KURUMSAL İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 34

Kurumun başlıca özellikleri şu şekilde sıralanabilir (Aktan ve Vural, 2006):

Siyasal bilimcilere göre yönetim, bir otorite sistemi olarak kabul edilmektedir. Toplum bilimcilere göre bir sınıf ve saygınlık sistemini ifade etmektedir. Davranış bilimciler ise yönetimi kararların alınması ve uygulamaya aktarılması olarak tanımlamaktadırlar.

Yönetim, belirli amaçları gerçekleştirebilmek için planlama, örgütleme, yöneltme ve denetim süreçleri vasıtasıyla kaynakların koordineli bir biçimde kullanılabilmesidir.

Kurumsallaşmanın özünde işletmenin yöneticileri değişse bile devamlılığı sürdürmesi yatar.

Kurumsallaşmış işletmelerin özellikleri incelendiğinde;

• Stratejik plana,

• İnsan kaynakları uygulamalarına,

• Bilgi sistemine,

• Kendine has kimlik yapısına,

• İç kontrol sistemine,

• Örgüt kültürüne sahip oldukları söylenebilir

Kurumsal iletişimin, gerçekleştirmesi beklenen dört amacı bulunmaktadır: 1. Kurum içi ve kurum dışı faaliyetleri desteklemek (düzenleme), 2. Kurum ve ürün yönetimine kimlik oluşturmak (ikna etmek), 3. Kurum içi ve kurum dışı hedef kitleye bilgi vermek (bilgiyi verme), 4. İyi bir kurum vatandaşı olarak bireyleri sosyalleştirmek (bütünleştirme).

“Y” tipi iletişim, zincir modeline benzer; ancak bir dış üyenin dâhilî üyelerle haberleşmesine imkân tanımasıyla farklılık arz eder. Merkezi modelden sonra merkezileşme derecesi en yüksek grup iletişim modelini oluşturur.

Serbest model: Merkezileşme ve önderlik tatmini çok az, haberleşme kanalı sayısı ve kişisel ve grup tatmini çok yüksektir. Ancak, hız ve doğruluk derecesi bu modelde düşüktür.

Ekstranet ise intranetin teknik alt yapısının ve mantığının kullanıldığı ve sadece tanımlanan, izin verilen kişilerin girebildiği bir sistem olup, müşteriler, erktekiler, alıcı ve satıcıları aynı ortamda buluşturabilmektedir.

Kurum, bir sosyal grup ya da toplumda belli amaçları gerçekleştirmeye yönelik temel işlevleri karşılayan, süreklilik kazanmış, diğer kurumsal yapılarla ilişkili, ancak kendi alanında tek olan ve kendine özgü değerler taşıyan sistemdir.Kurumlar insanların ihtiyaçları sonucunda ortaya çıkan sosyal yapılardır. Yeryüzündeki ilk kurumlar, insanların birtakım ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla verdikleri çabalar sırasında, bu ihtiyacını başka birinin ya da birilerinin yardımı olmaksızın karşılayamayacağını anlamasıyla ortaya çıkmıştır.

Kurumlar insanların ihtiyaçları sonucunda ortaya çıkan sosyal yapılardır. Kurumun başlıca özellikleri şu şekilde sıralanabilir:

Türkçede kurum kavramıyla ilgili farklı kullanımlar bulunmaktadır. Kuruluş, topluma hizmet amacıyla kurulan kurum, tesis, müessese iken; çağdaş yaklaşımda ise, kurumlar; insan değerleriyle teknik değerlerin bir bütünlük içinde birleşim ve etkileşiminden doğan, mekanik sistemler olmaktan çok, insanların oluşturduğu sosyalleştirme süreçleri, sosyal değerler, sosyal normlar ve sosyal yapılarla donatılmış sosyal sistemler olarak kabul edilmektedir.

Kurumsallaşmanın özünde işletmenin yöneticileri değişse bile devamlılığı sürdürmesi yatar. İşletmede oluşturulacak planlı ve düzenli bir yönetim sistemi sonucunda, pazarlamadan insan kaynakları bölümüne kadar saat gibi işleyen bir sistem olmalıdır. Kurumsallaşmış işletmelerin özellikleri incelendiğinde;

•Stratejik plana,

•İnsan kaynakları uygulamalarına,

•Bilgi sistemine,

• Kendine has kimlik yapısına,

• İç kontrol sistemine,

• Örgüt kültürüne sahip oldukları söylenebilir.

Firma sahibinin tek olarak kontrol ettiği denetim sistemine sahip yapıların kurumsallaşmış olmalarından söz etmek mümkün değildir.

“Mihver (başat ) kurumlar”,  kurumlar hiyerarşisinde en üst noktada bulunan kurumlardır. Mihver kurumlar, toplumda kişilerin anahtar rolüne benzer, diğer kurumları da kendi işlevi doğrultusunda yönlendirir. Örneğin, tarihsel olarak Roma’da siyaset, Çin’de aile, Hindistan’da din, Amerika’da ekonomi mihver kurum örnekleridir. Mihver kurumlar diğer kurumları etkilemektedirler. Bu bağlamda günümüzde sanayileşmiş ve sanayileşme yolundaki tüm toplumlarda ekonomi mihver kurum niteliği taşımaktadır

Kurumsal iletişim, kurumun amaç ve hedeflerine ulaşması, işleyişini sağlaması için gereken üretim ve yönetim süreci içinde, bir yandan kurumu oluşturan bölüm ve ögeler arasında eşgüdümü, bilgi akışını, motivasyonu, bütünleşmeyi, değerlendirmeyi, eğitimi, karar almayı ve denetimi sağlarken diğer yandan ise dış hedef kitleyle etkileşimi sağlayarak kurumun itibarını yönetmek adına belli kurallar içinde gerçekleşen iletişim sürecidir. Kurumsal iletişim; kurum içi ve kurum dışı iletişime yönelik uygulamaların tutarlı bir biçimde yönetilmesi için proaktif çalışmaları, kurum kimliğinin, kültürünün, felsefesinin, değerlerinin ilgili çevrelere doğru ve eksiksiz bir şekilde aktarılmasını ve bu çalışmaların profesyonelce yönetilmesini içeren iletişim sürecini tanımlamaktadır.

