KURUM KÜLTÜRÜ - Deneme Sınavı - 18

Tanımlamaların ortak özelliği itibarı, kurumun geçmişine dair biriktirilen algılamalar bütünü olarak betimlemeleridir. Kurumsal itibara ilişkin algılar bütünü nasıl oluyor da tüketicilerde, sosyal paydaşlarda oluşmaktadır sorusu hemen akla gelmektedir. Kurumla doğrudan temas edilmesi yoluyla yaşanan deneyim ya da dolaylı yollarla, örneğin yakın çevremizin aktardıkları, medya aracılığıyla maruz kalınan olumlu/olumsuz haberler ile elde edilen bilgiler kurum hakkında ilgili çevrelerde ister istemez izlenimler oluşturmaktadır. Kurumsal itibarı izlenimleri yönetme sürecinin çıktısı olarak görmek gerekmektedir. Tek bir kişinin kontrolünde olmadığı gibi yöneticilerin “bu olmamış, hadi bunu değiştirelim” lüksü de bulunmamaktadır. Uzun dönemdeki davranışlar neticesinde itibar oluşmaktadır, şirketin güzel işlere imza atması yetmez, paydaşların bunu nasıl algıladığı belirleyici bir faktördür. Bir kurumun imajının paydaşları tarafından ne derece saygın bulunduğunu, itibar gördüğünü kurumsal itibar kavramı açıklar.

Bir kurumu rakiplerinden farklı kılan, vizyon, misyon ve değerlerini yansıtan, kurum içi ve dışındaki tüm sosyal paydaşlarına “kim” olduğunu ifade eden ve 1990’larla beraber literatürde üzerine tartışmalar yapılan kurumsal kimliğin doğru bir şekilde ortaya konması kurumsal iletişimin görevidir. 

Kurumsal iletişim, başta kurumun kendi çalışanları ve kurumun temas ettiği tüm sosyal paydaşlarına gerçekleştirilen iletişim faaliyetlerinin bütünleşik bir yapıda yönetilmesi olarak tanımlanabilir. Kurumsal iletişim, yönetim disiplini içinde gelişen ve kurumsal mesajların tutarlılığını ve seffaflığını sağlamaya yönelik bir yaklaşımdır. Kurumsal iletişim kuruluşa, derneğe, kuruma veya organizasyona karsı kamuoyunu ve işletme iklimini etkileme hedefi olan tüm iletişim tedbirlerinin sistematik bir biçimde kombine edilerek uygulanmasıdır. Uzun vadeli uygulanan bir iletişimdir ve hedefi de bir imaj oluşturmak, korumak ya da değiştirmektir. Bu nedenle olumlu bir imaj algısı ve itibarın oluşmasında kurumsal iletişime büyük görevler düşer. Kurumun tüm reklam, halkla ilişkiler, kurum içi iletişim, sponsorluk faaliyetlerini bünyesinde barındırır.

