KENT SOSYOLOJİSİ

Antik kentler ibadet amaçlı tapınaklar, ticaret amaçlı pazar meydanları ve eğlence amaçlı tiyatrolardan oluşan kamusal mekânlarla tanımlanabilir.

Sokaklar merkezden yayılan bir ışınsal/radyal ağ olarak düzenlenmiştir. Bu düzenleme temelde tüm evlere eşit mesafede olması gerekliliğine dayanan politik ilke tarafından belirlenmiştir.

''Ticaretin ortaya çıkardığı (...) rolü Pirenne tarafından yoğun olarak vurgulanmaktadır.'' Cümlesinde boş bırakılan yere gelecek uygun ifadeler: ''Orta sınıfın'' olmalıdır.

''Şehir ahlaki uyumun dağılması için bir yerdi.'' düşüncesi Durkheim'e aittir.

Sermaye yatırımı, kâr, kira ve sınıfsal sömürü gibi kavramların kentsel sosyoloji alanına nasıl dâhil edilebileceğini göstererek kent sosyolojisine Marksist bir bakış açısı kazandıran düşünür, Henri Lefebvre'dir.

'Sosyo-mekânsal perspektifin temsilcilerinden Gottdiener, (...) ve yerel yönetimlerin şehirlerin değişiminde önemli olduğunu savunmuştur.'' değerlendirmesinde boş bırakılan yere uygun düşen ifade, ''gayrimenkul yatırımcıları''dır.

Engels, 1844 yılında İngiltere’de işçi sınıfın yaşam koşullarını incelediği çalışmasında sanayi kentinin sanayi kentinin eşitsizlik ürettiğini ortaya koymuştur.

''Para ekonomisi belirli bir zihin yapısına yol açar ve kişilik gelişimi oluşturur.'' değerlendirmesi yeni kent sosyolojisinin iddialarından değildir?

Ferdinand Tönnies Chicago Okulu temsilcilerinden biri değildir.

Kültür, sermaye ve emeğin küreselleştiği bir dünya kenti için kullanılan terim, ''Cosmopolis'' tir.