KURUMSAL İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 11

Şirket/İşletme Birimi Strateji:Bu strateji düzeyi organizasyonun seçilmiş pazar, ürün veya endüstriyel segmentteki rekabet yaklaşımını ortaya koyar. Genellikle pazarlama odaklı olan işletme birimi stratejisi, işle ilgili değişen durumların analizini, üretkenliği ve kaynakların sürdürülebilir rekabetçi avantaj yaratacak şekilde düzenlenmesini içerir. Şirket/işletme birimi strateji düzeyinin temel sorumluluğu, kurumsal düzey kararları iş birimi düzeyine taşımak durumunda olan genel müdürlerdedir. Bu düzeydeki stratejilerde paydaş olarak müşteriler, tedarikçiler, distribütörler, düzenleyiciler ve çalışanlar odak noktadadır.

Fonksiyonel/işlevsel strateji daha üst düzeydeki stratejiler doğrultusunda işlevsel olarak oluşturulacak stratejilerin uygulamaları ve işleyişleriyle ilişkilidir. Diğer bir ifade ile fonksiyonel/işlevsel strateji verili şartlar altında her bir özel alanda neler yapılması gerektiği konusuyla ilgilenir. Her bir fonksiyonel alanın kendi özel paydaşları vardır. Örneğin pazarlama bölümü müşterilerle, insan kaynakları bölümü çalışanlar, sendikalar ve karar vericilerle, kurumsal iletişim bölümü de toplum, çalışanlar, medya ve hükümetle olan ilişkilere odaklanır.

Operasyonel düzey, stratejilerin eyleme dönüştürüldüğü düzeydir. Operasyonel stratejiler operasyonel birimlerin maliyet-etkin bir şekilde yönetilmesini sağlarlar. Fonksiyonel ve operasyonel düzeyde asıl önemsenmesi gereken nokta, organizasyonun sahip olduğu ayırt edici yetkinliklerinden ve olası sinerjilerinden yararlanarak kaynakların üretkenliğini maksimize etmektir.

Stratejik planlama yapısı, kapsamı, vadesi ve süreci açısından diğer planlardan daha farklı özellikler taşır. Stratejik planlamanın en önemli özelliği onun uzun vadeyi kapsayan bir plan olmasıdır. Her uzun vadeli plan stratejik plan olmasa da her stratejik plan uzun vadeli olmak durumundadır. Stratejik planlama örgütün genel amaçlarını ve hedeflerini içeren bir yol haritası olduğu için diğer tüm planlama faaliyetlerinin sınırları belirleyen bir rehber niteliğindedir, diğer bir deyişle diğer planların anayasasıdır. Bu nedenle diğer tüm planlar stratejik planla çelişmeyecek şekilde hazırlanmalıdır. Stratejik plan daha kapsamlı bir yapıdadır ve daha çok sayıda veriyi içerir.

Kurumla ilgili her türlü iletişim faaliyetini yöneten kurumsal iletişim, iç ve dış hedef kitlelerle kurum arasında uzun vadeli ve sağlıklı bir uyum, anlayış ve işbirliğini sağlayarak kurum itibarına katkı sağlamayı amaçlar.

Startejik Yönetim Düzeyleri: Strateji Örgütsel olarak beş farklı düzeyde strateji yönetiminden bahsetmek mümkündür. Bunlar aşağıda yer aldığı gibi makro düzey, kurumsal düzey, şirket/ işletme birimi düzeyi, fonksiyonel düzey ve operasyonel düzey stratejiler olarak sıralanabilr.

Stratejik Planlama: Stratejik yönetim, analizler sonucunda ortaya çıkan en uygun alternatifin seçilerek oluşturulan yol haritasının, diğer bir deyişle stratejik planın etkin bir şekilde uygulanmasını yürütür. Stratejik plan, diğer plan türlerinden birçok özelliği ile ayrılır.Stratejik Plan Yönetim Süreci Organizasyonun yapabileceklerini, çevrenin talepleriyle eşleştirerek stratejik bir plan doğrultusunda belirlemesi, organize etmesi ve yönetmesi süreci olarak tanımlanan stratejik yönetimde aşağıda yer alan üç temel soru ön plandadır: • Şu an neredeyiz? • Nereye girmek istiyoruz? • Oraya nasıl ulaşacağız/gideceğiz?