Kurumlar, attıkları her adımdan önce “Paydaşlarım bundan nasıl etkilenir?” sorusunu aklına getirmelidir. Kamuda yaratacağı etkinin sorumluluğunu alabilen, hesap verilebilirlik ilkesiyle faaliyet gösteren kurumların rakiplerinden kolaylıkla sıyrılma ve olumlu bir itibar oluşturabilme imkânı söz konusu olacaktır.Kurumlara yaptıkları sosyal sorumluk faaliyetleri bazı avantajlar sağlar:
1. Daha iyi bir sosyal çevre yaratmak hem topluma hem de işletmeye yarar sağlar.
2. Sosyal hareketlere işletmenin gönüllü olarak katılması bu konuda hükûmetin daha sıkı düzenleme ve müdahalesine yol açacaktır. Böylece işletmeler daha fazla esnekliğe ve bağımsızlığa kavuşacaklardır.
3. İsletmeler modern toplumla bağımlı sistemlerdir ve işletme ile toplum arasındaki karşılıklı bu bağımlılık, işletmenin faaliyetini büyük ölçüde etkilemektedir. İşletmenin çevresinde bulunan çıkar gruplarının istekleri tatmin edildiği ölçüde işletmenin yaşamı tehlikeye girmez. İşletmenin sosyal katılımı desteklemesinde kamuoyunun görüşü önemli rol oynar. 
4. İşletmenin yenilikçi kapasitesi sosyal sorunlara uygulanabilirse geleneksel anlamda işletmeye maliyetli gibi görünen birtakım faaliyetler işletmeye kâr getirebilir. Ayrıca önlemek, tedavi etmekten daha iyi olduğu için bu günün sosyal sorunlarını belirlemedeki herhangi bir erteleme gelecekteki sorunları büyütebilir. Bazen sosyal sorunlara tepki göstermek yerine önlem almak daha tutarlı ve daha az maliyetli olmaktadır. 
5. Sosyal hareket, destekleyen bir halk imajı yaratır. Böyle bir imaj yaratan işletmeler tüketicileri, çalışanları ve yatırımcıları cezbedebilir. 
6. İşletmeler güçlü, beşerî ve maddi kaynaklara sahiptir, özellikle toplumun bazı sorunlarını çözmek için kendi kaynaklarını kullanan işletmeler toplumda prestij sağlarlar.
7. İşletme çok fazla sosyal güce sahip ise sosyal sorumluluk duygusu da buna eş değer düzeyde genişlemelidir.
8. Her yönüyle saygın ilişkileri hedefleyen işletme, iyileştirilmiş bir çevrede başarılı olabilir ve kazanç sağlayabilir. Sosyal olarak sorumlu davranış, çıkar gruplarının (özellikle hissedarların) uzun vadeli çıkarlarını en iyi şekilde gözetebilir.
9. Sosyal sorumluluklarını yerine getiren işletmeler etik yükümlülüklerini tanımlayarak kamuoyunun değişen gereksinim ve beklentilerini karşılar ve işletmelerinin yol açtığı sosyal sorunları çözer.

Kurumsal itibar “kurumun geçmişini yansıtan bir ayna” olarak görülebilir ve ‘itibarlı’ kurum etiketi aynaya nasıl bir yansıma olduğuna göre değişebilmektedir.
Kurumun içeride ya da dışarıda insanla temas ettiği her noktada, ister çalışanlar ister çözüm ortakları olsun, kuruma dair bir değerlendirme söz konusu olur. Yasanan deneyim, kurumun faaliyetleri, rakipleriyle ilişkileri, farklılıkları bir şekilde kurumun paydaşlarında olumlu ya da olumsuz iz bırakır. Bir kurumun yaptıklarının meyvesini toplayacağı kısım paydaşlarında bıraktığı izlerin  toplamıdır. Kurumun hem soyut hem de somut varlıklarının, kurduğu iletişim tarzının ve yaptığı faaliyetlerin politik, ekonomik, teknolojik, sosyal ve rekabetçi çevrede bıraktığı izler itibarına etki etmektedir. İtibar, dokunulamaz, soyut bir değer olmasına rağmen güçlü bir kurum itibarı bu soyut değeri gerçek, somut değerlere dönüştürür. İtibarın kurumlara maddi ve manevi kazançlar sağlaması beklenmektedir. Paydaşlarınıza kurumsal kimlikle ’kim’ olduğunuzu ortaya koyarken onlara geçen izlenim, kafalarında oluşan kimlik tanımı kurumsal imajı oluşturmaktadır. İyi yönetilen bir kurumsal kimlik, kurumsal imajı; paydaşların zihninde olumlu bir kurumsal İmaj olması da kurumsal itibarı etkileyecektir. Kimlik ve imaj birlikte tartıldıktan sonra kamunun gözünde itibar edilesi, güvenilir, arzu edilir bir kurum tablosu ortaya çıkıyorsa kurumsal itibarın varlığından söz edilebilir.

Yüksek kalite, dürüstlük ve demokrasi hakim değerlere örnek olarak verilebilir. Doğru cevap, B'dir.

