KAMUSAL HALKLA İLİŞKİLER

Yönetişim egemenlik üzerine değil uzlaşma üzerine kuruludur. Diğer maddeler doğrudur. Doğru cevap C'dir.

Geleneksel yönetim dikey örgütlenme ile özdeşleşirken, yönetişimde yatay örgütlenme görülmektedir. Doğru cevap A'dır.

Birey ile devlet arasında yer alarak toplulukları organize etmek, siyasi ve sosyal etkileşimi kolaylaştırmak, dayanışmayı artırmak ve kültürleri beslemek yoluyla özgürlük, eşitlik ve sorumluluk temellerini oluşturmaya çalışan aktör sivil toplum kuruluşlarıdır. Doğru cevap C'dir.

Özel sektör; çeşitli sektörlerdeki özel işletmeleri kapsamaktadır. Bu kuruluşlar istihdam ve gelir kaynağı oluşturarak, üretimi, ticareti ve insan kaynaklarını geliştirerek ve hizmet sağlama ve kurumsal standartlar aracılığıyla ekonomik kalkınmayı ve büyümeyi sağlamaktadırlar. Doğru cevap B'dir.

Küresel Yönetişim: Ortak yarar için dünya çapında eylemi düzenleyen, amaçlı ve kalıplaşmış insan etkileşimlerinin bileşimidir. Bu, insan faaliyetleri için bir eylem alanı sağlayan kurumlardan, süreçlerden, normlardan, resmi anlaşmalardan ve resmi olmayan mekanizmalardan doğan amaçsal bir düzendir. Doğru cevap E'dir.

İnsancıl Yönetişim: Küresel yönetişimin önemli bir boyutu olarak “insancıl yönetişim” (humane governance, siyasi çabaların, aileden dünyaya kadar siyasi etkileşimin bütün katmanlarında, insani yönetişimin başarılmasına yoğunlaşması gerektiği, bölge veya dünya düzeyinde gelişmiş yönetişim projeleri sunmanın yeterli olmadığı hususuna değinir. Doğru cevap B'dir.

Maddelerin tamamı Dünya Bankası’nın sitesinde yayınladığı yönetişim puanlarının alt göstergelerindendir. Doğru cevap E'dir.

Kurumsal yönetişimin amaçlarından biri büyük hissedarların azınlık hisselerine el koyma tehlikesinin önüne geçilmesidir. D seçeneğindeki ifade yanlıştır. Doğru cevap D'dir.

Maddelerin tamamı E-devlet'in faydalarındandır. Doğru cevap E'dir.

Doğru cevap B'dir.

Yönetişim; yönetim, etkileşim ve iletişim terimlerinin birleşmesiyle oluşmuştur.

Yönetişim kavramını ilk olarak ortaya atan ve uygulamaya geçiren Dünya Bankası’dır. “Gover­nance” kavramı ilk olarak Dünya Bankası’nın 1989 tarihli “Sub Saharan Africa: From Crisis to Susta­inable Growth” başlıklı raporunda kullanılmıştır. Bu raporda, yönetişim, “siyasal gücün bir milletin sorunlarını çözmek amacıyla kullanımı” olarak ta­nımlanmış ve Afrika’nın kalkınma sorunlarının al­tında “yönetişim krizi” nin yattığı ifade edilmiştir.

1992 yılında yayınlanan “Yönetişim ve Kalkın­ma” isimli raporda yönetişimin Dünya Bankası’nın göreviyle uyumlu dört temel alanı;

Yönetişimin aktörlerini; devlet, özel sektör kuruluşları, sivil toplum kuruluşları ve gönülleri ile kişileri sayabiliriz. Yönetişimin kapsamında yer alan üçüncü aktör; birey ile devlet arasında yer alarak toplulukları organize etmek, eğitmek, toplum içindeki grupların ekonomik ve sosyal hayata katılımını sağlamak, siyasi ve sosyal etkileşimi kolaylaştırmak, dayanışmayı artırmak ve kültürleri beslemek yoluyla özgürlük, eşitlik ve sorumluluk temellerini oluşturmaya çalışan kâr amacı gütmeyen sivil toplum kuruluşları ve gönüllüleridir.

Küresel Yönetişim: Ortak yarar için dünya çapında eylemi düzenleyen, amaçlı ve kalıplaşmış insan etkileşimlerinin bileşimidir. Bu, insan faali­yetleri için bir eylem alanı sağlayan kurumlardan, süreçlerden, normlardan, resmi anlaşmalardan ve resmi olmayan mekanizmalardan doğan amaçsal bir düzendir. Yönetişim, amaca yönelik olarak ta­sarlanan kurumlar ve mekanizmalar kadar, paylaşı­lan ortak beklentilere de dayanmaktadır.

Dünya Bankası’nın sitesinde yayınladığı yönetişim puanları altı alt göstergeden oluşmaktadır.

Bunlar,

Kurumsal yönetişimin başlıca amaçlarını şöyle sıralanabilir:

Sorumluluk (Responsibility): Şirket yöne­timinin tüm faaliyetlerinin mevzuata, esas sözleşmeye ve şirket içi düzenlemelere uygun olması ve bunun denetlenmesidir. Sorumluluk ilkesi, şirketlerin hissedarları için değer yaratırken toplumsal değerleri yansıtan ka­nun ve düzenlemelere uyum gösterecek şekilde faaliyet gösterilmesini ifade etmektedir. Ancak kurumsal yönetişim ilkeleri genel olarak kanun­ların sorumluluk açısından minimum standartları oluşturduğunu, gerçek anlamda sorumlu şirket davranışının ise yasal zorunlulukların ötesine geçilerek yerine getirilebileceğini vurgulamakta­dır. Kurumsal yönetişim ilkeleri bu doğrultuda, çalışanların yönetime katılımını teşvik edici me­kanizmaların geliştirilmesini önermekte ve bütün paydaşların kaygılarını yönetim kuruluna iletebil­mesi için gerekli ortamın sağlanmasının önemini vurgulamaktadır.

E-devletin genel olarak üç önemli amacı vardır. Bunlar; kamusal hizmetleri yaygın ve erişebilir hale getirmek, hizmet-üretim ve yönetim sürecinde bireylerin istek ve eğilimlerini daha etkin değerlendirerek katılımcı yurttaşların önünü açmak ve devlet kurumların daha rasyonel ve daha verimli işlemesini sağlamaktır. E-devletin faydaları:

Türkiye’de, kamuda halkla ilişkilerde, simetrik iletişim ve mükemmel halkla ilişkiler açısından önemli olduğu değerlendirilen; tutarlılık (öngörülebilirlik), sorumluluk, hesap verebilirlik, adillik, saydamlık, katılımcılık, etkinlik, hukuka bağlılık, yerindelik, ölçülülük, bilgi paylaşımı, saygı gibi yönetişim ilkelerini de bünyesinde barındıran bazı düzenleme ve iyi uygulamalar bulunmaktadır. Bunlar: