KAMU YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 7

Meşveret: Bir konu hakkında
birinin düşüncesini sorma,
danışma.

Kamu politikalarının önceden belirlenmiş amaçları ve ulaşılması beklenen sonuçları vardır.

Politika talepleri kamu polikasının temel unsurlarından biridir.

Bireylerin veya grupların davranış ve eylemlerini sınırlandıran veya kısıtlayan bazı yaptırım, önlem, denetim ve kontrolleri içeren politikalara düzünleyici politikalar adı verilir.

Politika Bilimleri değerlere dayılıdır.

Kanun tasarılarının ve tekliflerinin mecliste görüşülmesi, kamu politikası resmi aktörlerinden parlementonun, politika oluşturma sürecinde oynadığı rollerdendir.

Siyasi partiler kamu politikasının resmi olmayan aktörlerindendir.

Bir sorunun, kamu politikasına konu olabilmesi için Kamusal Sorun olması gerekir. Bireysel ve ya özel kurumları ilgilendiren herhangi bir sorun politka döngüsünün parçası olamaz.

Kamu politikalarının yukarıdan aşağıya uygulama modeline göre politika uygulama siyasi bir süreç olmayıp idari-teknik bir fonksiyondur.

Uygulama maliyetinin düşüklüğü politikanın değiştirilmesi ve ortadan kaldırılması için bir neden değildir. Tam tersine uygulamanın devamı için bir avantajdır.

Defterdar Sarı Mehmet Paşa,  'Devlet Adamlarına Öğütler' adlı eseri ortaya koymuştur.

Politika

Politik Büro

Denetleyici

Denetleyici politikalar

Yargı

Yönetimde personel yönetimi anlayışı yerine, insan kaynakları yaklaşımının benimsenmesi, 1980’li yıllarda ekonomide, siyasette, yönetim anlayışında, iletişim teknolojilerindeki gelişmelerin ve küreselleşmenin tetiklemesiyle birlikte ortaya çıkmıştır.

İnsan kaynakları yönetimi kavramı, iki şekilde ele alınabilir. İnsan kaynakları yönetimi, birinci olarak “işlevsel” bir kavramdır; ikinci olarak bir inceleme alanı ve “disiplin”dir.

Yönetime ilişkin düşünce, yapı ve uygulamalar, uygarlıkların gelişme süreçleri ve bu süreçlerde üretim faktörleri arasındaki ilişkilerden büyük ölçüde etkilenmiştir. Uygarlıklara ilişkin olarak, “tarım toplumu”, “sanayi toplumu” ve “bilgi toplumu” aşamaları biçiminde üçlü bir sınıflandırma yapılır. Her bir aşamanın yönetim düşüncesi, yapıları, toplum-devlet ilişkileri, çalışanların nitelikleri, statüleri ve yöneticilerin rolleri farklı olmuştur.

F. Taylor’ın, sanayi işçisinin verimliliğini artırmak için yaptığı analizler ve geliştirdiği yöntemler uygulamaya konularak refah devleti zenginliğinin oluşturulmasında temel rol oynamıştır.