Bir kurumsal marka, kendine özgü bir kimlik türüdür. Kurumun özgün kimliği; kim olduğu, ne iş yaptığı, norm ve değerleri gibi kendine has kurum felsefesi, kurumun ürünleri ya da sunduğu hizmetlerle paydaşlarına önerdiği vaadin ne olduğu, kurumun tüm faaliyetlerinde ve iletişiminde ortaya koyduğu güvenilirlik ve tutarlılık gibi kavramları içinde barındırmaktadır.   
Kurumsal markadan söz edebilmek için öncelikle marka kavramından söz edilmesi gereklidir. Ancak kurumsal marka ve ürün markaları arasında farklılıklar söz konusudur. Kurumsal markalar çok boyutlu bir yapıya sahiptir. Kurumsal marka imajı, kurumsal marka kişiliğini ve kurumsal marka kimliğini öne çıkan kavramlar olarak ele alınmıştır.

Markalar bağlı oldukları firmayı ve ürünleri temsil ederler ve belli bir marka imajını yansıtırlar. Bir marka sadece logo ve isim olmanın da ötesinde kurum ve ürünleri hakkında tüketicinin taşıdığı duygu ve düşüncelerin ifade edilmesi olarak tanımlanabilir. Ürünün şekli, yapısı, ambalajı dışında o ürüne özgü her şey marka kavramının içinde yer almaktadır. Pek çok marka, marka adını ve işaretini içerir. Marka adı, markanın yazılabilen, söylenebilen sözlü işaretidir. Marka işareti (sembolü) ise marka adının insanların zihninde kalacak şekilde belirgin renklerin ve yazı karakterlerinin kullanımıdır. 

Ürün markaları genellikle bütün dikkatini müşterilere ve tüketicilere verirken, kurum markaları aynı zamanda yatırımcılara, tedarikçilere, dağıtımcılara, ortaklara, hükûmetlere, yerel ulusal ve uluslararası toplum gruplarına ve tabiki çalışanlarına da hitap eder.Kurumsal markalaşma, kurum için önemli olan herkesi kapsamaktadır. Bir ürün markası ürün kategorisiyle olan sıkı işbirliği ile başarılı olmakta ve ürün imajından yararlanmaktadır. Kurum markasından ayrıldığı nokta ise kendini idare edip yönetebilmesidir. 

Ürün; ilgi, dikkat ve tüketim için pazara sunulabilecek, istek ya da talebi karşılayabilecek her şeydir. Marka ise ürünü niteleyen, tanımlayan bir isim, terim, sembol ya da tüm bunların bileşeni olarak ürün diğer ürünlerden ayıran bir karakter olarak tanımlanabilir.
Her marka bir üründür ama her ürünü bir marka değildir. Ürün fabrikada üretilen bir nesne, marka ise tüketiciler tarafından satın alınan bir değerdir.

Bir kurumsal marka, bir veya daha fazla oluşuma ait karakteristik bir kimlik türüdür. Şirket ve onun paydaşları arasında resmî olmamakla birlikte güçlü bir şirket sözleşmesi (kurumsal marka “anlaşması”) tarafından temeli oluşturulmuş, sözde-yasal bir niteliğe sahiptir. Bu anlaşma, müşterilerin ve diğer paydaşların ürün ve hizmet kalitesi karşısında kurumsal bir marka ismiyle ve bir şirketin değer ve görüşleriyle bağdaştırdıkları beklentilerle ilgilidir. Bir kurumsal marka (sözleşmeli kimlik), kendine özgü bir kimlik türüdür. Bir şirketin kurumsal kimliğinden türetilmişse de bir kurumsal marka anlaşması, şirketin zaman içerisinde oluşmuş temel ve uzun süreli kurumsal kimlik özelliklerinin bir sentezidir. Kurumsal marka oluşturma marka yönetimine bütünsel bir yaklaşım gerektirir, yani bir kuruluşun tüm üyeleri arzu edilen marka kimliğiyle uyumlu hareket eder.

