Kültürlerarası İletişim

Kültürlerarası iletişim, farklı kültürlerden gelen bireyler ya da gruplar arasında gerçekleşen iletişim etkinliğidir.

Kültürlerarası iletişim yetisi, en az iki kültürün bir araya geldiği bu ortamlarda, yabancı kültürü tanımayı, ön yargılardan sıyrılıp farklılıkları hoşgörüyle kabul etmeyi, kendi kültürüne farklı bir pencereden bakabilmeyi ve kendi kültürünü yabancı bir kültüre anlatabilmeyi gerektiren çok yönlü bir kavramdır.

Birbirlerine ortamdaki nesneler, olaylar ve olgularla ilgili değişimleri haber veren, bunlara ilişkin bilgilerini birbirine aktaran aynı olgular, sorunlar ve nesneler karşısında benzer yaşam deneyimlerinden kaynaklanan, benzer duygular taşıyıp bunları birbirine ifade eden insanların oluşturduğu topluluk ya da toplum yaşamı içinde gerçekleştirilen tutum, yargı, düşünce, duygu, bildirişimlerine iletişim denir.

İletişim bir süreç olarak çeşitli ögelerden oluşur.  Bunlar:

• Kaynak,
•  Mesaj,
• Kodlama-kod açma,
•  Kanal
•  Alıcı 
• Geribildirim,
• Gürültü.

İletişim türleri; 

   İçsel iletişim,
• Kişiler arası iletişim,
• Grup/takım iletişimi,
• Kamu iletişim,
• Örgütsel iletişim,
• Kitlesel iletişim,
• Kültürlerarası iletişim.

Kültür iki gruba ayrılır. Bunlar Yüksek kültür ve düşük kültürdür. 

Kitle kültürü, seçkin kültürün altında, halk kültürünün üstünde, yaşam alışkanlıklarının yeniden üretimine dayalı bir kültürel yapıdır. Kitle kültürünün varoluş nedeni kitlelerin gereksinimlerini karşılamak amaçlı değildir: Kitleler halinde üretim yapan bir endüstrinin hem ürünü hem de tüketici kitlesini biçimlendirmesi, dolayısıyla üretimi sosyalleştirip herkesi üretime ve tüketime katarak zenginliğin yaratılması ve yaratılan zenginliğin büyük bir kısmının sermaye sahiplerine ayrılmasıdır.

Kültürlerarası iletişimi etkileyen faktörler arasında normlar, roller, etnomerkezcilik, belirsizlik ve kaygı, kalıp düşünceler ve ön yargılar vardır. 

Stereotip çevreyi anlama sürecinde karar vermeyi kolaylaştırma işlevine sahip merkezî, kemikleşmiş, şematik büyük ölçüde yanlış bilişsel formdur. Stereotip yargılamalar, çevreyi bireysel kanaat ya da kontrol sistemine göre asimile etmenin ön şartlarıdır.

Kültürlerarası geliştirilen çatışma yöntemleri: 

Bütünleşme: Çatışan tarafların her ikisinin de çıkarları korunur.
Kaçınma: Çatışma yok sayılır.
Uzlaşma: Çatışan tarafların belli oranlarda ödün vererek orta yolda buluşur.
Ödün verme: Çatışan taraflardan birinin diğeri lehine çıkarlarından vazgeçilir.
Hükmetme: Çatışan tarafların kendi çıkarlarından vazgeçmediği ancak sonuçta bir tarafın kaybı ve diğer tarafın kazanmasıyla sonuçlanır.

Kültürlerarası iletişimin yeterliliği açıklanırken en genel anlamda üç unsurdan bahsedilebilmektedir. Bunlar:
• Bilişsel Yeterlik,
• Duyusal Yeterlik,
• Davranışsal Yeterlik

Etnomerkezcilik, bir etniğin diğerinden üstün olduğuna inanan düşünce yapısı örneğidir ve dünyadaki günümüz ve geçmiş güç yapılarını etkilediği için belki de diğerlerinden daha önce çıkan bir düşünce tarzıdır.

Kültürlerarası iletişim açısından önemli olan ve toplumların uzun yıllar boyunca birtakım değişikliklere rağmen koruyup yeni nesillere aktardığı normlar örfler ve âdetlerdir. Bir toplulukta benimsenmiş ortak alışkanlık ve usullerin tamamına örf denir. Âdet ise topluluklar da yerleşmis usul, kaide ve göreneklerdir. 

Kaynak; iletişimi başlatan, iletmek istediği duygusu, düşüncesi, fikirleri vb. bir mesajı olan kişi ya da kişilerdir. Kaynak bir düşünceyi, duyguyu, fikri çeşitli kelimeler, rakamlar, işaretler, beden hareketleri, yüz ifadeleri gibi sembollerle kodlayarak bir mesaj hâline getirendir.

Mesaj; kaynak ile alıcı arasında iletişimin kurulmasını sağlayan, sembollerle oluşturulmuş ve belirli bir biçimi, anlamlı bir bütünlüğü olan iletişim sürecinde aktarılmak istenenleri taşıyan bir ögedir. Mesaj, kaynağın alıcıya iletmek istediklerini kodlara ya da simgelere, diğer bir ifade ile sözlü ya da sözsüz işaretlere dönüştürmesi ile oluşmaktadır.

Kanal; iletişim sürecinde kaynak ve alıcı arasında mesajın iletilmesini sağlayan yoldur. Kanal, televizyon, radyo, telefon, İnternet gibi araçların yanı sıra kişiler arası iletişim sürecinde konuşma ile aktarılan sözcükler; ses, jest ve mimikler olabilmektedir.

Geri bildirim; alıcının gönderene verdiği tepkidir. Bu tepki, mesajı gönderen kişiye, mesajın nasıl yorumlandığı ve genel olarak iletişimin nasıl alındığı hakkında bilgi vermektedir.

Bilişsel olarak yeterli bir kişi ev sahibi dili ve kültürü iyi tanımalı ayrıca tarihi, kurumları, hukuk ve mevzuatı, inançları, normlar ve sosyal davranış kuralları ile bireyler arası ilişkiler hakkında bilgili olmalıdır.

Duygusal yeterlilik ise yabancılara yerlilerin duygusal ve estetik deneyimlerine ortak olma imkânı tanır. Bu deneyimler; sevinç, heyecan, mizah, başarı ve güzellikten, hüzün, sıkıntı ve umutsuzluğa kadar geniş bir yelpazede değerlendirilebilir. 

Her insan kendi duygularını düşüncelerini içsel olarak dile getirir, analiz eder, yorumlar ve diğer iletişim
türleri ile bildiği, öğrendiği gözlemlediği iletileri de yine kendi duyguları ile alır, karşılaştırır, yorumlar. İnsan sürekli iç dünyası ile iletişim içerisindedir. İnsan en çok kendisi ile konuşur.