KÜLTÜR SOSYOLOJİSİ - Deneme Sınavı - 24

İnternet ortamının denetlenmediği ve bireylerin bütünüyle özgür olduğu iddia edilemez.

Bu endüstri içinde, sanat ürününün üretimi ve tüketimi, sanatçı ve aımlayıcı (bu durumda tüketici) arasında gerçekleşmez; hangi ürünü satacağına karar veren, bu doğrultuda pazarlama stratejilerini belirleyen bir dizi aktör, sanat ürününün kaderi üzerinde belirleyici rol oynar. Her ne kadar üretim, toplumun ihtiyaçları doğrultusunda gerçekleştirilmekteymiş gibi görünmekteyse de aslında, toplumda sahte ihtiyaçlar oluşturulmaktadır.

Howard Becker sanatın kolektif doğasının, bireysel etkinlik olarak adlandırılan roman, resim, vb. sanatlarda da bulunduğunu ifade eder.

Frankfurt Okulu üyelerinden T. Adorno'nun, popüler müzikle ilgili olarak bu müziklerin özgün olduğu yorumunu yapamaz.

Yirminci yüzy›l›n ilk yar›s›nda, Frankfurt Okulu düflünürleri, özellikle Theodor Adorno (1903-1969) ve Max Horkheimer (1895-1973), kültür endüstrisi ıkapitalist üretim ilişkilerinin, kültürü bir endüstri, kültür ürünleriniyse metâ haline getirdiğini öne süren eleştirel bir yaklaşım ortaya koyarlar.

Walter Benjamin

On dokuzuncu yüzyılda belirginleşen, sanatçıyı olağanüstü bir yeteneğe sahip, yalnız ve içinde bulunduğu koşullardan bağımsız bir birey olarak değerlendiren bakış açısı, sanatın kolektif doğasını görmezden gelir.

İnsanlıkla başlayan erken dönemde sanatın, sonraki dönemlerde taşıdığı türden estetik kaygılardan uzak olduğu varsayılmaktadır. Bu dönem sanatın toplumsal yaşamın ayrılmaz bir parçası olduğu, sanatsal etkinliğin, özellikle dini etkinlikten ayrılamayacağı bir dönemdir.

Sanatın dallara ayrılması

Bilim insanları

Frankfurt Okulu’nun kültür endüstrisi yaklaşımı, sanatın üretiminden çok, kitleler üzerinde yarattığı etkiyle ilgilidir. Bu endüstri içinde, sanat ürününün üretimi ve tüketimi, sanatçı ve alımlayıcı (bu durumda tüketici) arasında gerçekleşmez; hangi ürünü satacağına karar veren, bu doğrultuda pazarlama stratejilerini belirleyen bir dizi aktör, sanat ürününün kaderi üzerinde belirleyici rol oynar. Her ne kadar üretim, toplumun ihtiyaçları doğrultusunda gerçekleştirilmekteymiş gibi görünmekteyse de aslında, toplumda sahte ihtiyaçlar oluşturulmaktadır.

Sanatın yeniden üretimi ürünün orijinalini daha değerli kılmaz.

Kültürel Çalışmalar, kitle kültürünün ele alınışında popüler olana değer atfetmesi açısından, Frankfurt Okuluyla karşıt bir konuma yerleşir. Kültürün bir mücadele alanı olduğu kabul edilirse popüler kültür ürünleri, yalnızca egemen ideolojinin araçları olarak değerlendirilemez ve en az yüksek kültür ürünleri kadar incelenmeyi hak etmektedir.

Etnik, cinsel ve sınıfsal açıdan, eşitlikçi olmayan temeller üzerinde oturtulan kapitalist toplumda, bu eşitsizliklerin oluştuğu temel alanlardan biri olan kültür, aynı zamanda tâbi (yönetilen) gruplar için, egemen grupların çıkar ve değerlerine karşı bir direnme alanıdır (Storey, 2000:11).

Öte yandan internet, diğer sanat biçimleri için de özgürleştirici bir üretim ve paylaşım alanı oluşturmaktadır. Örneğin; bilgisayar teknolojisi ve internet, isteyen herkese, hazır ses malzemelerini kullanarak beste yapma olanağı tanımakta; böylece, müzik yazma (besteleme) ve icrasını, özel bir yetenek ve “kimi durumlarda yalnızca ayrıcalıklı kişilerin ulaşabildiği” uzun bir eğitim süreci gerektiren faaliyetler olmaktan çıkartabilmektedir.

Egemen değer yargılarına direniş ve yeni, özgün davranış kalıplarının oluşturulması, alt-kültürlerin tanımlanmasında belirleyici rol oynamaktadır. Bu açıdan, alt-kültür incelemelerinde, günlük eylemler politik bir çerçevede yorumlanmakta ve toplumsal faaliyetler, hâkim toplumsal düzene karşı direniş biçimleri olarak değerlendirilmektedir.

Belirli bir mekâna, çoğu kez gündelik yaşama dair nesnelerin özel olarak yerleştirilmesiyle oluşan, mekânın olanaklarını kullanan ve izleyicinin katılımıyla anlam kazanan çağdaş sanat uygulamasına "yerleştirme" adı verilir. Dolayısıya, doğru cevap: C'dir.

Erken dönemde sanat etkinliğinin en önemli  belirleyicisi kolektif bir eylem olarak ortaya koyulmuş olmasıdır. Dolayısıyla, doğru cevap: B'dir.

Toplumbilimci Howard S. Becker sanatın kolektif doğasının yalnızca toplu halde icra edilen sanatsal ürünlerde değil, bireysel etkinlikler olarak değerlendirebileceğimiz, roman, resim vb. sanatlarda da bulunduğunu vurgulamıştır.

Yirminci yüzyılın ilk yarısında, Frankfurt Okulu düşünürleri,özellikle Theodor Adorno (1903-1969) ve Max Horkheimer (1895-1973) kültür endüstrisi kuramıyla kapitalist üretim ilişkilerinin, kültürü bir endüstri, kültür ürünleriniyse metâ haline getirdiğini öne süren eleştirel bir yaklaşımı ortaya koymuşlardır.