Kurumsal markalaşma, farklılaşma ve tercih yaratmaktır. Tüketiciler satın alma kararlarında sadece ürünün veya hizmetin fiyatına göre değil aynı zamanda işletmenin çalışanlarına, müşterilerine ve içinde bulundukları topluma karşı davranışlarına da dikkat etmektedirler. Kurumsal marka, tüm paydaşları kapsar ve multidisipliner bir karaktere sahip olup içsel ve dışsal menfaatleri ve iletişim ağlarını hedefler. Kurumsal marka demek, kurum kimliğini bir dengede tutabilmek için sürekli bir dinleme ve yanıtlama sürecidir. Kurumsal marka kavramı kurumsal kültürün ve kurumsal davranışların etkisi ile şekillenmektedir.

Kurumsal marka çok boyutlu bir yapı olup en önemli iki boyutu markanın hatırlanması ve kalitesidir. Hatırlanma markanın ne derece bilindiği ile yani tanınırlığı ile ilgiliyken, kalite markanın olumlu ve olumsuz imajıyla ilgilidir. Bu olumlu ya da olumsuz imaj zamanla kurumun itibarına dönüşmektedir.  Her kurum paydaşlarının gözünde güçlü bir itibara ve aynı zamanda bunu paydaşlarına duyurarak iyi bir bilinirliğe sahip yıldız bir kurum olmak ister. Günümüzde kaliteli olarak algılanıp bunu tüm paydaşlarına iletebilen yıldız bir kurum olabilmek güçlü bir kurum markasına sahip olmakla ilişkilidir. Çünkü kurum markası iletişimsel bir süreç olup kurumun kalitesini, ayrıcalığını, farklılığını ya da tercih edildiğini paydaşlarıyla kurduğu iletişim sayesinde gerçekleştirmekte ve kurumun tanınırlığını  artırmaktadır. Bu açıdan bir kurumun kurumsal markası sürdürülebilir rekabet üstünlüğü sağlamada önemi artan bir kaynak olarak görülmeye başlanmıştır.

Güçlü bir kurumsal marka yaratmanın sağlayacağı yararlar;
1. Güçlü bir kurumsal marka satış, kâr ve nakit akışı gibi sonuçları getirir,
2. Daha iyi bir finansal performans gösterilmesini destekler,
3. Şirketin yüksek kaliteli fiyat uygulamasına olanak sağlar,
4. Müşteri sadakati yaratır,
5. Pazarlamayı daha verimli ve etkili kılar,
6. Rakiplerle arasında bir farklılaşma yaratır,
7. Yetenekli insanların şirketi tercih etmelerine katkı sağlar,
8. Pazar payı kaybını yavaşlatır veya durdurur,
9. Şirketin mali ve yatırımcı piyasalarda cazibesini artırır,
10. Kural koyucuların karmaşık kararlarının şekillendirilmesine yardımcı olur.

Kurumsal marka kavramında üründen daha çok kurumun sahip olduğu nitelikler ön plana çıkmaktadır. Bu kavramda iki önemli özellik dikkat çekmektedir. Bunlardan ilki markanın kurumsal özellikleri, diğeri ise markanın yerel veya küresel olarak oluşturulmasıdır. Kurumla ilgili özelliklerde üzerinde durulan nokta kurumun sosyal yönü ve paydaşlarıyla olan iletişimin kalitesidir. Burada kurumun çevresinde gelişen olaylara karşı tavrı, sosyal sorumluluk faaliyetleri, gelişen ve değişen rekabet koşullarına adaptasyonu paydaşlar için önemli konulardır. Üzerinde durulan ikinci nokta ise kurumların uygulayacakları stratejinin yerel mi yoksa küresel mi olacağına markaların konumlandırma çalışmaları esnasında karar verilmesidir.  

Marka konumlandırma, markayı hedeflenen kitlenin zihninde rekabetçi bir üstünlük taşıyan bir konuma yerleştirme amacındadır. Bu anlamda marka konumlandırma, markanın tüketiciye sunduğu vaatlerin ve özelliklerin toplamını ifade eder.

