Kültürün Toplumsal Simge Üretme Özelliği: Kalıcı ve Dönüştürücü Öğeler

Göstergeler, kendilerinden başka bir şeye gönderme yapan eylemler ya da yapılardır; bir başka deyişle anlamlandırma yapılarıdır.

Kodlar; içinde göstergelerin düzenlendiği göstergelerin birbiriyle nasıl ilişkilendirilebileceğini belirleyen sistemlerdir. 

Birinci okul, iletişimi iletilerin aktarılması süreci olarak görmektedir. İletiyi gönderen, alıcıların nasıl kodlama yaptığı, kod çözdüğü, aktarıcıların iletişim kanallarını ve araçlarını nasıl kullandığı üzerinde durmaktadır. İletişimi bir kişinin, diğer bir kişinin tutumu ya da davranışı üzerinde bir etki yaratma süreci olarak görmektedir, dolayısıyla süreç odaklıdır. 

İkinci okul, iletişimi anlamların üretimi ya da değişimi olarak nitelendirmektedir. Anlamların üretilmesinde, iletilerin ya da metinlerin, insanlarla nasıl etkileşime geçtiğiyle ilgilenmektedir. Bir başka deyişle metinlerin, kültürümüz içindeki rolü üzerinde durmaktadır. Bu okul için iletişim araştırması metin ve kültür araştırmasıdır. 

Dünyadaki her çeşit anlamlı bütünü, insanı kuşatan yoğun ve karmaşık anlatılar evrenini daha iyi anlamamızı sağlayacak bir bilim dalı olan göstergebilimin temel ilke ve kavramlarını, aşamalarını ve anlatı çözümleme yöntemini anlatan Göstergebilimsel Serüven kitabının yazarı Roland Barthes'tır. 

Stuart Hall, ideolojik mücadele sürecini açıklamak amacıyla Antonio Gramsci'nin ''hegemonya'' kavramı çerçevesinde eklemlenme kuramını geliştirmiştir. 

Kültürel çalışmalarda kültür kavramı kilit bir öneme sahiptir ve estetik anlamdan çok siyasal anlamda tanımlanmaktadır. Buna göre kültür gündelik yaşamdaki toplumsal ilişkilerin üretimi ve yeniden üretimi sürecinde anahtar rol oynamaktadır. Bu bağlamda Kültürel çalışmalarda kültür alanı hem ideolojik mücadelenin ortaya konulduğu birleşme ve direnişlerin olduğu hem de hegemonyanın kazanılıp kaybedildiği bir alandır. 

Gramsci'nin kültür analizinin postmodern düşünce ekseninde genişletilmiş şeklinin ele alındığı ve popüler kültür örneklerinin derinlemesine incelendiği Postmoderizm ve Popüler Kültür kitabının yazarı Angela McRobbie'dir. 

Semiyotik gerilla savaşı taktiği John Fiske tarafından ortaya atılmıştır. Buna göre kültür endüstrisi izleyicileri tüketici olarak içine almaya çalışırkeni izleyiciler de sık sık televizyon metnini (ürününü) kendi menfaatleri doğrultusunda ele almaktadır. 

Kültürel analizin bir biçimi olarak yapısalcılık Saussure'ün iki temel fikrini almıştır. Birincisi kültürel metin ve pratikleri oluşturan temel ilişkiler (anlamı mümkün kılan dil bilgisi gibi), ikincisi anlamın daima temel yapı aracılığıyla uygulanan seçme ve bütünleştirme işlemi arasındaki etkileşimin sonucu oluştuğu düşüncesidir. 

Lacan'ı yapısalcılıktan ayıran temel nokta ''arzu'' kavramıdır. Arzu belirli ve sabit simgelenenin (öteki, gerçek olanın) arayışı sürecidir. Arzuda ben ve öteki arasındaki boşluğu doldurmak, eksikliğimizi gidermek olanaksızdır. Lacan ''küçük a nesnesi'' tabiriyle zaman içindeki, hayali bir ana işaret etmek suretiyle var olmayan varlığa kavuşmak için sonsuz arayışa işaret etmektedir. 

Frankfurt Okulu öncülerinden olan Theodor W. Adorno'nun yaptığı çalışmalar, hem kitle kültürünün en sistemli analizlerinden birini teşkil etmekte, hem de müzik endüstrisinin seri üretim ürünlerini önemli ve gerekli olarak görenlere karşı etkili bir mücadele noktası niteliğindedir. 

Popüler müzik kültürü ile ilgili kültürel çalışmalar tam anlamıyla Stuart Hall ve Atholl Douglas (Paddy) Whannel'in çalışmalarıyla başlamıştır. Onlara göre pop müzik endüstrisinin, masum gençleri sömürdüğü görüşü fazlaca indirgemecidir. 

Kültür kuramcısı Paul Willis bu görüşe karşı, bu grupların kendi kültürlerinin oluşumunda etkin rolleri olduğunu iddia etmektedir. İnsanlar kültür endüstrisindeki metin ve pratiklerin dönüşümü aracılığıyla kültürü yaratmaktadırlar. 

Tüketim kültürü; tarihsel, epistemolojik, teknolojik ve kültürel bağlantıların ötesinde ürünlerin, nesnelerin toplumsal değer kazandığı kültürel düzen olarak tanımlanabilmektedir. 

Guy Debord'a göre gösteri ya da tüketim düzeni ''metanın toplumsal yaşamı tümüyle işgal etmeyi başardığı andır''. 

Lacan'ın psikanalizi tüketim konusuna eleştirel yaklaşmaktadır. Buna göre tüketim ideolojisiyle romans ideolojisi aşağı yukarı aynı biçimde işlemektedir. Romans ideolojisi, bir arayışın etrafında oluşturulmuş öykülerdir. Bu öykülerde aşk her şeyin çözümü olarak sunulmaktadır. Aynı şekilde tüketim de bizlere bir şeylerin eksik olduğu duygusunu aşılamaktadır. Böylelikle insanlar hayatının geri kalan bölümünü, hayali alandaki bütünlüğü yeniden yakalama çabasıyla harcamaktadır. 

Göstergebilime göre toplumsal etkileşim, bireyi belirli bir kültürün ya da toplumun bir üyesi olarak inşa eden etkileşim biçimidir. 

Çünkü göstergebilime göre ''okur'' terimi daha önemli bir etkinliği ifade etmektedir. Ayrıca, okuma öğrenilen bir şeydir. Diğer bir deyişle, okuma okurun kültürel deneyimi tarafından belirlenmektedir. Okur, kendi deneyimlerini, tutumlarını ve duygularını metne taşıyarak, metnin anlamlandırılmasına doğrudan katkıda bulunmaktadır. 

Barthes'a göre anlamlandırma düz ve yan anlam olmak üzere iki düzeyde gerçekleştirilmektedir. Anlamlandırmanın birinci düzeyi düz anlamdır. Göstergenin ortakduyusal, aşikar anlamına gönderme yapmaktadır. İkinci düzeyi ise yan anlamdır. Yan anlam, göstergenin, kullanıcıların duygularıyla ya da heyecanlarıyla ve kültürel değerleriyle buluştuğunda meydana gelen etkileşimi betimlemektedir.