KAMU YÖNETİMİ

Kamu politikasının ayırt edici özelliklerini şu şekilde sıralayabiliriz:

Kamu politikasının temel unsurları şu şekildedir.

Politika Çıktıları: Politika kararları ve açıklamalarının yerine getirilmesinde fiilen takip edilen eylemlere “politika çıktıları” adı verilir.

Politika Sonuçları: Kamu otoriteleri tarafından girişilen faaliyet veya eylemler ile alınan kararların politika tarafları üzerindeki doğrudan veya dolaylı etkilerine “politika sonuçları” adı verilir.

Yeniden dağıtıcı politikalar, bir toplumdaki insanların asgari yaşam standartlarını sağlamak amacıyla gelirin, harcamaların, mal, hizmet ve ürünlerin zenginlerden toplumdaki zayıf gruplara doğru yeniden paylaşılmasını amaçlar.

Dağıtıcı Politikalar (Distributive Policies): Bir toplumdaki değerler, mal ve hizmetler, ürünler ve kaynakların bireyler, gruplar, topluluklar ve şirketler gibi toplumun belli kesimleri arasında dağıtılmasını amaçlar.

Politika bilimlerinin temel özellikleri şunlardır: 

• Bir probleme dayalıdır. Kamu politikaları, belirli kamusal sorunların var olmasını ve bu sorundan zarar görenlerin bunu kamu otoritelerine iletmesini gerektirir.
• Çok disiplinlidir. Başta siyaset bilimi, iktisat, istatistik, sosyoloji ve kamu yönetimi olmak üzere politika bilimleri, birçok disiplinden yararlanır, onlarla etkileşim içindedir.
• Değere dayalıdır. Kamu politikası yapımı ve politika analizi süreçleri değere bağımlı bir şekilde işlemektedir.

Kıta Avrupası’na bakıldığında ise örneğin Almanya’da 1990’lardan itibaren siyaset bilimcilerin kamu politikası analizine ilgileri artmış ve geç de olsa bir alt bilim dalı olarak kabul edilmiştir

Kamu Politikalarının Resmi Aktörleri:

Kamu politikalarının birbirini takip eden aşamalardan oluştuğunu iddia eden yaklaşıma “süreç modeli” veya “politika döngüsü” adı verilir.

Yalın bir kavram olarak politika (siyasa) (policy); bir birey, grup, şirket veya hükümet tarafından herhangi bir konuda benimsenen eylem programını ifade eder.

Kamu politikaları geniş anlamda yasama, yürütme ve yargı organlarının karar,
işlem, eylem ve faaliyetlerinden oluşur. Daha somut olarak hükümet, bürokrasi,
parlamento ve mahkemeler gibi atanmış ve seçilmiş kamu görevlilerinden oluşan
kamu otoriteleri eliyle oluşturulur ve yürütülür. Bu nedenle yasamadan bağımsız değildir.

Kamu politikası, siyaset kavramıyla ve siyasal karar alma süreçleriyle yakından ilişkilidir. Siyaseti çok farklı yollardan tanımlamak mümkün olmakla birlikte David Easton tarafından önerilen siyaset tanımı çerçevesinde siyaset-kamu politikası ilişkisini açıklamak daha olasıdır. David Easton’a göre siyaset, değerlerin bir otorite aracılığıyla dağıtılması sürecidir. Böylece kamu hizmetleri, sosyal yardımlar, yasa ve yönetmelikler, gelir ve statü gibi maddesel veya soyut değerlerin kamu politikaları eliyle topluma doğru dağıtıldığı söylenebilir.

Kamu politikasının  aktörler, talepler, söylemler, çıktılar ve sonuçlar olmak üzere beş temel unsuru bulunmaktadır. Politika denetimleri bunlardan birisi değildir.

Politika Çıktıları: Politika kararları ve açıklamalarının yerine getirilmesinde fiilen takip edilen eylemlere “politika çıktıları” adı verilir. Politika çıktıları toplanan vergiler, ödenen sosyal yardımlar, toplanan trafik cezası ödemeleri, inşa edilen yol ve köprüler gibi konulara odaklanmamızı sağlar. Doğru cevap B'dir.

Bu girişimlerden birini ortaya koyan Theodore J. Löwi’ye göre kamu politikaları dağıtıcı, yeniden dağıtıcı, düzenleyici ve yapıcı politikalar olarak dört kategoriye ayrılabilir. Koruyucu politikalar bunlardan birisi değildir.

ABD’de özel kuruluşların da teşvikiyle 1967-1970 yılları arasında Harvard, California
Üniversitesi, Michigan Üniversitesi gibi bir dizi üniversitede kamu politikası lisansüstü
programları kurulmuştur. 1970-1971 döneminde Loughborough Üniversitesinde ilk kamu politikası dersi verilmiş, 1980’lerde politika araştırmacıları ve kamu yöneticileri arasında politika analizine yönelik ilgi giderek büyümüştür.

Resmi olmayan aktörler, kamu politikalarının yapılmasından Anayasal ve yasal olarak sorumlu olmamakla birlikte, bu politikaların oluşturulması sürecine farklı yollarla katılan
siyasi partiler, çıkar ve baskı grupları, medya ve bireyler gibi aktörlerden oluşur.

Eski Türklerde yönetim geleneğinin temel unsurunu oluşturan “kurultay” ve İslamiyet’e geçişle birlikte kurumsallaşan “divan” ve “meşveret” geleneği danışma mefhumuna atfedilen önemi yansıtır. Meşveret, bir konu hakkında birinin düşüncesini sorma, danışma. demektir.

21 Ocak 2017 tarih ve 6771 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 16 Nisan 2017 günü halk oylamasında kabul edilmesiyle birlikte Türkiye parlamenter sistemden başkanlık sistemine geçmiştir.Türkiye’de 24 Haziran 2018 tarihinde eşzamanlı olarak gerçekleştirilen Cumhurbaşkanlığı ve milletvekilliği seçimleriyle birlikte Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi olarak adlandırılan başkanlık sistemine geçilmiştir. Cumhurbaşkanlığı sisteminde yürütme yetki ve görevi, doğrudan halk tarafından seçilen Cumhurbaşkanı tarafından kullanılmaktadır. Bu sistemde Bakanlar Kurulu’nun yetki ve görevleri Cumhurbaşkanına aktarılmıştır. Doğru cevap D'dir.