Misyon: Organizasyonun var oluş sebebini açıklar. • Örnek: Tüketicilerinin susuzluğunu gideren, müşterileri ile iş ortaklığı yapan, hissedarları için üstün değer yaratan ve topluma güven veren, sürdürülebilir ve kârlı bir şirket olmak (Coca-Cola).

Vizyon: Organizasyonun gelecekte olmak istediği yeri açıklar. • Örnek: Sektörüne liderlik eden, çalışanlarına ilham veren ve mükemmellik ile katma değer yaratan örnek bir içecek şirketi olmak (Coca-Cola).

Stratejik Yönetim Süreci İçerisindeki Kurumsal İletişim Modelleri Stratejik planın uygulandığı stratejik yönetim süreci içerisinde kurumsal iletişimin rolü literatürde üç farklı şekilde modellendirilmiştir: Grunig ve Repper Modeli, Moss ve Warnaby’ın Kavramsal Modeli, Steyn’in (Eğitimsel) Modeli).

Grunig ve Repper Modeli:  Grunig ve Repper’in halkla ilişkiler için stratejik yönetim modeli üç evreden oluşmuştur:

• İç ve dış çevre analizleriyle stratejik paydaşların ihtiyaçlarının belirlenmesi ve onlarla sürekli iletişim içinde bulunulmasını anlatan paydaş evresi.

• Organizasyonun kararlarının paylaşıldığı, birey ve grupların belirlenip karar alma sürecine dahil edildiği kamu evresi.

• Sorunların ve medyanın yönetimini anlatan sorunlar evresi.

Stratejik planlama yapısı, kapsamı, vadesi ve süreci açısından diğer planlardan daha farklı özellikler taşır. Stratejik planlamanın en önemli özelliği onun uzun vadeyi kapsayan bir plan olmasıdır. Her uzun vadeli plan stratejik plan olmasa da her stratejik plan uzun vadeli olmak durumundadır.

Doğrusal Strateji: Organizasyonel hedeflere ulaşmak için uzlaşılan karar, eylem, ya da planları içerir ve yöneticilerin rasyonel davrandığını varsayan durağan bir modeldir.

Kurum kültürüne ihtiyaç duyulmasının sebebi ise; kurumların mekanik-bürokratik denetim, iş görme ve teşvik mekanizmalarının yetersi hâle gelmesidir.

Newstrom ve Davis, kurum kültürünün özelliklerini dört başlık altında toplamıştır:

Kurumlar kar taneleri ve parmak izleri gibi biriciktir. Her kurum tarihi, iletişim örüntüsü, sistem ve prosedürleri, misyonu ve vizyonu, hikayeleri ve mitleri ile bütün bunların içerisinde oluşan ayırt edici bir kültüre sahiptir.

Kurum kültürü ne zaman içerisine yavaş değiştiği için dengeli bir yapı içerisindedir.

Çoğu kurum kültürleri tarihsel oluşlarından dolayı açık bir biçimde ifade edilmelerinden ziyade ima ile de anlaşılabilen bir özellik gösterir.

Kültür, kurumun amaları, endüstri, rekabetin doğası ve diğer çevresel faktörlere bağlı olduğundan bütün kurumlara uyarlanabilecek "en iyi kurum kültürü" yoktur.

Kurum kültürünü önemli kılan unsurlardan biri de kurumsal davranışta tutarlılığı arttırmasıdır. İşçilere nasıl davranmaları gerektiğini nakletmekte ve nelerin onaylanıp, nelerin onaylanmayacağını anlatmaktadır.

Kurum kültürü temelde üç ana fonksiyonda irdelenebilir:

Kuruma bir kişilik kazandıran ve onu değerlendirerek ayıran farklı kurum kültürü tipleri mevcuttur. Bunlar güç kültürü, rol kültürü, görev kültürü, kişi kültürüdür.

Uzmanlaşmanın gerektirdiği iş bölümü, rol kültürünün ortaya çıkmasına yol açmıştır.

Kurumsal kimlikte kullanılacak iletişim dilinin;