KAMU EKONOMİSİ II - Deneme Sınavı - 4

Kararların çoğunluğa göre alınması bu şartlardan biri değildir.

“Demokraside Politik Faaliyetin Ekonomik Teorisi'' adlı çalışma  Anthony Downs tarafından ele alınmıştır.

Politik gücün, toplumun küçük bir grubunun elinde olduğu yönetim şekli;Oligarşidir.

Siyaseti ekonomik çıkar çatışmasının ve bu çatışmaya dayanan sosyal sınıflar arasındaki mücadelenin biçimlendirdiği bir gölge olduğunu vurgulayan düşünür Karl Marx'tır.

Günümüzde uygulama yönünden geçerliliği olan temsili-katılımcı demokrasilerdir.

Toplumda çeşitli nedenlerle kendiliğinden beliren bir eğilimi veya
yönelişi değil fakat devlet otoritesince belli bir amaçla bilinçli olarak benimsenen
bir tutumu ifade eden siyasal söylem Depolitizasyon'dur.

Yardım fonu baskı yöntemlerinden biri değildir.

Parlamentodaki siyasal partilerin anlaşarak, karşılıklı olarak birbirlerinin kanun tekliflerini desteklemelerini öneren kavram;Logrolling'dir.

Oy ticaretinin sonuçlarını şu şekilde özetlemek mümkündür: Oy ticareti mekanizması ile siyasal karar alma sürecinde milletvekilleri oyları maksimize etmek için kendi seçim bölgelerine daha fazla hizmet götürmeye çabalarlar. Siyasal iktidarın oylarının belirli bir coğrafi alanda yoğunluk kazanması bütçe kaynaklarının o alanlara kaydırılması sonucunu doğurur. Hizmet kayırmacılığı adı verilen bu politik yozlaşma, kamu ekonomisinde optimum karar alınmasına engel teşkil etmektedir (Aktan, 2002: 9). Sonuçta oy ticareti kolektif karar almayı kolaylaştıran bir unsur olmakla birlikte, çoğunluk kuralı altında alınan bu karar, gerçekte seçmenlerin çoğunun karşı olduğu politikaların onaylanmasına neden olabilir. Üstelik oy ticareti ekonomideki kaynakların israfına yol açabilir. Çünkü onaylanan her iki projenin yol açtığı toplam üretim (çıktı) düzeyi, denge üretim düzeyinin üzerindedir. Sonuçta, oy ticareti sonucunda her iki proje de onaylanmakla birlikte bu durum, etkin üretim düzeyinden daha fazla üretime neden olmaktadır. Cevabımız B seçeneğidir.

Demokrasinin işleyişi için gerekli olan tam enformasyon genel olarak şu tür
bilgileri kapsar: Ülkede cereyan eden tüm ekonomik, siyasi ve sosyal olaylar, tarih, egemenlik kavramı ve kullanım şekilleri, bireysel (ekonomik ve siyasal) hak
ve özgürlükler, devletin (ekonomik ve siyasal) hak ve yetkileri, politik kurumlar,
hükûmetin amaçları, siyasal sistemin işleyişi, ekonominin temel kavramları, prensipleri, ekonomi politikaları ve sonuçları, diğer ülkelerle olan ekonomik ilişkiler,
sivil toplumun önemi.

Anthony Downs’a göre siyasal süreçte seçmen için enformasyonu gerektiren iki tür politik karar bulunmaktadır. Bunlardan ilki, seçmenin
hangi partiye oy vereceği, ikincisi de hükûmet politikalarının oluşumu üzerinde
doğrudan etkiye sahip olan politikalar konusunda karar vermesidir.

Seçmenin Bilgi Hakimiyeti bu sorunlardan biri değildir.

Tabula Rasa, kelime olarak düz levha anlamına gelen ve insan anlığının doğum
anındaki durumunu belirtmek için İngiliz aydınlanmasının öncülerinden büyük
düşünür John Locke’un (1632-1704) ileri sürdüğü Latince bir deyimdir.

''Bazı seçmenlerin eğitim seviyesinin düşük olması eksik enformasyona yol
açabilir'' Seçmen belirsizliğinin nedenleri arasındadır.

Seçmen bilgisizliği, demokratik hükümeti temsili hükümete dönüştürebilir.

vatandaşların politik idealleri bu faktörlerden biri değildir.

Siyasal karar alma sürecindeki enformasyon sorunlarından ilki seçmen bilgisizliğidir. Seçmen bilgisizliği, seçmenin eksik enformasyona sahip olmasını ifade eder.

Piyasa sürecindeki asimetrik enformasyonun, karar alma sürecinde yol açtığı
bir sonuç, “ters seçim”e (adverse selection) neden olabilmesidir.

Grup
içerisindeki her birey tarafından yapılan tercihler vasıtasıyla etkilenen bütün
insan gruplarındaki durumları gösteren oyun teorisinin odak noktası “karşılıklı
işbirliği”dir

İşbirlikçi oyunda oyuncuların diğer oyunculara kendi niyetlerini belirtmesi gereklidir.