KRİZ İLETİŞİMİ VE YÖNETİMİ

Proaktif töntem

Enteraktif kriz süreci

Kurumsal yaşam dinamik bir yapıya dönüşmüştür. Bu dinamizmin gerisinde kalan kurumlarda normal düzen bozulmakta ve kriz sürecine girilmektedir.

İşletmenin sahibi ve üst düzey yöneticileri kriz yönetimi planlamalarını hiçbir ayrıntıyı atlamadan, en kötü senaryoya göre hazırlamaladırlar.

İşletmelerin krize yanıt verme biçimleri, en genel şekliyle aktif yöntem, pasif yöntem ve enteraktif yöntem olarak üç grupta incelenebilir.

Aktif yöntemin uygulama basamakları aşağıdaki gibidir (Ren, 2000:12-17):
• Acil olarak krizin tespiti ve tanımlanması,
• Eğer mevcutsa önleyici faaliyetlerden faydalanılması,
• Krizin etkisinin sınırlandırılması,
• Olanağı varsa krizin etkisiz hale getirilmesi,
• Kriz etkisiz hale getirildiğinde ya da kendiliğinden sona erdiğinde, derhal uygun olan kurtarma planının başlatılması.

İşletmelerin gerek kuruluş döneminde gerekse büyüme sürecine girildiğinde sahip olduğu kaynaklara göre amaçlarını gerçekleştirmek için göze alması gereken bir risk vardır.

Kriz önleme konusunda hazırlanan planların yazıya dökülmesi çok önemlidir.

İşletmenin  büyüme sürecinde her şeyi üretmek ve satmak gibi bir çaba yerine uzun vadede üretimi sürdürülebilecek ürünler tasarlanmalıdır.

Kriz ortaya çıktığında hasarı sınırlama ve iyileşme evrelerini içeren sürece Pasif Kriz Yönetimi Modeli adı verilmektedir.

Krizin türüne bakılmaksızın, etkili bir kriz yönetimi tüm krizlerin geçirdiği beş farklı aşamanın; işaretlerin fark edilmesi, hazırlık ve önleme, zararı kontrol altına alma, iyileştirme ve öğrenme yönetimini kapsamaktadır

Krizin türüne bakılmaksızın, etkili bir kriz yönetimi tüm krizlerin geçirdiği beş farklı aşamanın; işaretlerin fark edilmesi, hazırlık ve önleme, zararı kontrol altına alma, iyileştirme ve öğrenme yönetimini kapsamaktadır.