KAMU YÖNETİMİNDE ÇAĞDAŞ YAKLAŞIMLAR

Ayrışmaya vurgu yapmak: Son dönemde kamu yönetiminde büyük birimlerin küçük bölümlere ayrılması süreci yaygınlaşmaya başlamıştır. Hizmetler küçük birimlerde daha etkin sunulmaktadır. Bu yöntem Thatcher döneminde İngiltere’de oldukça etkin bir şekilde uygulanmıştır. İskandinav ülkelerinde ise uzun yıllardır uygulanmaktadır. Burada temel
amaç, doğrudan hizmet gören birimler dışındaki bakanlık ve yönetim birimlerinde personel sayısını mümkün olduğunca azaltmaktır.

Girişimci yönetimler mantığını kamu yönetimine aktarmak: Bu tür yönetimler sayesinde hizmet sağlayıcılar arasında rekabet teşvik edilmektedir. Toplumda vatandaşlar bürokrasinin kontrolü dışına yönlendirilerek güçlendirilmekte, kurumların performans girdileri üzerinden değil çıktıları üzerinde odaklanılmakta, kurumların kurallarıyla ve düzenlemeleriyle değil misyonlarıyla ve hedefleriyle ilerledikleri ve çalıştıkları kişileri müşteri olarak görerek onlara tercih alternatifi sundukları öngörülmektedir. Bu ortamda sorunlar oluşmadan önlenmeye çalışılmakta, enerjiler harcama yönünde değil para kazanma yönünde kullanılmaktadır. Katılımcı yönetim
güçlendirilerek otorite yerelleştirilmekte ve bürokratik mekanizmalar yerine piyasa mekanizmaları tercih edilmektedir. Yalnızca kamu hizmetlerinin sağlanması yönünde odaklanılmamakta, kamu kuruluşlarına, özel sektöre ve kâr amacı gütmeyen gönüllü kuruluşlara etkide bulunularak, toplumsal sorunların çözümü için de uğraşılmaktadır

Dünya ülkeleri ilk olarak kendi klasik kamu yönetimlerinin özel sektör kadar başarılı olamadığı gerçeği ile çok çarpıcı bir şekilde İngiltere’de 1968’de yayımlanan Fulton Raporu ile tanışmışlardır.

II ve III. önermeler doğru olmasına rağmen I. önerme yanlıştır. Çünkü 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren liberal tez etkisini yitirmiştir.20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren liberal tez kamu yönetiminde etkisini hissettirmiştir.

Paradigma, en kısa şekli ile dünyayı algılamak ve anlamak için gerekli olan
zihinsel düşünce tarzı olarak tanımlanmakta, örnek, model, kalıp anlamlarında
ve toplulukça paylaşılan inanç, değer ve tekniklerin tümü şeklinde değerlendirilmektedir. Kamu yönetimi ile ilgisi, yaşanan krizleri çözebildiği oranda değerinin artmasıyla bağlantılı görülmektedir. Kavram ilk olarak bilim felsefecisi Thomas
Kuhn tarafından kullanılmıştır.

"Siyasi ve idari konuları birbirinden ayrılmamalıdır" seçeneği klasik kamu yönetimi anlayışı için söylenemez. Klasik kamu yönetimi; Siyasi ve idari konuları birbirinden ayırabilmelidir.

Fiyat tabanlı, bürokratik olmayan, piyasa orijinli ve müşteri tercihli kamu hizmetlerinden oluşan yapı, kurulması gereken en ideal sistem olarak görülmekte, kamu hizmetleri koşullarının, müşterilerin umduğu verimlilik kriterine
uygun olarak etkin yapılarla ve becerikli yöneticilerce sunulması, kamu yönetimine
yaklaşımlarda, yeni bir tema olarak ortaya çıkmaktadır. Genelde bu yaklaşım Yeni
Kamu Yönetimi (YKY) düşüncesi olarak adlandırılmıştır. YKY düşüncesinde bürokrasinin aksine bürokratik olmayan bir yapı bulunmaktadır.

Oxford sözlüğü kamu yönetimini “yönetim faaliyeti, ilişkileri başarma ve
yönetme çabası” olarak görmektedir. Bunlar da I, II ve III'de yer almaktadır. IV ve V ise işletme yönetimini ifade etmektedir.

YKY düşüncesi, kamu sektörünün nasıl yönetildiği ile ilgili yeni bir paradigma
değişikliğini kapsamaktadır. Hareket öncelikle İngiltere’de başlamış, daha sonra
ABD’de yaygınlık kazanmış, oradan da Avustralya ve Yeni Zelanda’ya taşınmıştır.

Yönetim ideolojisi teorisi (managerialism) işletme yönetimi tekniklerinin kamu
kesimi yönetimine ithali olarak tanımlanmaktadır.

Çıktı kontrolüne önem vermek: Bu şekilde kaynakların belirlenmiş performans kriterlerine göre dağıtılması sağlanmaktadır. Burada önemli olan performans ve program-bütçeleme sistemidir. Bu sistem yardımıyla daha çok
girdi ve kurumun yaptıkları üzerinde yoğunlaşılmaktadır.

Yerelleşmek: Bu şekilde karar alma süreçleri hizmeti kullananlara yakınlaştırılmakta, rekabet artırılmakta ve yenileştirme gündeme gelmektedir. Ancak bunun için yöneticilere mümkün olduğunca esnek hareket etmelerine yönelik yetki verilmesi gerektiği belirtilmektedir.

Dünya ülkeleri ilk olarak kendi klasik kamu yönetimlerinin özel sektör kadar başarılı olamadığı gerçeği ile çok çarpıcı bir şekilde İngiltere’de 1968’de yayımlanan Fulton Raporu ile tanışmışlardır.