KAMU YÖNETİMİ

Yönetimde personel yönetimi anlayışı yerine, insan kaynakları yaklaşımının benimsenmesi, 1980’li yıllarda ekonomide, siyasette, yönetim anlayışında, iletişim teknolojilerindeki gelişmelerin ve küreselleşmenin tetiklemesiyle birlikte ortaya çıkmıştır.

İnsan kaynakları yönetimi kavramı, iki şekilde ele alınabilir. İnsan kaynakları yönetimi, birinci olarak “işlevsel” bir kavramdır; ikinci olarak bir inceleme alanı ve “disiplin”dir.

Yönetime ilişkin düşünce, yapı ve uygulamalar, uygarlıkların gelişme süreçleri ve bu süreçlerde üretim faktörleri arasındaki ilişkilerden büyük ölçüde etkilenmiştir. Uygarlıklara ilişkin olarak, “tarım toplumu”, “sanayi toplumu” ve “bilgi toplumu” aşamaları biçiminde üçlü bir sınıflandırma yapılır. Her bir aşamanın yönetim düşüncesi, yapıları, toplum-devlet ilişkileri, çalışanların nitelikleri, statüleri ve yöneticilerin rolleri farklı olmuştur.

F. Taylor’ın, sanayi işçisinin verimliliğini artırmak için yaptığı analizler ve geliştirdiği yöntemler uygulamaya konularak refah devleti zenginliğinin oluşturulmasında temel rol oynamıştır.

Kamuda insan kaynakları yönetimi, liyakat, kariyer, sınıflandırma, performans ve tarafsızlık gibi belirli bazı ilke ve değerlere dayanır.

Ülkemizde insan kaynakları yönetimini düzenleyen temel yasa, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’dur. Söz konusu kanun, insan kaynakları yönetimi ile ilgili olarak “sınıflandırma”, “kariyer” ve “liyakat” olmak üzere üç temel ilke belirlemiştir.

Anayasa’nın bu düzenlemesi, kamu hizmetlerine girişte, üç temel ilkeyi ortaya koymaktadır. Bunlar şunlardır:

• Serbestlik

• Eşitlik

• Görevin gerektirdiği nitelikler.

Kıdem için sosyal güvenlik kurumlarına tabi olmak koşulu ile özel sektörde veya serbest olarak beş yıl çalışmış olmak da yeterli görülmüştür.

Memurlar, “asli devlet memurluğu”na atandıktan sonra en geç bir ay içinde “sadakat yemini” ederler.

Devlet Memurları Kanunu (md.48), memur olmak isteyenlerde aranacak genel ve özel şartları belirlemiştir.

Personelin sendikalaşması için zemin hazırlaması personel yönetiminin faaliyetleri arasında değildir

Uygarlıklara ilişkin olarak toplumun gelişim sırası Tarım toplumu, Sanayi toplumu ve Bilgi toplumu şeklindedir.

Tartışmalar sonucunda hizmet içi eğitimin azaltılması yapılan değişiklikler arasında değildir

İnsan kaynakları yönetimi, klasik personel yönetiminden paradigmatik bir kopuşu
ifade eder. Klasik personel yönetiminde çalışan, kurumun edilgen bir unsuru olarak
görülürken, insan kaynakları yönetiminde çalışana “öz sermaye” olarak bakılmaktadır.

"Her iki kesimde de insan kaynakları, kurumun “öz sermayesi” olarak görülmekte,
ona yapılan yatırıma bir maliyet olarak bakılmamaktadır." kamuda ve özel sektördeki insan kaynakları yönetimi konusundaki benzerlikleri arasında yeralmaktadır.

İnsan kaynakları yönetimi, örgütün maddi yönü ile değil beşeri yönüyle ilgilidir. bu nedenle kamuda ve özel sektördeki insan kaynakları yönetimi konusundaki benzerlikleri arasında yer almaz.

Liyakat; Bir görevi başarıyla yapabilme gücü, yeterliliği ve ehliyetidir.

Kişinin kendini bir uzmanlığa adaması veya aralarında ilişkiler bulunan
bir görevler dizisindeki yükselme sürecini anlatmak için kullanıla terim Kadrodur.

Adalet Hizmetleri Sınıfıb657 sayılı Kanun sınıflaması içerisinde değildir

Ceza kovuşturmasında özel güvence başta anayasa olmak üzere çeşitli kanunlarla belirlenmiş hakları arasında yer almaktadır.