KURUMSAL İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 22

Kurumsal düzey strateji, organizasyonun şirket birleşmeleri ve stratejik ortaklıkları gibi büyük ve gelişmeyle ilgili işleri kapsar

Makro düzey strateji, kurumun kendisini karmaşık ve dinamik sosyal çevreye ve siyasal yapıya nasıl uydurduğu ile ilgilidir. Bu nedenle imajın geliştirilmesi ve sosyal sorumluluk gibi konular makro düzey strateji kapsamına girer.

Stratejik planlama yeniliklere ve beklenmeyen durumlara hazırlıklı olmayı ve uyum sağlamayı içerdiği için reaktiften ziyade, proaktif bir yapıdadır.

Fonksiyonel/işlevsel strateji daha üst düzeydeki
stratejiler doğrultusunda işlevsel olarak oluşturulacak stratejilerin

uygulamaları ve işleyişleriyle ilişkilidir. Diğer bir ifade ile fonksiyonel/işlevsel strateji
verili şartlar altında her bir özel alanda neler
yapılması gerektiği konusuyla ilgilenir.

Operasyonel düzey, stratejilerin eyleme dönüştürüldüğü düzeydir. Operasyonel stratejiler
operasyonel birimlerin maliyet-etkin bir şekilde
yönetilmesini sağlarlar. Fonksiyonel ve operasyonel
düzeyde asıl önemsenmesi gereken nokta, organizasyonun sahip olduğu ayırt edici yetkinliklerinden
ve olası sinerjilerinden yararlanarak kaynakların
üretkenliğini maksimize etmektir.

Stratejik plan yönetim sürecinin adımları sırasıyla, (1) mevcut işi
ve misyonu tanımlama, (2) kurumun iç çevresindeki güçlü ve zayıf yanları ile dış çevresindeki fırsatları ve
tehditleri değerlendirme, (3) yeni bir misyon belirleme, (4) misyonu stratejik hedeflere aktarma, (5) strateji
ve eylem rotasını belirleme, e şıkkındaki performans değerleme bu ilk 5 maddeden biri değildir.

Gelişmiş iletişim (diyalog ve katılım)  stratejik plan yapan işletmenin kazanımlarından biridir.

İç ve dış çevre analizleriyle stratejik paydaşların ihtiyaçlarının belirlenmesi ve onlarla
sürekli iletişim içinde bulunulmasını anlatan paydaş evresidir.

Strateji, Swot analizinin 4 maddesinden biri değildir.

Steyn’in (Eğitimsel) Modeli
Bu modelde kurumsal iletişim, paydaşlarla ilişkilerdeki ana stratejik iletişim sorunlarını çözerek
organizasyonun işleyişine katkı sağlamayı amaçlar.
Steyn’in modelinde iç ve dış paydaşların analizi sonucunda sorunlar üç sınıfa ayrılır:
• Stratejik organizasyonel sorunlar, bunlarda iletişim problemin sebebi değildir ama
iletişim çözüm sağlayabilir veya en azından
sorunu açıklayabilir.
• Stratejik iletişim sorunları, burada sorun yaratan dış paydaşlar ya da çalışanlarla ya hiç ya da
çok az iletişim olmasından kaynaklanır ve doğru bir iletişim stratejisi ile sorun giderilebilir.
• Taktiksel iletişim sorunları, burada mesajlar
hedef gruba ulaşmamıştır, mesajların ulaşması sorunu çözümlenebilir.

Paydaş Analizi “temel paydaşları belirlemek, önceliklendirmek, ihtiyaçlarını değerlendirmek, onlardan
bilgiler toplamak ve bu bilgileri stratejik yönetim süreciyle bütünleştirmek” olarak tanımlanır. Paydaşlar,

organizasyonla olan ilişkisine (sahiplik, ekonomik veya sosyal) veya etkilerine (resmi, ekonomik veya politik
güç) göre sınıflandırılabilir

İlk dört seçeneğin tamamı stratejik planlamada kaçınılması gereken tehditlere örnek olarak gösterilebilir

Grunig ve Repper'in halkla ilişkiler için stratejik yönetim modeli paydaş evresi, kamu evresi ve sorunlar evresi olmak üzere üç aşamadan oluşmaktadır.

İlk dört seçenek kurum içi sözlü iletişim araçlarına, E seçeneği ise kurum içi teknolojik iletişim araçlarına örnek olarak gösterilebilir.

Steyn'in eğitimsel modelinde iç ve dış paydaş analizi sonucunda tanımlanan üç sorun; stratejik organizasyonel sorunlar, stratejik iletişim sorunları ve taktiksel iletişim sorunlarıdır.

Özetle kurumsal kültür, kurumun bireyleri tarafından paylaşılan değerler bütünüdür.

Kültür öğrenilebilir. Kısmen bilinçsizce oluşabilir. Yaygın olarak kabul gören değer ve tutumlardan oluşur. Zaman içerisinde ve yavaşça değişir. Heterojen bir yapıya sahiptir.

Güç kültürüne sahip kurumlarda, güç ve denetim merkezde toplanmaktadır.

Kişi kültürüne sahip kurumlarda birey kuruma değil, kurum bireye hizmet etmektedir.

Kurum kiliği bir kuruma ait üç noktayı yansıtır. Bunlar; kim olduğu, ne yaptığı ve nasıl yaptığıdır.