KÜLTÜRLERARASI İLETİŞİM

Bu durum algıyı yöneten “çerçeve” denilen bağlam ile ilişkilidir.

Algılar duygularımızı etkiler.

Kodlar sadece kendilerini oluşturan işaretler ve ögelerle anlam kazanmaz. Aynı zamanda kodların içinde oluşturulduğu bağlam da taşınacak anlamın yaratılmasında önemli rol oynar.

Geniş bağlamlı kültürlerde algı süzgeci anlam yaratmak için az miktarda enformasyona ihtiyaç duyar.

İletişime katılanlar arasındaki bireysel ilişkiler, onların sözsüz ifadeleri, fiziksel ve toplumsal ortamı da içeren bütün dolaylı mesajlar bağlamsal göstergedir.

Ortama bağımlı düşünme biçemine sahip kültürlerin üyeleri, elde ettikleri verileri bütün olarak kavrarlar.

Ortamdan bağımsız düşünme biçemi bilimsel olarak Tümevarım olarak isimlendirilir.

Stewart’a göre, “Amerikalılar için dünya fikirlerden değil, gerçeklerden oluşur. Onların düşünme süreci genel olarak, gerçeklerden yola çıkarak fikirlere ulaşmayı amaçlayan tümevarımsal nitelik taşır. Karmaşıktan daha soyuta doğru olan bilişsel biçemde başarılı değildirler. Amerikalılar kuramlarını tekrar tekrar doğrulama gereksinimi duyar ve onların fikirleri uygulamalar ve kurumlaşma ile geçerlik kazanır” (Stewart, 1962: 22-23). Bu düşünme biçeminde olayların sonuçlarına önem verilir ve birey ampirik çevresini etkileyebilmeye çalışır. Bunun sonucu olarak, ortamdan bağımsız bilişsel biçeme eğilimli kültürlerde pragmatik ve işlevsel değerler önem kazanır. Stewart’a göre, Avrupa kültürlerinde Amerikalılardan farklı olarak fikirler kuramlardan önce gelir. Bu kültürlerde tümdengelimsel ve soyut biçem benimsendiği için kavramsal bir dünya önem kazanır.

Hsu, Çin ve Kuzey Amerika kültürlerini karşılaştırdığında en önemli farklılığı “bireycilik” olarak tespit etmiştir.

Güç aralığı az olan kültürler İletişim sürecinde informel ve doğrudan tavırlar takınma eğilimi gösterirler.

Algı kavramı, gerçek olanın birey tarafından olduğundan farklı şekilde görüldüğünü ifade eder. Birinci bölümde öğrendiğimiz gibi, insan bilişi ya da zihni, doğumdan itibaren kültürce şekillenir ve bireyin neyi algılayıp neyi algılamayacağı ya da neyi nasıl algılayacağı kültür tarafından belirlenir.

Yaşadığımız ortamda çevremizi saran uyaranların ve enformasyonun az bir kısmını algılarız. Bunun nedenlerinden biri duyu organlarımızın bütün bu etkenleri algılayabilecek niteliklere sahip olmamasıdır.

Dilini ve alfabesini bilmedikleri ülkelere gidenler arkalarından kendilerine seslenen insanların çağrılarını, yerel işaretleri ya da uyarı levhalarını algılamazlar. Bu durumda olan bireylerin çığlık, kahkaha, ağlama gibi sesler dışında sözel kodlardan ve kültüre özgü sözsüz kodlardan anlam çıkarmaları mümkün değildir. Çünkü, başka kültürlere ait hem sözel hem de sözsüz kodlar bireyin kendi kültürü tarafından düzenlenmiş anlamlandırma sürecine giremezler. Bu düzenlemeye kültürlerarası iletişimde “algı süzgeci” denir.