KÜLTÜRLERARASI İLETİŞİM

İletişim yeterliliği hem başkaları tarafından gözlenmeli hem de bireyin etkilşlimde bulunduğu kşliler tarafından onaylanmalıdır. Bu nedenle iletişim yeterliliği, • bireylerin amaçlar›n› formüle etme ve onlara ulaflmalar›, • di¤erleriyle etkin flekilde ifl birli¤i yapmalar› ve • bu becerilerini de¤iflen koflullarda gösterebilmeleri gibi kriterler dikkate alınarak değerlendirilmelidir.

Aynı koşullar sözsüz iletişim için de geçerlidir: Gereksiz jestlerden kaçınmak, duruma ilişkin ve anlaşılır iletişim davranışları göstermek gibi. Bu bilgiler ışığında uygunluğun dört ögesi ortaya çıkmaktadır: Miktar, nitelik, ilişkinlik ve iletişim biçemi (Kartar›, 2006: 230-231). • miktar, ba¤lam›n gerektirdi¤i kadar iletiyi; • nitelik, amaçlanan anlam› aktaran iletiyi; • ilişkinlik, iletilerin konuyla ba¤lant›s›n› ve • iletişim biçemi, ba¤lam›n gerektirdi¤i biçemi ifade etmektedir.

Her disiplin, kültürü ve kültürlerarasılık kavramını nasıl ele aldığına bağlı olarak, kültürlerarası iletişim yeterliğine farklı açılardan yaklaşmaktadır. Bu yaklaşımları genel olarak altı başlık altında toplamak mümkündür: 1. uluslararası birey yaklaşmı, 2. öznel kültür yaklafl›m›, 3. çokkültürlü insan yaklafl›m›, 4. sosyal davran›flç›l›k yaklafl›m›, 5. tipoloji yaklafl›m›, 6. kültürleraras› iletiflimci yaklafl›mlar› (Chen ve Starosta, 1996: 360).

Bireyin duygusal bakımdan yabancı ile iletişime hazır olması kültürlerarası iletişim yeterliğinin ön koşuludur.