KBRN SAVUNMA VE GÜVENLİK - Deneme Sınavı - 21

Savaş alanında ilk kimyasal silah kullanımı 27 Ekim 1924 yılında, Almanlar tarafından İngilizlere karşı olmuştur.

Kimyasal ajanlar, uçuculuğuna göre sınıflandırıldığında kalıcı ve uçucu ajanlar olarak ifade edilir.

Sinir ajanına solunum yoluyla maruz kalınan miktar 100 mg.min/m3 olduğunda sinir ajanına solunum yoluyla maruz kalınan miktar 100 mg.min/m3 olduğunda solunum yetmezliği nedeniyle ölüm gerçekleşir.

Siklosarin (GF), sıvı halde bulunan, şeftali kokusuna sahip bir kimyasal savaş ajanıdır.

İperit yakıcı bir kimyasal ajandır.

Alkol/Sodyum hidroksit karışımı, sıcak sabunlu su, sodyum hidroksit ve sodyum karbonat, kargaşa kontrol ajanlarını temizlemek için uygun temizleme kimyasallarıdır.

Yakıcı, sinir, boğucu, kan zehirleyici ve kargaşa kontrol kimyasal ajanlarının tümünün temizliğinde DS-2 kullanılabilir.

Yakıcı gazlar kokusuz olabilmekle birlikte, hardal, sarımsak veya acıbadem kokusuna da sahip olabilir.

I. Dünya Savaşı esnasında kimyasal silahlar nedeniyle 2 milyona yakın insan hayatını kaybetmiştir.

II. Dünya Savaşı başlamadan ise sinir ajanları kimyasal silah yapımında kullanılmaya başlanmıştır. Böylece kimyasal silahların insanlık üzerindeki tehdidi çok daha kritik bir noktaya ulaşmıştır.

Toksik etkileri sonucunda canlıları; öldürme, yaralama veya temel yaşam fonksiyonlarını bozarak etkisiz hâle getirme gibi özelliklere sahip kimyasal maddelere genel olarak kimyasal savaş ajanı denilmektedir.

1993 yılında imzalanan kimyasal silahlar konvansiyonu ise; kimyasal savaş ajanlarını kullanmak için gerekli cihaz ve mühimmatlar ile bunların kullanımına yönelik özel olarak tasarlanmış her türlü teçhizatı kimyasal silah olarak tanımlamıştır.

Bu silahlar; insanları öldürmenin yanında, bitkisel ve hayvansal besin stoklarını bulaş ile kullanılamaz hâle getirme, ekonomik değeri yüksek hedefleri işlemez hâle getirme, asker ve sivil personeli koruyucu giysi ve araç kullanmak zorunda bırakarak hareket kabiliyetlerini azaltma ve askeri birlikleri istenilmeyen yönlere sevk etme gibi amaçlarla kullanılır.

Modern anlamda kimyasal ajanlar ilk kez I. Dünya Savaşı’nda kullanılmıştır. Bundan dolayı I. Dünya Savaşı “Kimyagerlerin Savaşı” olarak adlandırılmaktadır.

I. Dünya Savaşı’nda kullanılan en önemli kimyasal ajanlar, 18 ve 19. yüzyılda keşfedilmiştir. Bunlar ara-sında klor (1774), hidrojen siyanür (1782), siyanojen klorid (1802), fosgen (1812), hardal gazı (1822) ve kloropikrin (1848) bulunmaktadır.

Siyanür içeren kimyasallar yüzyıllar boyunca zehir olarak kullanılmıştır. Hidrojen siyanür (HCN) ilk kez 1774 yılında izole edilmiştir. Hidrojen siyanürü keşfeden bilim adamı, bu keşfinden kısa süre sonra bir laboratuvar kazasında siyanür zehirlenmesinden dolayı hayatını kaybetmiştir. Hidrojen siyanür acıbadem kokulu ve renksiz bir sıvıdır.

Hidrojen siyanür acıbadem kokulu ve renksiz bir sıvıdır. İlk kez Eylül 1915’te Avusturyalılar tarafından kullanılmıştır.

Fosgen (COCl₂) gazı 1812 yılında geliştirilmiştir. Küf kokulu ve renksiz bir gaz olan fosgen, akciğerlerde ödem oluşturarak ölüme sebep olmaktadır. İlk kez Aralık 1915’te Almanlar tarafından kullanılmıştır.

Biyoterörizm; mikroorganizmaların ve biyolojik toksinlerin kasıtlı kullanımı ile sivil halkı hedef alan saldırılara denmektedir.

Çıplak gözle görülemeyecek kadar küçük ve tek hücreli canlılara “mikroorganizma” denilmektedir. 

Biyolojik Savaş Ajanları (BSA), mikroorganizmalar (bakteri, virüs, vb.) ve biyolojik toksinlerden oluşmaktadır.

Biyolojik kitle imha silahları olarak da adlandırılan biyolojik silahlar ise BSA’ların yayılması ve dağıtılmasında kullanılan çeşitli sistemlerdir. 

Dolayısıyla verilen tanım "biyolojik savaş" kavramına aittir.

BSA olarak kullanılan mikroorganizmalar ve toksinlerin bilinenin aksine pek çok faydalı kullanım alanları da mevcuttur. Örneğin; ekmek, yoğurt, kefir, sirke, boza, peynir, sucuk, turşu gibi pek çok mayalanmış (fermente) gıdanın üretilmesinde mikroorganizmalardan yararlanılmaktadır. Biyolojik atık su arıtımında, alkol gibi çeşitli endüstriyel ürünlerin üretiminde, maden yataklarının ıslah edilmesinde mikroorganizmalardan yararlanılır. Dolayısıyla III. maddede verilen bilgi yanlış, diğer maddelerdeki bilgiler doğrudur.