Bir işletmenin bir kimliğe ihtiyaç duymasının başlıca nedenleri kurum içerisinde çalışanların kuruluş ile bütünleşmelerini sağlamak, kurum dışında ise diğer kuruluşlardan, rakiplerden ayırt edilmek ve onlardan sıyrılabilmektir. Çünkü artık günümüzde pek çok kuruluş birbirine benzer ürünler üretmekte, tüketicinin tercih sebebi o kuruluşun hatırlanabilirlik derecesi ve imajı olmaktadır.

Kurum felsefesi, kurumsal davranış, kurumsal tasarım ve kurumsal iletişim kurumsal marka kimliğini meydana getiren unsurlardır.
• Kurum Felsefesi: Kurum felsefesi bir kuruluşun kendisi hakkındaki temel düşünceleridir. Kurumun vizyonu ve misyonu kurum felsefesini oluşturan unsurlardır.
• Kurumsal Davranış: Kurumların karşı karşıya kaldığı çeşitli konularda gösterdikleri davranışlardır. Tüketicilerin kurum hakkındaki düşüncelerinin şekillenmesinde rol oynamaktadır.
• Kurumsal Tasarım: Bir kuruluşun kendini görsel olarak ifade etme biçimi olan kurumsal dizayn unsurları arasında marka, logo, yazı ve tipografi, renk, mimari dizayn gibi kuruluşa has yönetim çizgileri tarafından şekillendirilmiş tüm sunum tarzlarının görsel çıkış şekilleri sayılabilmektedir.
• Kurumsal İletişim: İletişim tasarımı bir kurumun tüm iletişim araçlarının dizaynıdır. Kurum rengi, kurum logosu ve sembolü, tipografi ve yazı türü, şablon, kartvizit ve benzeri basılı malzemeler ile reklam ve halkla ilişkiler faaliyetlerinde kullanılan araçların tasarımı iletişim tasarımının alanlarıdır.

Bir simge, başka bir şey için kullanılan bir nesne, kelime ya da harekettir. Kurumsal bir marka, sadece simge ile değil (logo veya isim), bir simgeler bütünüyle temsil edilir . Kurumsal bir marka kendi fikirlerini, duygularını veya deneyimlerini göstermek üzere markanın temsil ettiği kurumla ilişkili simgeler sunar. Kurumsal marka sembolleri bütünü, kuruluşun savunduklarını, duruşunu ifade etmek; bugün ve ileride yapacaklarını göstermek üzere tasarlanır. Bu nedenle bazı şirketler kurumsal markalarını yetkililerinin imzaları kadar saygın kabul ederek markalarının vaad ettikleri olarak görürler.
Markalar, doğaları gereği simgesel yapılara sahiptir. Simgenin sözlük anlamı “ilişki, gelenekler ya da çağrışımlar sebebiyle başka bir şey için kullanılan şey”dir. Başarılı kurumsal markalar için bu simgeler “daha fazlasına”; müşteriler, çalışanlar veya kurumsal paydaşlar için değer katan bir şeye dönüşür. Simgeselliğin katma değeri, marka paydaşlarının ortak anlayış zeminin kendi yararına kullanmak ve bireylere bu anlayışı sürdürme ya da değiştirmede rol alma fırsatı vermektir. Markanın taşıdığı değer sebebiyle paydaşlar şirketin ürünlerini satın aldığında, kiraladığında, hisselerine yatırım yaptığında ya da kriz dönemlerinde destek verdiklerinde (tamamen ya da kısmen) simgesel değer ekonomik değere dönüşür.

