KONAKLAMA İŞLETMELERİNDE MUHASEBE UYGULAMALARI

Dönem sonu işlemlerinde esas olan işletmenin varlıkları ve borçlarının kesin olarak ortaya çıkarılmasıdır.

Sayfa 82'deki şekil incelenecek olursa, geçici mizan adı altında bir süreç olmadığı görülecektir.

Dönem sonu işlemleri kapsamında (31 Aralık’ta) yapılacak ilk işlem, dönem hesaplarının durumunu bir arada görmeyi sağlayacak olan Genel Geçici Mizanı çıkarmaktır.

Muhasebe dışı envanter, varlıklar ve borçlarla ilgili sayım, kontrol ve değerleme işlemlerinin yapıldığı süreçtir. Bu aşamada, varlık ve borçlar için, kısaca sayım adı verilen; saymak, ölçmek, tartmak gibi işlemlerle miktar tespiti yapılır.

Mali tablolar, işletmenin mali durumu ve faaliyet sonuçları hakkında ilgili taraflara bilgi sunan, muhasebe bilgi sisteminin çıktılarıdır.

Tanımı yapılan değerleme türü gerçeğe uygun değerdir.

Kullanım değeri (bugünkü değer), varlık veya nakit yaratan birimden, işletmenin normal faaliyet koşullarında, elde edilmesi beklenen net nakit girişlerinin bugünkü değeridir.

Ticari alacaklarla ilgili genel değerleme ölçütü mukayyet değer olmaktadır. işletme yönetiminin tercihine bağlı olarak senetli alacakların tasarruf (peşin) değeri ile değerlenmesi de mümkündür.

Amortisman; duran varlığın maliyet bedelinin, varlığın işletmede kullanılacağı süre (yıl) dikkate alınarak parça parça dönem giderine dönüştürülmesidir. Amortisman süresi, duran varlığın aktife girdiği yılda başlar ve varlığın işletme faaliyetlerine katkı sağladığı kullanım süresi olarak belirlenir.

Finansal tablolar setinde aşağıdaki tabloların yer alması öngörülmektedir;
• Bilanço (dönem sonu finansal durum tablosu),
• Gelir Tablosu,
• Öz Kaynak Değişim Tablosu,
• Nakit Akış Tablosu,
• Önemli muhasebe politikalarını açıklayan dipnotlar ve diğer açıklayıcı notlar.

Muhasebe dışı envanterde varlıklar ve borçlarla ilgili sayım, kontrol ve değerleme işlemleri yapılmaktadır.

Dönem sonu işlemleri kapsamında (31 Aralık'ta) yapılacak ilk işlem Genel Geçici Mizan çıkarmaktır.

Ölçüm, finansal tablolarda yer alan unsurların bilanço ve gelir tablosunda tahakkuk ettirilecekleri ve gösterilecekleri parasal tutarların belirlenmesidir. Bu kapsamda sayılan temel ölçüm esasları:  tarihî maliyet, gerçeğe uygun değer, cari maliyet, net gerçekleşebilir değer, kullanım değeridir.

Net gerçekleşebilir değer, normal akış içinde, tahmini satış fiyatından tahmini tamamlanma maliyeti ya da satışın gerçekleşmesi için gerekli tahmini satış giderleri toplamı düşülerek bulunan tutardır.

Sayım sonucunun kasa hesabı kalanından fazla olması durumunda fark için Kasa Hesabı borçlandıırlır,  Sayım ve Tesellüm Fazlaları hesabı alacaklandırılır.

Malzeme stoklarındaki normal fire zararı, Stok Hesabı'ndan çıkarılarak, Satılan Hizmet Maliyeti Hesabı'na borç kaydedilmelidir.

Vergi mevzuatında yapılan düzenleme ile binek otomobiller için kıst amortisman yöntemi kullanılmaktadır. Amortisman yöntemine göre aracın aktife girdiği ilk yılda, o yıl kullanılan ay sayısına göre amortisman gideri yazılıp sonraki yıllar normal amortisman ayrılmaya devam edilir ve ilk yıldan artan gider payı son yılın amortismanına eklenerek işlem tamamlanır.

Otel işletmesinin odalar, yiyecek-içecek ve diğer destek bölümlerinde gerçekleşen faaliyetlerle tüketilen malzeme,

işçilik, bakım hizmeti gibi unsurlardan dönem boyunca oluşan hizmet üretim maliyeti “740 Hizmet Üretim

Maliyeti” hesabında toplanır. Dönem sonunda hesap kalanı “622 Satılan Hizmet Maliyeti” hesabına aktarılarak satış

hasılatına karşılık dönem giderine dönüştürülür.

Dönem sonunda tüm gelir ve gider hesapları 690 Dönem Kârı veya Zararı hesabına devredilerek kapatılır.

MSUG Tebliğlerine göre gelir tablosu sınıfları:
• Brüt Satışlar,
• Satış İndirimleri
• Satışların Maliyeti
• Faaliyet Giderleri 
• Diğer Faaliyetlerden Olağan Gelir ve Kârlar,
• Diğer Faaliyetlerden Olağan Gider ve Zararlar,
• Finansman Giderleri,
• Olağandışı Gelir ve Karlar,
• Olağandışı Gider ve Zararlar,
• Dönem Net Kârı (veya Zararı) dır.