KÜRESELLEŞME VE KÜLTÜRLERARASI İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 9

Hangimiz haklıyız? sorusu çatışmanın belirginleşmesinde ve süreci olumlu yöne taşımada yardımcı olacak soru değildir.

Değer yargıları gerginliğin temel kaynağı olabilecek yapısal nedenlerden biri değildir.

Farklılık-Zıtlık-Kutuplaşma-Şiddet-Savaş

İletişimde sorumluluk almak uluslararası ve kültürlerarası iletişimde sorunların kaynağı değildir.

Çatışma

Serbest dolaşan bilgi

Kültürel körlük

Olumsuz barış ile olumlu barış arasındaki farkları görmek gerekir.

Birinden veya topluluktan neyi yapmasını istemediğimizi söylemek barışın inşasında temel kural değildir, aksine neyin yapılmasını istediğimizi söylememiz doğru kuraldır.

Çatışmanın azalmasındaki ilk süreç ‘ateşkes’ aşamasıdır. Ateşkes ile birlikte ‘anlaşmalar’ belirginleşir. Anlaşmaların sağlanmasıyla taraflar arasındaki süreç ‘normalleşmeye’ başlar. Normalleşme de beraberinde bir sakinlik, uzlaşı sürecini, yani ‘barışı ve uzlaşıyı’ sağlar. Buna göre doğru sıralama I – III – II – IV şeklinde olmalıdır. Dolayısıyla doğru yanıt B seçeneğidir.

Farklı fikirlerin karşı karşıya gelmesi ile bir sonuca gitme çabasına “dialektik” adı verilir. Dialektik yaklaşımı ile birlikte bir teze, yani bir önermeye karşılık başka bir tez, yani antitez sunulur. Bu iki karşı tezin sunulması ile birlikte başka bir sonuca, yani senteze ulaşılır. Dolayısıyla doğru yanıt C seçeneğidir.

Kültürler arasında benzerlikler olabileceği gibi farklılıkların da olabileceğini görmek, bu farklılıkların varlığını kabul etmek ve bunlara saygı göstermek “kültürel yeterlilik” düzeyine işaret etmektedir. Dolayısıyla doğru yanıt A seçeneğidir.

Barış inşası ile ilgili yaklaşımlardan biri olan Gandhi Yaklaşımı içerisinde üç ayrı vurgu noktası öne çıkar. Bunlar; doğru için mücadele etmek, şiddeti önleyen iç bileşenlerden yararlanmak ve kazanmayı değil sağlıklı bir ilişki başlatmayı amaçlamak şeklinde sıralanır. Soruda örnek verilen durum Gandhi Yaklaşımı’na uygundur. Dolayısıyla doğru yanıt E seçeneğidir.

Belli konularda haklı olduğumuzu düşünmek kadar, her zaman haklı olamayacağımızı bilmemiz de barış için önemli bir başlangıç noktasıdır. Bu özellik barışın inşası bağlamında “alçak gönüllülük” olarak adlandırılır. Dolayısıyla doğru yanıt D seçeneğidir.

Techne; belirli bir amacı olan, bu amaca ulaşmak için belirli bir yol ve yordam izleyen, belirli bilgilerden yararlanarak sonuç olarak birtakım ihtiyaçları gideren işlevsel tüm sonuçların ya da ürünlerin elde edildiği tüm etkinlikler olarak tanımlanabilir. 

Techne, insanoğlunun beceri ve zanaatla ortaya çıkardığı üretimdir ve Antik Yunan’da bütün sanatlar ve zanaatları içeren bir ifade olarak kullanılmıştır

Aydınlanma: 17. ve 18. yüzyıllarda entelektüellerin başlattığı, önce Avrupa’da sonra Amerikan Kolonilerinde etkisini gösteren, bilimsel yöntemle açıklanmaya çalışılan bilgilerin, insan aklının yozlaşmış gelenekçi fikirler ve inançla mücadelesine yine insan aklına dayanan bir reform geliştiren kültürel bir harekettir.

