KURUMSAL İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 26

Kuruma bir kişilik kazandıran ve onu değerlendirerek ayıran farklı kurum kültürü tipleri mevcuttur.

Kişi kültürüne sahip kurumlarda birey kuruma değil kurum bireye hizmet etmektedir. Kurumun varlığı, bireyin varlığı yanında ikinci planda kaldığı için kurum bireyi bünyesinden ihraç edemez, birey arzu ederse kurumdan kendiliğinden ayrılır. Yönetsel güç, bireyler arasında paylaştırılmış olup uzmanlığa dayanır. Var olan kurumsal yapı, kurum içerisindeki bireylerin ihtiyaçlarını karşılamak ve desteklemek için vardır. Bu kültür, avukatlık büroları, küçük danışmanlık şirketleri ve sivil toplum teşkilatlarında görülebilir (Terzi, 2000: 79). Diğer kültür çeşitleri içinde en az rastlanılan kişi kültürüdür. Bu kültür içindeki bireylerin ihtiyaçlarıyla ilgilenir.

Kurumların her zaman sadece kültürlerden birine bağlı olduğunu             düşünmek yanlıştır. Çünkü kurumlar, kendilerini aynı anda birkaç tanesinin içinde bulabileceği gibi, bağlı olduğu bir kültürün yanı sıra, diğerlerinin birkaç özelliğini taşıyabilmektedir

Bir kurumun uzun dönemde stratejik olarak planlanmış amaçlarına ulaşabilmesi, arzu edilen imaja sahip olabilmesi için kendini ve kurum felsefesini çalışanlarına, müşterilerine, ortaklarına ve halka tanıtmak için kullandığı tüm metotların toplamı kurum kimliği kavramı olarak tarif edebiliriz. Kurumsal kimlik görsel ifadelerin ötesinde görsel olmayan ifadelerin de oluşturduğu bir bütün olarak algılanmaktadır. Kurum kimliğinin işlevi olarak özellikle şu nedenlere ihtiyaç vardır.

Kurumun başına yeni geçen yöneticinin bireysel isteği olması gibi keyfi bir değişiklik kurum kimliğine ihtiyaç nedenleri arasında sayılamaz.

Kurum felsefesi, kurumun değer, tutum ve normlarından, amacından ve tarihinden meydana gelmektedir. Bir kurumda faaliyet gösteren insanların içe ve dışa yönelik tüm davranışlarının sosyal nedenini ve bunların oluşturulmasını kapsamaktadır. Kurum felsefesi, bir kurumun faaliyetlerinde izlediği temel ilkeler, düşünsel modeller, değerler ve ahlaki kuralların toplamıdır (Derin ve Demirel, 2011: 158).

Kurum felsefesi; kuruluşun gelişmesi ve ortaya çıkışı için yönetim tarafından arzulanan ve çabalanan hedef düşüncelerini ve işletme temellerini kapsar. Kurum içinde            var olan               ideolojilere işaret eder. Bu ideolojiler, kurum içinde tüm çalışanların davranışlarına yansır ve neticede kurum imajını    etkiler. Kurum felsefesi aynı zamanda kurumun misyonuna, vizyonuna ve politikalarına temel oluşturmaktadır. Politika, “belirli durumlarda grubun her üyesinin diğer üyelerce önceden öngörülebilen şekilde davranmasını sağlayan karar vericilere yol göstererek bugünün ve geleceğin kararlarına temel oluşturan ortak görüş” şeklinde tanımlanmaktadır. İşletme yönetimi alanında politika, “yöneticilere karar vermelerinde rehberlik eden bir ilke veya ilkeler dizisi” anlamına gelmektedir. Misyon, kurumun insani amaçlarla var olmasının temel nedeninin kısa bir şekilde ifade edilmesidir. Misyon şu üç temel sorunun karşılığını verir: “Kurum ne yapacak? Kimin için yapacak? Niçin yapacak?”. Misyon, “örgütlerin varlık nedenlerini açıklamak veya işletmelerin kendilerini ne tür bir işletme olarak görmek istedikleri” şeklinde tanımlanabilir. Hizmet yönelişli olmak, üretim yönelişli olmak, maliyet yönelişli olmak, kalite yönelişli olmak vs. birer misyon alanıdır. Vizyon, ulaşıldığında değişebilir. Misyon  ise kurumun varlık nedeni değişmediği sürece aynı kalır. Misyon hem  iç hem de dış müşterilere kurumsal kimliği yansıtan önemli bir araçtır. Vizyon idealleri yansıtır ve gelecekte neler olabileceği veya geleceğin nasıl şekilleneceği konusunda somut bir fikir verir. Kurum felsefesi, kurum imajını ve ününü oluşturacak olan kurumsal karakterlerin toplamıdır. Bu karakterler entelektüel ve davranışsal karakterler (sunulan ürünler, inançlar, teoriler, kültürel değerler vb.) olabilir.

Tamga (damga): Bir şeyin kime, hangi çağa ait olduğunu gösteren belirgin iz, işaret, nitelik olarak tanımlanabilir. Özellikle eski Türklerde toplumsal düzenin kurgulanmasında boy, meslek ve hiyerarşik yapıda belirleyici bir işaret ve simge sistemi olarak kullanılmış ve hâlâ kullanılmaya devam etmektedir.

Modern çağın ilk resmi kurumsal kimlik tasarımcısı olan Behrens; fabrikanın inşası, elektrikli ürün konseptlerinin oluşturulması, ambalajlar, kataloglar, broşürler, afişlerin tasarımı, satış mağazalarının dekorasyonu ve hatta işçi lojman binalarının yapımından sorumluydu. Bir şirketteki görsel tutarlılığa genel bir yaklaşımın ilk denemesi olan bu durum, o güne kadar benzeri olmayan bir örnek olarak tarihe geçmiştir.

Görselleştirilmiş bir kimlik üç ana başlıkta toplanabilir.

Unilever

CMYK: Baskı teknolojisinde kullanılan dört temel işlem renginin kısaltmasıdır.
(Cyan, Magenta, Yellow, Key ).

Genel olarak bakıldığında “imge” kelimesinin içeriğinde algılama, hayal etme, düşünme ve
görsellik yer almaktadır.

Amblem; soyut veya nesnel görüntülerle ya da sözcük özelliği göstermeyen harflerle yapılan, kurum, hizmet veya ürünün temel özelliklerini vurgulayan biçimlendirme (stilize) veya simgesel grafik tasarım ürünüdür.

Görsel iletişim, mesajın aktarım sürecinde daha çok görme duyusunca gerçekleştirilen bir iletişim şekli olarak tanımlanabilir.

Görsel Kimlik

Kurumsal Kimlik

Markalaşmış Kimlik

Green

Logotype

Logo

Çok fazla sayıda renk kullanılmalıdır.

Grafik Tasarım

RGB