KURUM KÜLTÜRÜ - Deneme Sınavı - 25

Kurum kültürü; bir kurumun iç ve dış dinamiklerini, geleneklerini, temsiliyetini, çalışanlar arasındaki uyumu, bireyin işe karşı sorumluluğunu, kuruma karşı bağlılığını, ortaya çıkan sonuçları, ödülleri ve değerleri kapsamaktadır.

Çözümler çalışanlarla yapılan tartışmalarda aranmaktadır.

Birçok fikir personel tarafından oluşturulmakta ve paylaşılmaktadır. Başarı ve tatmin paylaşılmaktadır.

Rol kültüründe yönetsel ve örgütsel faaliyetlerde kesinlik, hız, netlik ve uzmanlaşma ön plana çıkmıştır. Hiyerarşiler belirgin ve terfiler uzmanlığa dayalı olup ödül ve cezalara ilişkin standartlar geliştirilmiştir. Yükselme ya da kariyer açısından işgörenler kişisel amaçlarını örgüt amaçlarıyla kesiştirdikleri ve örgütle özdeşleştikleri ölçüde başarılı olmamaları için bir neden kalmaz. Rol kültürü kurumun uzun yıllar içinde elde ettiği birikimi temsil etmektedir. Kamu kurumları bu tip kültürlere örnek olarak verilebilmektedir.

Öncelik bireye verildiği için çalışanın motivasyonu yüksek olabilir.

Deshpandé ve arkadaşları; kurum kültürünü–Cameron, Freeman ve Quinn’in önceki çalışmalarına dayanarak–klan, pazar, adokrasi ve hiyerarşi kültürleri olmak üzere dört sınıfta incelemişlerdir.

Deal ve Kennedy’nin kurum kültürü sınıfandırmasında değişkenlerden biri, çevresel belirsizliğe işaret eden risk, diğeri de verilen kararın başarısı konusunda çevreden alınan geri bildirimdir.

Grup kültüründe – tıpkı klan kültüründe olduğu gibi – açıklık, bağlılık, katılım, dürüstlük, ait olma, grup birliği ve beraberliği önemli değerler arasında yer almaktadır. Ekip çalışmasına, yetkilendirme ve güçlendirmeye, yeni fikirlerin açıkça tartışılmasına fırsat verilmektedir.

Koruyucu Kültür :Nispeten muhafazakâr olan koruyucu kültür; düşük risk almaya, güvenli ve sınırlı bir pazara sahip olmaya yönelmektedir. Risk alma özelliğine sahip olmayan bu kültür tipinde büyüme tercih edilmemektedir. Mevcut pazarı koruma ve bu pazarda iyi olma amacı güdülmektedir.

İmaj; bir nesnenin, insanların onu nasıl hatırladığı, tarif ettiği ve nasıl ilişkilendirdiğiyle oluşan, o nesnenin nasıl bilindiğine dair anlamlar seti olarak tanımlanmaktadır.

Kurumsal imajın soyut bileşenleri şunlardır;

Kurumsal imaj kavramını oluşturan bileşenlerden söz edildiğinde akla ilk gelen, logo ya da reklamlardır. Reklamlar, iletişim biçimlerindendir.

Kurumlar için doğru bir kurumsal imajın getirdiği yararlı sonuçlar ise şöyledir:

Tüketici için doğru bir kurumsal imajın pek çok yararlı işlevi vardır:

İşletme-müşteri ilişkisini pek çok yönden etkileyen değişim olgusunun biçimleri şu şekildedir:

Grahame Dowling’in kurumsal imaj oluşturma modelinde temel varsayım, kurumların tek bir imajı olmadığı, her bireyin zihninde o kuruma dair kendi imajının bulunduğu düşüncesidir.

Abratt Modeli, kültüre gereken önemi vermediği gerekçesi ile eleştirilmesinde rağmen kurumsal imajın yönetim sürecine daha sonra çok ilgi görecek olan kurumsal kişilik bağlamını ilk olarak dahil eden model olması bakımından oldukça önemli bir modeldir.

LEGO’nun ilk değer ifadesi olan “Sadece en iyi olan yeterince iyidir” ifadesi 1933’te belirlenmiştir ve firmanın kalite konusundaki özenini ifade etmektedir.

LEGO, kurumun vizyonu, kültür ve imaj ilişkisini doğru bir biçimde kurmayı başardıktan sonra pazarlama iletişimi aracılığıyla olumlu imajını pekiştirmek ve korumak amacıyla çalışmalar yürütmüş ve yürütmeye devam etmektedir.

Çağdaş yaklaşımlarda örgütler; insan değerleriyle teknik değerlerin bir bütünlük içinde birleşim ve etkileşiminden doğan, mekanik sistemler olmaktan çok insanların oluşturduğu, sosyalleştirme süreçleri, sosyal değerler, sosyal normlar ve sosyal yapılarla donatılmış sosyal sistemler olarak görülmektedir.

Maddi kültür; araç ve gereç, makine, köprü ve maddi yapısı olan diğer tesisler akla gelmektedir.