Kurumlar açısından sosyal sorumluluk, toplum tarafından işletmeden beklenen ve işletmenin zorunlu olmadığı hâlde yerine getirebileceği düşünülen sorumluluklardır. Bu tür sosyal sorumluluk projeleri toplumda işletmeye olumlu bir imaj kazandırmaktadır. Dolayısıyla işletmeler toplumsal beklentileri karşılamaktan da sorumludurlar. Kurumsal sosyal sorumluluk, kurumların daha iyi bir toplum ve daha temiz bir çevreyle bağıntılı olarak verdikleri gönüllülük kararları ile ilgili görüşler olarak tanımlanmaktadır.  Misyon, vizyon ve değer açıklamalarında kurumsal sosyal sorumluluk anlayışlarına yer verilmesi kurumların sosyal sorumluluğa verdikleri önemin bir göstergesidir. Ancak
önemli olan kurumların bu değerleri uygulamaya geçirebilmesidir. Kurum, sosyal sorumluluk çalışmalarını varlık nedenlerinden biri olarak açıklıyorsa bunu tüm çalışmalarına yansıtması gerekmektedir. Aksi hâlde kurumsal sosyal sorumluluk göz önünde olma çabasından öteye gidemeyecek ve paydaşların kuruma olan güvenleri sarsılacaktır. Örneğin kurum iş güvenliği ve iş sağlığını temel değerlerinden biri olarak kabul ediyorsa bunu sağlayacak çalışmalar yapmalıdır.

Kurumları oluşturan bireyler farklı görüş, düşünce ve eğilimlere, farklı bilgi ve tecrübelere sahiptirler. Bu farklı kültürel mozaiğe sahip bireyleri belirli amaçlar, değerler, normlar ve kültür ortamına sahip işletme için bir arada tutmak ve verimli bir şekilde çalıştırmak için liderlik bilgi ve becerisi gerekmektedir. 

Liderlik, belirli şartlar altında kişisel veya grup amaçlarını gerçekleştirmek üzere bir kimsenin başkalarının davranışlarını ve faaliyetlerini etkilemesi ve yönlendirmesi sürecidir. Lider bağlı bulunduğu grubun amaçlarını belirleyen ve bu amaçlar doğrultusunda grup üyelerini etkileyen ve davranışa yönelten kişidir.

Liderlik, başkalarının davranışlarını etkilemedir. Önemli olan bireyin sahip olduğu özellikler değil, gücü ve bu gücü nasıl kullandığıdır. Liderlik; bir kişinin, bir amaç için bir araya gelmiş kişilerin oluşturduğu bir grubu, hedeflerine ulaşabilmeleri için yönlendirebilmesi ve etkileyebilmesidir. Lider, grup üyeleri tarafından hissedilen ancak açıklığa kavuşmamış olan ortak düşünce ve arzuları benimsenebilir bir amaç biçiminde ortaya koyan ve grup üyelerinin potansiyel güçlerini bu amaç etrafında faaliyete geçiren kişidir. 

Liderlik, belirli şartlar altında, belirli kişisel veya grup amaçlarını belirleyerek bu amaçların gerçekleştirilmesi için bir kimsenin başkalarının davranışlarını ve faaliyetlerini etkilemesi ve yönlendirmesi sürecidir. Liderlik, bir grup insanı belirli amaçlar etrafında toplayabilme ve bu amaçları gerçekleştirmek için onları harekete geçirebilme bilgi ve yeteneklerinin toplamıdır. Liderlik, ortak amaçlar için biraraya gelen insanları, amaçları gerçekleştirmesini etkileme sürecidir.   Lider, kurum için hedefler saptayarak iç ve dış çevreyi bu hedefler için harekete geçirir. Toplayıcı, bütünleştirici ve iş birliği ruhunu yaratıcı nitelikleriyle kurumun yaşayıp gelişmesi için gerekli olan atmosferi sağlayan kişidir. Liderlik, ortak amaçlar için biraraya gelen insanları, amaçları gerçekleştirmek için etkileme sürecidir.

Liderlerde sıradan insanlarda olmayan olağanüstü niteliklerin bulunduğuna inanılmaktadır. Liderlik için tatmin edici bir  model oluşturmak için gereken özellikler ve nitelikler; 

• Liderler idealist olmaktan çok pratiktir. Güven, olgunluk, azim, enerji ve strese
   dayanma gücü önemlidir.
• Sorunları göğüsleyebilmek önemlidir.
• Kavramsal ve teknik konularda olduğu kadar insan ilişkilerinde de uzmanlık gerekir.
• Lider, iş koşularından çok işin içeriğine ilgi duymalıdır.
• Bilgi, zekâ, başarı, sosyoekonomik düzey ve mizah yönüyle lider grup ortalamasının üzerinde             olmalıdır. 

