KÜLTÜRLERARASI İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 9

Doğanın belirlediği zamanlamaya doğal zamanlama adı verilmektedir.

Bu tür kültürlerde etkinliklerin planlanması, sınıflandırılması ve genel olarak hesaplama büyük önem taşır.

İnsanların yaşamı renklendirme amaçlı ortak kullandıkları etkinlik oyundur.

Maddi kültür ürünleri soyut olanlardan farklıdır.

Kültürlerarası karşılaştırmanın yapılabildiği kuram kültürel boyutlar kuramıdır.

Otorite, birey ve gruplar cinsiyet farkları, saldırganlık ile bilinmeyenler her toplumun kültür farkı olmaksızın yaşadıklarıdır.

Erkeklerin daha etkin olduğu bu kültür eril kültürdür.

Zaman yönelimi kısa dönem ve uzun dönem olmak üzere iki grupta toplanmaktadır.

Bu durum algıyı yöneten “çerçeve” denilen bağlam ile ilişkilidir.

Algılar duygularımızı etkiler.

Kodlar sadece kendilerini oluşturan işaretler ve ögelerle anlam kazanmaz. Aynı zamanda kodların içinde oluşturulduğu bağlam da taşınacak anlamın yaratılmasında önemli rol oynar.

Geniş bağlamlı kültürlerde algı süzgeci anlam yaratmak için az miktarda enformasyona ihtiyaç duyar.

Ortama bağımlı düşünme biçemine sahip kültürlerin üyeleri, elde ettikleri verileri bütün olarak kavrarlar.

Ortamdan bağımsız düşünme biçemi bilimsel olarak Tümevarım olarak isimlendirilir.

Stewart’a göre, “Amerikalılar için dünya fikirlerden değil, gerçeklerden oluşur. Onların düşünme süreci genel olarak, gerçeklerden yola çıkarak fikirlere ulaşmayı amaçlayan tümevarımsal nitelik taşır. Karmaşıktan daha soyuta doğru olan bilişsel biçemde başarılı değildirler. Amerikalılar kuramlarını tekrar tekrar doğrulama gereksinimi duyar ve onların fikirleri uygulamalar ve kurumlaşma ile geçerlik kazanır” (Stewart, 1962: 22-23). Bu düşünme biçeminde olayların sonuçlarına önem verilir ve birey ampirik çevresini etkileyebilmeye çalışır. Bunun sonucu olarak, ortamdan bağımsız bilişsel biçeme eğilimli kültürlerde pragmatik ve işlevsel değerler önem kazanır. Stewart’a göre, Avrupa kültürlerinde Amerikalılardan farklı olarak fikirler kuramlardan önce gelir. Bu kültürlerde tümdengelimsel ve soyut biçem benimsendiği için kavramsal bir dünya önem kazanır.

Hsu, Çin ve Kuzey Amerika kültürlerini karşılaştırdığında en önemli farklılığı “bireycilik” olarak tespit etmiştir.

Güç aralığı az olan kültürler İletişim sürecinde informel ve doğrudan tavırlar takınma eğilimi gösterirler.

Algı kavramı, gerçek olanın birey tarafından olduğundan farklı şekilde görüldüğünü ifade eder. Birinci bölümde öğrendiğimiz gibi, insan bilişi ya da zihni, doğumdan itibaren kültürce şekillenir ve bireyin neyi algılayıp neyi algılamayacağı ya da neyi nasıl algılayacağı kültür tarafından belirlenir.

Bilindiği gibi, gözümüze gelen ışınlar göz merceği aracılığı ile bir nokta üzerinde toplanır ve bu noktadaki sinir uçlarını uyararak beyne işaretler gönderir. Bu işaretler beyinde yorumlanarak görüntüye çevrilir. İşte bu çevrilme bilişsel bir süreçtir ve zihnimizin işlemesini sağlayan bilgi donanımıyla ilgilidir. Bu nedenle eğer bir benzetme yapılacaksa gözümüzü, görmeyi sağlayan bilişsel süreçlerle birlikte, kameraya değil yönetmene benzetmeliyiz. Bilindiği gibi, kamera gördüğünü, yönetmen ise görmek istediğini ya da izleyiciye ulaştırmak istediğini görür. İnsanlar, kamera gibi gördüğü gerçeği kaydetmek yerine, kendi gerçekliğini oluşturur. Yönetmen de kameranın teknik olanaklarından, ışıktan ve kurgu sanatından yararlanarak kendi gerçekliğini yaratır. Bu nedenle insanların genel olarak gerçekler dünyasında, ancak kendi gerçeklikleri içinde yaşadığını söyleriz.

Yaşadığımız ortamda çevremizi saran uyaranların ve enformasyonun az bir kısmını algılarız. Bunun nedenlerinden biri duyu organlarımızın bütün bu etkenleri algılayabilecek niteliklere sahip olmamasıdır.