KAMU DİPLOMASİSİ VE ULUSLARARASI HALKLA İLİŞKİLER

Tarihsel olarak kamu diplomasisi kavramı ilk olarak 1965’de ABD’li diplomat Edmund Gullion tarafından kullanılmıştır.

Diplomasi, dış siyasetin uygulamaya konmasıdır

Uluslararası İlişkiler (Uİ) Birinci Dünya Savaşı’nın ardından, bu denli büyük çaplı dünya savaşlarının yaşanmasının önüne geçmek amacıyla kurulmuş bir disiplindir.

Kenneth Waltz’un çerçevesini çizdiği neorealizm kuramı, uluslararası sistemin yapısal olarak anarşik olduğunu vurgular.

Kavramı literatüre sokan Joseph Nye’ın New York’ta Basic Books tarafından 1990’da basılan Bound to Lead:The Changing Nature of the American Power (Liderliğe Mahkum: Amerikan Gücünün Değişen Doğası) adlı eseridir.

Nicholas Onuf ’un uluslararası ilişkilerin toplumsal olarak inşa edilmiş olduğu tespitiyle gündeme gelen inşacılık (konstrüktivizm) kuramı tartışmaları, sonraki dönemde sıklıkla yumuşak güç ve kamu diplomasisi söylemleriyle bir arada dile getirilmeye başlanmıştır.

Propagandada gerçek ve gerçek olmayan bilgilerin bir arada sunulmaktadır.

Uluslararası İlişkiler 1919’da Galler’deki Aberystwyth Üniversitesi’nde bu isimle açılan ilk kürsüdür.

1940’larda Hans Morgenthau’nun Politics Among Nations (Uluslararasındaki Politika) adlı eseriyle gündeme gelen Realizm, klasik anlamıyla devletleri antropomorfik (insanbiçimci) bir bakış açısıyla yorumlar.

Joseph Nye 2004’te New York’da Public Affairs tarafından yayınlanan Soft Power: The Means to Success in World Politics (Yumuşak Güç: Dünya Siyasetinde Başarının Yolu) isimli eserinde nihai şeklini vermiştir.

1965

KGB

Kamu diplomasisinde amaç başka bir ülkenin kamuoyuna hitap etmek, halkı ikna etmek ve bir çekim merkezi oluşturmaktır.

Uluslararası anlaşmaları yürürlüğe koymak

Ödemeler

Gündem Oluşturma

Yaptırımlar

Amerikan Enformasyon Ajansı (United States Information Agency, USIA)

Dış yardımlar

Joseph Nye