi kültürüdür. Bu kültür içindeki bireylerin ihtiyaçlarıyla ilgilenir.

Kurum İçinde Kullanılanlar:

Kurum Dışında Kullanılanlar:

Kurumlarının değerlerine, öykü ve efsanelerine, tören ve seremonilerine kadar yansıyan güçlü kültürel değerlerin yokluğunda insanların tek güvenceleri, kurum şemasında yer aldıkları ve yaşadıkları yerden gelmektedir. Güçlü bir kurum kültürü yokken bu yerin tehlikeye sokulması, onların elinden işin alınması anlamını da gelmektedir. Oysaki tüm insanların anlama gereksinimi vardır. Çalışanlar özgürlüklerin bir kısmını kurumlara verirken o kurumların yaşamlarına anlam katacağını düşünmektedirler.