Ağ toplumu, geleneksel kitle iletişim araçlarını kullanan bilgi toplumundan farklı olarak, küresel bir ağda aktif bir oyuncu olarak yer alır. McLuhan’ın geleneksel medya için geliştirdiği küresel köy kuramında da izler kitle küresel bir köyün parçasıdır ancak bu küresel sistemde aktif olarak değil, pasif izleyici olarak yer alır. Yeni medya kullanıcıları pasif izleyiciler değil, aktif kullanıcılardır. Bu nedenle ağ toplumu edilgen bir yapı göstermez, aktif bir yapı sergiler.

Kullanıcı içerikleri ağ üzerinde yayımlanmış olmalıdır. Ağ üzerinde yer almayan fakat kullanıcılar tarafından üretilmiş birçok medya içeriğinin varlığı olasıdır ancak bu içeriklerin bir kullanıcı tarafından üretiliş yeni medya içeriği olarak değer kazanabilmesi için içeriğin bir şekilde yeni medya araçlarından herhangi biri ile paylaşılmış ya da yayımlanmış olması gerekir.

Kullanıcı içeriğinin diğer içeriklerden farklı olarak bireyler tarafından ya- ratıcı bir efor sonucunda ortaya çıkarılmış olması gerekir. Ortaya çıkan içeriğin ilk çıkış noktası özgün olmayabilir. Daha önce var olan bir medya metni kullanıcı tarafından yeniden işlenmiş ve yeni bir medya içeriğine dönüştürülmüş de olabilir. Buradaki belirleyici farklılık, medya içeriğinin bütünüyle biricik olması değil, ilk çıkış noktası özgün olmasa bile, içeriği üreten ya da yorumlayan kullanıcının kendi yorumunu ortaya koyabilmesidir. Çünkü bu süreç içinde medya içeriği ilk bağlamından koparak, kullanıcının ona kazandırdığı yeni bağlama devşirilir. Bu süreç içerisinde kullanıcının medya içeriğine yaptığı dokunuş, bu içeriği kullanıcı üretimi bir içerik hâline sokar.

Profesyonel rutin ve uygulamalar dışında amatör bir üretim biçimi, kullanıcı içeriğinin olmazsa olmaz kurallarından biridir. Bu süreç içerisinde kullanıcının ürettiği içerikten para kazanmak gibi profesyonel bir beklenti içinde olması, üretilen ürünü bir kullanıcı içeriği olmaktan çıkaracaktır. Kullanıcı içeriğinin üretilmesindeki temel motivasyon nedenleri kişilerarası iletişim kurma, ün ve prestij kazanma, bireyler tarafından kabullenme, tutku, kendini ifade etme isteği, var olma mücadelesi gibi nedenler sayıla- bilir. Bu nedenler dışındaki tüm maddi çıkar sağlamak üzerine kurulmuş profesyonel beklentiler, üretilen içeriği kullanıcı içeriği tanımı kapsamında uzaklaştıracaktır (Oecd, 2007).

Kullanıcı tarafından üretilmiş içerik: Web 2.0 uygulamalarının olanak sağlamasıyla birlikte ağ ortamında oluşturulan
tüm sayısal video, bloglar, podcastler, forumlar,
yorum siteleri, sosyal ağlar, mobil ve telefon fotoğraf uygulamaları ve Wikiler gibi uzmanlaşmış profesyoneller değil de bizzat ağda yer alan kişiler tarafından üretilmiş ve paylaşılmış içeriklerin tümüdür.

Belli bir mali ortamda piyasa rakamları ile karı arttırmak için izlenebilecek dört farklı yöntemde de bilgi teknolojilerinin etkisini görmek mümkündür. Üre- tim maliyetlerini düşürmek, verimliliği arttırmak, piyasayı genişletmek ve sermayenin geri dönüşümünü hızlandırmak olarak sıralanan bu dört öge içinde gelişen bilgi teknolojilerinin önemli dönüşümler yarattığı bilinmektedir.

Ağ toplumunun ekonomik yapılanmasında dikkat çeken ilk unsur teknoloji bağımlı bir ekonomiye dayalı olmasıdır. Öyle ki küresel ya da yerel ekonomilerin sağlıklı işlemesi için teknolojik olanakların kullanımı bir gereksinimden çok, bir bağımlılık şeklindedir. Bu bağımlılığın sacayaklarını da bilgi, teknoloji ve bu olanakların yönetime aktarılma kapasitesi, yani işlenebilme becerisi oluşturur.