Kurumsal iletişim, kurumun varlığını sürdürmesi ve gelişmesi için gerekli olan kurum içi ve kurumla çevresi arasındaki iletişimi sağlar. Kurumsal iletişimin başarısı, iletişimin kurumun amaçları doğrultusunda belirli bir düzen ve yapı içerisinde, etkili bir politikanın oluşturulmasına bağlıdır. Kurumsal iletişimin, gerçekleştirmesi beklenen dört amacı bulunmaktadır: 1. Kurum içi ve kurum dışı faaliyetleri desteklemek (düzenleme), 2. Kurum ve ürün yönetimine kimlik oluşturmak (ikna etmek), 3. Kurum içi ve kurum dışı hedef kitleye bilgi vermek (bilgiyi verme), 4. İyi bir kurum vatandaşı olarak bireyleri sosyalleştirmek (bütünleştirme). İletişim alanındaki yeni teknolojik gelişmeleri takip etmek beklenen amaçlardan değildir.

Kurumsal iletişimin işlevlerini ve amaçları şu şekilde sıralanabilir:

Kurumsal iletişim, kurumda planlama, koordine kurma, karar verme, güdüleme ve denetim gibi fonksiyonların dış paydaşlar tarafından yerine getirilmesini sağlar ifadesinin tam tersine; Kurumsal iletişim,             kurumda planlama, koordine kurma, karar verme, güdüleme ve denetim gibi fonksiyonların yerine getirilmesini sağlar.

Kurumsal davranış, birinci olarak kurumun tüm akla gelen düşünce tarz ve tepkilerini; ikinci olarak da mümkün olan etkileşim ortakları (kamuoyu, hedef grubu)’na karşı tüm bu davranış tarzlarını kapsamaktadır. Kurumsal davranış, örgüt içindeki çalışanları birer ekonomik araç olarak değil, psikolojik ve sosyal ihtiyaçları da olan değerli varlıklar olarak gördüğü için onların gelişmelerine ve amaçlarına ulaşmalarına yardımcı olan bir ortam yaratmaya çalışır. Kurumsal davranış, bir yandan çalışanların müşterilerine karşı olan davranışlarını diğer yandan da çalışanların kuruluşla bütünleşmelerini sağlama çabalarını kapsamaktadır. Ayrıca kurumu bir bütünlük içinde, toplumsal açık bir sistem olarak ele alan; kurumun içindeki personeli bireysel ve küme üyesi olarak tüm yönleriyle inceleyen, kurumdaki insanın yaptıklarını ve ilişkilerini, personelin davranışını etkileyen etkenleri ve iş görenin kurumu etkileyen davranışlarını araştıran bir alandır. Kurumsal davranış bir kuruluşun üçüncü şahıslara yönelik davranışlarıdır ve kurumun hizmet ettiği hedeflerle amaçlarda yansımasını bulmaktadır. Kurumsal davranışın iç ilişkilerde yansımasına örnek olarak; işe başlama dönemindeki davranış, yönetici konuşması ve iletişim tarzı verilebilir. Dış ilişkilerde ise, işe başvurma yöntemi müşteriyle konuşma tarzı, pazar ortaklarına karşı davranış, kurumsal davranışın yansımalarıdır.

Yönetim, belirli amaçları gerçekleştirebilmek için planlama, örgütleme, yöneltme ve denetim süreçleri vasıtasıyla kaynakların koordineli bir biçimde kullanılabilmesidir. Toplumsal hayat içerisinde biçimsel niteliğe sahip olan veya olmayan tüm gruplarca belirli amaçları gerçekleştirebilmek için yürütülen faaliyetlerin genel adıdır. Diğer bir ifade ile yönetim, değişmekte olan çevre koşullarında kaynakları verimli şekilde kullanarak kurumun amaçlarına etkin bir şekilde ulaşmak için başkalarıyla iş birliği yapmaktır. Son yıllarda yönetimlerin büyüyüp gelişmesi, giderek daha karmaşık bir durum alması, artan sosyal sorumluluk anlayışıyla yönetimlerin toplum sorunlarına duyarlı hâle gelmesi, teknolojik değişme ve gelişmelerin hızlı devam etmesi, devlet ve sendika ilişkilerinin yönetim örgütleri üzerinde daha etkili rol oynaması gibi pek çok gelişmeye koşut olarak iletişime verilen değer artmış ve yönetimde iletişimin önemi anlaşılmıştır (Yatkın ve Yatkın, 2010: 39).

Kurumsal yönetim ise, en geniş anlamıyla kurumların yönlendirildiği ve kontrol edildiği sistem olarak tanımlanabilir ve temelde kurum yönetimi, yönetim kurulu, hissedarları ve diğer çıkar grupları arasındaki ilişkiler dizisini kapsar (Solmaz, 2007: 20).

Kurumsallaşmanın özünde işletmenin yöneticileri değişse bile devamlılığı sürdürmesi yatar. İşletmede oluşturulacak planlı ve düzenli bir yönetim sistemi sonucunda, pazarlamadan insan kaynakları bölümüne kadar saat gibi işleyen bir sistem olmalıdır. Kurumsallaşmış işletmelerin özellikleri incelendiğinde;