• Liderler idealist olmaktan çok pratiktir. Güven, olgunluk, azim, enerji ve strese
dayanma gücü gereklidir.
• Sorunları göğüsleyebilmek önemlidir.
• Kavramsal ve teknik konularda olduğu kadar insan ilişkilerinde de uzmanlık gerekir.
• Lider, iş koşularından çok işin içeriğine ilgi duymalıdır.
• Bilgi, zekâ, başarı, sosyoekonomik düzey ve mizah yönüyle lider grup ortalamasının üzerinde olmalıdır.

Bir kurumda bireylerin yönlendirilmesi için kullanılan iki temel araç olan otorite ve etkilemenin kullanılış biçimi kişiyi yönetici ya da lider yapar. Yönetici, yaptırım aracı olarak otoriteyi ve yetkiyi kullanırken, lider etkileme yolunu seçerek bireyleri motive edici teknikler kullanır. Burada zor olan, liderin seçtiği yoldur. Ancak bu yol kalıcı ve süreklidir. Otoritesi olmamasına karşın bir lider personelini etkileyebilir ya da tam tersi otoriteye sahip olsa dâhi bir yönetici astlarını etkileme konusunda başarısız olabilir.
Liderlik, etkin bir biçimde güç kullanma sürecidir. Güç kavramı ise bir kimsenin başkalarını kendi istediği yönde davranışa yönlendirebilme yeteneğidir. Etkileme ise kişinin gücünü kullanırken yararlandığı bir süreçtir. Etkili liderler ellerindeki gücü örtülü biçimde kullanır ve duyarlı davranırlar. Güç, başkalarına egemen olma ve kontrol etme yerine teşvik etme ve ilham verme amacıyla kullanıldığında daha verimli sonuçlar elde edilir.
Karizması güçlü olan liderler, güç kullanımında olumlu ve olumsuz tarzları bir arada dengeleyerek kullanma eğilimindedirler.
Liderlik ve yöneticilik kavramlarını birbirinden ayıran unsurları aşağıdaki gibi sıralıyabiliriz.

• Otorite
• Güç
• Etkileme

Değişik durumlar ve ihtiyaçlar değişik liderlik türlerinin ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Kimse tek bir tarzı benimseyip sürekli uygulayamayacağı gibi hiçbir tarzı tamamen göz ardı etmemelidir. Koşullara uygun bir liderlik tarzının seçimi hem bireysel hem de organizasyonel amaçların gerçekleşmesine önemli katkılarda bulunacaktır. Meydana gelen değişim ve gelişmeler, aynı işletmelerde farklı zamanlarda ve ortamlarda farklı liderlik tarzlarının benimsenmesini gerektirebilir. 
Geleneksel liderlik tarzları olarak otoriter, demokratik-katılımcı, hümanist ve liberal (serbestçi) liderlik tarzları ilk akla gelenlerdir. 

Küreselleşme olgusunun iş dünyasında kendisini iyice hissettirmesi, bilişim teknolojisinde meydana gelen değişim ve gelişmeler ekonomik sistemlerde ve iletişim sistemlerinde köklü değişimlere yol açarken; yönetim anlayışı ve örgüt yapısında da önemli farklılaşmaları beraberinde getirmiştir. Örgütler, biçimsel maddi bir yapı olmaktan çıkarak herkesin ortak sorumluluk üstlendiği bir ekip kuruluşu hâline gelmeye başlamışlardır. Örgütlerde liderlere olan ihtiyaç da artmıştır.
Son dönemlerde kabul görmeye başlayan modern liderlik tarzları genel olarak sembolizme, duygusal yaklaşıma, öz-yönetime, yetkilendirmeye, güçlendirmeye ve katılıma önem veren tarzlar olarak tanımlanmaktadır. Bunlar; karizmatik liderlik, koç stili liderlik, etkileşimci (transaksiyonel) ve dönüşümcü (transformasyonel) liderlik tarzları olarak  incelenmektedir.